5 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (druki nr 2152 i 2363).

Poseł Ewa Drozd:

    Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mam przyjemność w imieniu Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska przedstawić stanowisko wobec senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, druki nr 2152 i 2363.

    Procedowany dziś projekt ustawy, jak już wcześniej podkreślono, związany jest z konkretnym stanem faktycznym, gdyż sytuacja w pewnej firmie ukazała lukę prawną w ustawie o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. W toku postępowania Sądu Rejonowego w Poznaniu, a następnie działań Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych okazało się, że w naszej ustawie brakuje wśród enumeratywnie wymienionych przesłanek przepisów o upadłości wtórnej pozwalających na wypłacenie gwarantowanych świadczeń pracowniczych.

    Trzeba również zauważyć, że choć w świetle obowiązujących przepisów prawnych postanowienie o wszczęciu wtórnego postępowania upadłościowego nie jest przesłanką niewypłacalności, to jednak po dogłębnym przeanalizowaniu należy uznać, iż obecny stan prawny nie pozwala na to, aby ponad 900 pracowników uzyskało świadczenia pieniężne z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Nie ma wątpliwości, że pracownicy, za których odprowadzano składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, powinni mieć prawo zabezpieczenia na wypadek powstania roszczeń pracowniczych na skutek niewypłacalności pracodawcy. Dlatego też celem zasadniczym projektu jest rozszerzenie katalogu przypadków wskazanych w tym przepisie o przesłankę wszczęcia wtórnego postępowania upadłościowego.

    Proponowana zmiana ma na celu zapewnienie ochrony na wypadek niewypłacalności pracodawcy dla pracowników polskiego przedsiębiorcy, którego upadłość ogłosił sąd zagraniczny, porównywalnej do ochrony dla pracowników przedsiębiorcy, którego upadłość układową ogłosił sąd upadłościowy w Polsce, a następnie dokonał zmiany opcji układowej na likwidacyjną.

    Istotą nowelizacji jest dodanie w ustawie o ochronie roszczeń pracowniczych w art. 3 ust. 1 pkt 6 zawierającego dodatkową przesłankę niewypłacalności pracodawcy - wydanie przez sąd upadłościowy na podstawie przepisów Prawa upadłościowego i naprawczego postanowienia o wszczęciu wtórnego postępowania upadłościowego wobec przedsiębiorcy polskiego. W praktyce rodzi to skutki podobne do zmiany formy prowadzenia postępowania upadłościowego z opcją likwidacyjną. Wydane w tym przedmiocie postanowienie jest przesłanką niewypłacalności. Ustawodawca, zmieniając brzmienie ust. 2 w art. 3, określił również datę niewypłacalności. Należy również zaznaczyć, że w art. 23 zmieniono brzmienie ust. 5, doprecyzowując zakres oraz tryb zwrotu środków do Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zgodnie z zasadami udzielania pomocy de minimis. Te zmiany już wcześniej obszernie omówiła pani poseł sprawozdawca.

    Wysoka Izbo! Mimo że proponowana zmiana pociągnie za sobą skutki finansowe związane z wypłatą dodatkowych świadczeń, to jednak nie zagrozi ona płynności Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, ani nie wpłynie na bezpieczeństwo finansowe państwa, ale na pewno wpłynie korzystnie i zaspokoi roszczenia wielu pracowników, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji ze względu na lukę prawną.

    Wysoka Izbo! Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, Klub Parlamentarny Platforma Obywatelska będzie głosował za przyjęciem tej ustawy. Dziękuję.