Strona którą oglądasz dotyczy poprzedniej kadencji sejmu. Aktualne informacje znajdziesz tutaj

15 punkt porządku dziennego:


Pytania w sprawach bieżących.


Poseł Józefa Hrynkiewicz:

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoki Sejmie! Artykuł 20 ustawy z dnia 11 maja 2002 r. stanowi, iż do dnia 31 grudnia 2013 r. minister właściwy do spraw pracy przygotuje program na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.

    Wczoraj Trybunał Konstytucyjny pytał o ten program, dlatego dzisiaj zadaję pytanie dotyczące właśnie tego, do czego odnosi się przytoczony artykuł, czyli wspierania zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób powyżej 60. roku życia oraz wspierania równości płci na rynku pracy. Nie znalazłam treści takiego programu w Internecie, dlatego pytam pana ministra: Gdzie i kiedy taki program został ogłoszony? Na podstawie jakich badań i analiz został przygotowany? Kto i kiedy wykonał te badania? Gdzie są wyniki badań i analiz dotyczących przygotowania tego programu? Kiedy i z kim został ten program skonsultowany? Przedstawiciele zarówno ˝Solidarności˝, jak i OPZZ przed trybunałem oświadczyli, że związki nie otrzymały takiego programu do konsultacji. Jaki był wynik konsultacji? Są one obowiązkowe przy przygotowywaniu takich programów, a stanowi o tym art. 20 konstytucji. Jakie środki finansowe w tym roku i w kolejnych latach zostały przewidziane na poprawę stanu zatrudnienia osób w wieku zarówno 50+, jak i 60+? Jakie zostały podjęte działania dotyczące zdrowia, tak aby ci ludzie mogli pracować? Jakie działania przewidziano względem osób zatrudnionych w szczególnych warunkach i w szczególnej sytuacji? Bardzo chciałabym się dowiedzieć, ile osób utraciło w związku z przyjętą ustawą prawa do emerytury. (Dzwonek) Dotyczy to ludzi urodzonych w latach 1949-1960, którzy przed wprowadzeniem w życie omawianej ustawy uzyskali odpowiedni staż pracy, aby uzyskać emeryturę. W związku z podwyższeniem wymiaru wymaganego stażu pracy utracili oni takie możliwości i dzisiaj są często i bez pracy, i bez środków do życia.


15 punkt porządku dziennego:


Pytania w sprawach bieżących.


Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Małgorzata Marcińska:

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Poseł! Art. 20 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw wskazuje, że do dnia 31 grudnia minister właściwy do spraw pracy przygotuje program na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, dotyczący wspierania zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób powyżej 60. roku życia oraz wspierania równości płci na rynku pracy.

    W związku z realizacją tego przepisu w 2012 r. w Ministerstwie Pracy i Polityk Społecznej podjęto prace zmierzające do opracowania takiego programu. Zostały one poprzedzone analizą sytuacji na rynku pracy osób we wskazanej grupie wiekowej, potencjalnych rozwiązań wspierających wydłużanie aktywności zawodowej oraz możliwości finansowania tych zadań. Wnioski z tych prac wskazywały, iż wśród działań stosowanych przez różne kraje członkowskie Unii Europejskiej oraz OECD nie wyróżnia się specyficznych działań skierowanych do osób po 60. roku życia, bowiem osoby w tej grupie są traktowane na równi z osobami w wieku 50 lat i więcej, a wprowadzenie odrębnego programu dla osób powyżej 60. roku życia mogłoby przynieść skutki odmienne od zamierzonych.

    Biorąc pod uwagę powyższe przesłanki, w tym potrzebę wprowadzenia działań zwiększających aktywność zawodową osób po 60. roku życia, uwzględniając zmianę strategii kierunków działania zarówno w Unii Europejskiej w związku z przyjętą strategią Europa 2020, jak i w kraju w związku z przyjęciem nowej strategii rozwoju kraju wraz ze strategiami zintegrowanymi, oraz w celu zachowania spójności i przejrzystości polityki państwa wobec osób w wieku 50 lat i więcej przeprowadzono przegląd programu ˝Solidarność pokoleń - działania dla zwiększenia aktywności zawodowej osób w wieku 50+˝, w wyniku którego oceniono, że wsparcie kierowane jedynie do osób w wieku 60 lat i więcej nie będzie działaniem efektywnym, jeżeli na wcześniejszych etapach aktywności zawodowej pracownicy i pracodawcy nie zostaną przygotowani do kontynuowania zatrudnienia po osiągnięciu tego wieku, np. poprzez odpowiednio prowadzone działania w zakresie prewencji zdrowotnej, dostosowania warunków pracy do zmieniających się wraz z wiekiem możliwości psychofizycznych pracowników, przekwalifikowanie lub podniesienie kwalifikacji. Działania takie powinny być kierowane do osób młodszych, tak aby umożliwić im pozostanie na rynku pracy w momencie osiągnięcia wieku 60-65 lat. Wsparcie dla osób w wieku 60 lat i więcej powinno być więc kontynuacją działań podejmowanych wobec osób młodszych, zaś same narzędzia w wielu przypadkach nie różnią się od tych, które powinny być stosowane w przypadku osób w wieku 45-50 lat i więcej. Dlatego rozwiązania proponowane dla osób w wieku 50+ dotyczą w całości także osób po 60. roku życia.

