14 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Ustawodawczej o poselskim projekcie ustawy o zniesieniu 9 maja jako Narodowego Święta Zwycięstwa i Wolności (druki nr 2533 i 2704).

Poseł Wojciech Szarama:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Padło pytanie, a więc w miarę moich możliwości udzielę odpowiedzi. Co się działo przez te lata? Słusznie, panie pośle Kownacki. Działo się niewiele, szczerze powiedziawszy. Patrzymy na to, co dzieje się na Łączce, ile lat minęło, a dopiero teraz tym, którzy zginęli, jest przywracana cześć, a ci, którzy tego dokonali, uniknęli kary.

    (Głos z sali: To jest uproszczenie.)

    Tak, proszę państwa, to jest oczywiście olbrzymie uproszczenie, ale coś w tym jest, że gruba kreska to nie była gruba kreska, tylko gruba linia, a linia, jak wiemy, nie ma ani początku, ani końca. A więc to, że kiedyś postanowiono i zaaprobowano, również w polskim Sejmie, taką politykę, że nie będziemy wracać do przeszłości, niewątpliwie się mści. Dobrze jednak, że takie inicjatywy są podejmowane i że one są wychwytywane.

    Jeśli chodzi o inicjatywę pana posła Iwińskiego, to wydaje mi się, że niewątpliwie ona jest godna rozważenia, dlatego że Polska faktycznie znalazła się w obozie państw, które wygrały II wojnę światową. To jest fakt. Nikt wtedy nie mówił o tym, czy to jest Krajowa Rada Narodowa, co do której legalności działania moglibyśmy przeprowadzić dyskurs historyczny i prawny. Niewątpliwie były polskie władze na uchodźstwie, był polski prezydent w Londynie. Te władze - z pewnością reprezentujące Polskę - były tymi władzami, które mogły świętować dzień zwycięstwa nad hitlerowskimi Niemcami.

    Problem prawny, o którym powiedział pan marszałek Zych, jest bardzo ważny. Ponieważ poprawka została zgłoszona, poprosimy o analizy. To zostanie rozpatrzone w Komisji Ustawodawczej. Po prostu zastanowimy się wspólnie z panem posłem Dziubą i innymi osobami, które są tą sprawą zainteresowane, nad tym kawałkiem historii Polski. Dziękuję.