    Wzięto także pod uwagę to, że od 2008 r., kiedy to został przyjęty obowiązujący obecnie program, w naszym społeczeństwie i w gospodarce polskiej zaszły ogromne zmiany, które wymagały przesunięcia akcentów i przeformułowania kierunków działań.

    Dlatego w dniu 24 grudnia 2013 r. Rada Ministrów przyjęła uchwałę w sprawie ustanowienia programu ˝Solidarność pokoleń - działania dla zwiększenia aktywności zawodowej osób w wieku 50+˝ i jednocześnie w tym samym dniu zostały przyjęte dwa programy polityki senioralnej: ˝Założenia długofalowej polityki senioralnej w Polsce na lata 2014-2020˝ oraz rządowy ˝Program na rzecz aktywności społecznej osób starszych na lata 2014-2020˝. Te trzy programy są dokumentami komplementarnymi. Ich celem jest wspieranie osób starszych w różnych obszarach ich życia. Programy dotyczące polityki senioralnej mają za zadanie poprawę jakości życia osób starszych, w tym także polepszenie ich sytuacji materialnej poprzez utrzymanie lub podjęcie płatnej pracy.

    Charakterystyczne dla odnowionego programu jest przesunięcie głównych celów i kierunków działania na obszary związane z aktualizacją i podnoszeniem kompetencji, tak aby osoby po 50. roku życia lepiej mogły sobie radzić w dynamicznie zmieniającym się środowisku gospodarczym. Ważne jest także to, aby kompetencje nabywane i aktualizowane przez te osoby były zgodne z potrzebami rynku pracy.

    Bardzo wyraźny akcent został położony na działania kierowane do pracodawców, mające na celu lepiej przygotować polskie przedsiębiorstwa do zmian struktury demograficznej populacji osób w wieku produkcyjnym. Dzięki tym działaniom możliwe będzie także pełniejsze wykorzystanie kapitału ludzkiego grupy dojrzałych pracowników, co powinno przełożyć się na poprawę konkurencyjności polskich przedsiębiorstw w Unii Europejskiej.

    W odnowionym programie podkreślono także istotne znaczenie dla przyszłej aktywności zawodowej utrzymywania dobrej kondycji fizycznej i psychicznej. Działania w tym zakresie powinny być promowane odpowiednio wcześniej jako profilaktyka, zapobieganie przedwczesnemu wycofywaniu się z rynku pracy.

    Odnowiony program wskazuje także na konieczność podjęcia działań na rzecz zwiększenia skuteczności i efektywności działań promujących zatrudnienie i aktywność zawodową osób po 50. roku życia. Odnowiony program zwraca uwagę na potrzebę zaangażowania w jego realizację wszystkich możliwych interesariuszy, co z pewnością przełoży się na większą skuteczność programu.

    Aby jednak podkreślić odrębność problemu i specyfikę osób w wieku 60+, w programie wyszczególniono kategorię osób w wieku 60 lat i więcej, wprowadzając do niego priorytet horyzontalny pod nazwą: wspieranie aktywności osób powyżej 60. roku życia w związku z wydłużeniem wieku emerytalnego do 67 lat. Jego celem jest zwrócenie szczególnej uwagi na kwestie wsparcia osób w wieku 60 lat i więcej oraz zadania, które będą realizowane w ramach programu.

    Tak więc zatwierdzone przez Radę Ministrów w dniu 24 grudnia 2013 r. odnowiony program ˝Solidarność pokoleń˝ uwzględnia działania na rzecz osób w wieku 60 lat i więcej, których aktywność zawodowa wydłuży się w związku z podniesieniem wieku emerytalnego. Kierunki działań zapisane w programie dotyczą w takim samym stopniu osób w wieku 50+, jak i 60+. (Dzwonek)

    Pragnę podkreślić, że w procesie tworzenia odnowionego programu ˝Solidarność pokoleń˝ udział wzięli przedstawiciele resortów odpowiedzialnych za prowadzenie działań kierowanych do osób w wieku 50+, związków zawodowych, w tym ˝Solidarności˝ i OPZZ, przedstawiciele organizacji pozarządowych oraz eksperci, naukowcy. Grono to tworzyło powołaną przez ministra pracy Radę Społeczną 50+, która opracowała rekomendacje w zakresie działań prowadzonych w ramach programu ˝Solidarność pokoleń˝ i określiła kierunki zmian programu, a także wytyczne do opracowania koncepcji działań wspierających na rynku pracy osoby po 60. roku życia.

    W trakcie prac rady ustalono, że działania kierowane do osób 60+ nie różnią się znacząco od działań dla osób 50+, a opracowany odnowiony program ˝Solidarność pokoleń˝ wyczerpuje wszystkie możliwe działania na rzecz aktywizacji zawodowej osób dojrzałych.

    Istotnym elementem, który uzupełnia kierunki podstawowych działań na rzecz aktywizacji zawodowej osób dojrzałych, przyjętym w odnowionym programie, są działania promocyjne. Ich celem jest zmiana postaw i mentalności całego społeczeństwa. Chodzi nie tylko o przełamywanie błędnych, negatywnych stereotypów dotyczących osób 50+ poprzez promowanie ich wizerunku jako aktywnych, kompetentnych i wydajnych pracowników czy upowszechnianie pozytywnych i dobrych przykładów dotyczących ich zatrudniania, ale chodzi tutaj przede wszystkim o zmianę sposobu myślenia i wzorców życia wszystkich grup wiekowych poprzez promowanie aktywnego starzenia się, uczenia się i rozwijania przez całe życie. Zasady dotyczą nie tylko osób w wieku 50+, ale odnoszą się do działań w ciągu całego życia.

    Tak jak miało to miejsce dotychczas, odnowiony program jest dokumentem kierunkowym, który wskazuje obszary wymagające interwencji, a także cele podejmowanych działań. Uszczegółowienie zapisów kierunkowych odnowionego programu zawarte zostanie w dokumencie implementacyjnym, który obejmie informacje na temat zadań zgłoszonych do realizacji w ramach programu. Każde zadanie zostanie opisane w tzw. karcie zadania zawierającej cel zadania, opis podejmowanych działań, instytucję odpowiedzialną za realizację zadania, planowany budżet i planowany okres realizacji zadania. Opracowanie dokumentu implementacyjnego nastąpi do końca 2014 r., a wskaźniki monitorujące, które zostaną określone w tym dokumencie, będą uwzględniały cele horyzontalne i pozwolą także na ocenę zmian sytuacji na rynku pracy osób w wieku 60 lat i więcej.

    Znaczącym źródłem finansowania zadań zgłoszonych do programu są działania współfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Pracy. Jeśli chodzi o Europejski Fundusz Społeczny, to właśnie przyjęcie przez Radę Ministrów w październiku 2008 r. programu ˝Solidarność pokoleń˝ pozwoliło na wypracowanie nowego podejścia do projektów konkursowych realizowanych na poziomie regionalnym, a więc promowanie projektów skierowanych na aktywizację zawodową osób po 50. roku życia.

    Pragnę dodatkowo wskazać, że nowe programy operacyjne, ˝Wiedza, edukacja, rozwój˝ i regionalne programy operacyjne realizowane w ramach EFS-u, opracowywane w celu realizacji perspektywy 2014-2020, zawierają priorytety inwestycyjne wspierające osoby po 50. i 60. roku życia w obszarze m.in. zdrowego i aktywnego starzenia się, zatrudnienia, dostosowywania kwalifikacji i umiejętności coraz starszych pracowników do potrzeb rynku pracy i zapobiegania dyskryminacji ze względu na wiek. Rekomendacje zawierają pożądane kierunki działań zapisane w odnowionym programie.

    Jednocześnie pragnę zwrócić uwagę, że szereg działań skierowanych do osób w wieku 60+ i więcej będzie finansowanych ze środków publicznych, w tym środków Funduszu Pracy, w ramach nowych rozwiązań skierowanych do tej kategorii osób, zaplanowanych w nowelizacji ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Obejmują one wsparcie dla pracodawców zatrudniających osoby bezrobotne w wieku 50+ poprzez dofinansowanie wynagrodzeń w okresie 12 miesięcy w przypadku bezrobotnych w wieku 50-60 lat oraz w okresie 24 miesięcy w przypadku bezrobotnych, którzy ukończyli 60 lat, a także utworzenie Krajowego Funduszu Szkoleniowego, który przewiduje dofinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawcy.

    (Poseł Józefa Hrynkiewicz: Proszę pani, 60+...)

    Rozwiązania i działania wobec osób...

    (Poseł Józefa Hrynkiewicz: Nie ma programu.)

    Wicemarszałek Marek Kuchciński:

    Pani minister, już przekroczyła pani czas o ponad 60%.

    Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Małgorzata Marcińska:

    Przepraszam, jest tyle działań...

    Wicemarszałek Marek Kuchciński:

    Może w drugiej części udzieli pani uzupełniających odpowiedzi, dobrze?

    Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Małgorzata Marcińska:

    Dobrze.


15 punkt porządku dziennego:


Pytania w sprawach bieżących.


Poseł Stanisław Szwed:

    Dziękuję, panie marszałku.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Myślę, że osoby w wieku powyżej 50. i 60. roku życia, które są bez pracy, gdy słuchały tej odpowiedzi, to łapały się za głowę. Pani nie odpowiedziała na żadne konkretne pytanie. Mogę panią zapytać, na czym na przykład polegają cele horyzontalne, o których pani wielokrotnie mówiła, w odniesieniu do osób, które po wydłużeniu wieku emerytalnego są bez pracy.

    Mówi pani o ˝Solidarności pokoleń˝, programie 50+. Trzeba było powiedzieć, jakie były efekty tego programu. Państwo mówią, że teraz odnawiacie program 60+. Czyli był program 50+, który nie zdał egzaminu, nie przyniósł żadnych efektów, teraz jest program 60+. Co z niego wynika? Jakie środki będą przeznaczane z funduszy publicznych na ten program, na czym ten program ma polegać?

    Zwracaliśmy się do pani minister z konkretnymi pytaniami, podobnie jak konkretna jest kwestia dotycząca tego, gdzie miał (Dzwonek) być zapisany program. Są zaś tylko założenia i ogólnie mówimy o polityce senioralnej.

    Tego nam pani nie powiedziała. Wnioskując z tej odpowiedzi, że ma pani przygotowany tekst, który pani czyta, chcielibyśmy uzyskać od pani na piśmie odpowiedzi na konkretne pytania: Jakie efekty przyniósł program ˝Solidarność pokoleń˝, 50+, jakie cele są zawarte w programie 60+ i jak to się przekłada na poszczególne regiony w kraju? Na przykład w regionie warmińsko-mazurskim...

    (Głos z sali: Czy podkarpackim.)

    ...czy podkarpackim stopa bezrobocia w przypadku osób w wieku powyżej 50. i 60. roku życia jest bardzo wysoka. Tak że oczekujemy konkretnych odpowiedzi, a nie opowiadania, że coś się dzieje.


15 punkt porządku dziennego:


Pytania w sprawach bieżących.


Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Małgorzata Marcińska:

    Panie Marszałku! Szanowni Państwo! Oczywiście przedstawię bardziej szczegółowe odpowiedzi, o które przed chwilą prosił pan poseł. Natomiast powiem o efektach, o tym, jakie w wyniku realizacji programu ˝Solidarność pokoleń˝ z 2008 r. są efekty na rynku pracy, jeśli chodzi o osoby po 50. roku życia. Analizując zmiany, możemy podkreślić jedną bardzo istotną rzecz - systematyczny wzrost wskaźnika zatrudnienia osób w wieku 55-64 lata.

    W 2013 r. wskaźnik ten zwiększył się o 9 punktów procentowych w stosunku do 2008 r. i wyniósł 40,6%, zmniejszyła się różnica między Polską a krajami Unii Europejskiej w tym zakresie z 13,9 punktów procentowych w 2008 r. do 9,6 punktów procentowych w 2013 r.

    (Poseł Józefa Hrynkiewicz: Nieprawda.)

    W latach 2008-2013 skumulowany wzrost wskaźnika zatrudnienia osób między 55. a 64. rokiem życia w Polsce był najwyższy wśród krajów Unii Europejskiej, w związku z tym w 2013 r. Polska wyprzedzała sześć krajów Unii Europejskiej pod względem poziomu zatrudnienia osób w wieku od 55 do 64 lat, po raz pierwszy przekraczając wartość 40%.

    (Poseł Józefa Hrynkiewicz: Nieprawda.)

    Te zmiany wynikają właśnie między innymi z realizacji programu ˝Solidarność pokoleń˝ w 2008 r. Pragnę podkreślić, że zmiany w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy dotyczą szczególnie wsparcia związanego z zatrudnianiem osób po 60. roku życia. Elementy, które są nowe w ustawie, to wsparcie zapewniane pracodawcom zatrudniającym osoby bezrobotne w wieku 50+. Dofinansowanie ze środków Funduszu Pracy będzie wynosić maksymalnie 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie i będzie przysługiwało przez okres 12 miesięcy w przypadku zatrudnienia bezrobotnych, którzy ukończyli 50 lat, a nie ukończyli 60. roku życia, a przez 24 miesiące w przypadku bezrobotnych, którzy ukończyli 60 lat.

    Pozostałe informacje pozwolę sobie przedstawić jeszcze bardziej szczegółowo w odpowiedzi. Dziękuję bardzo.



Józefa Hrynkiewicz, Stanisław Szwed i Elżbieta Rafalska - pytanie z 8 maja 2014 r.


192 wyświetleń