7 i 8 punkt porządku dziennego:

  7. Informacja Rady Ministrów o realizacji działań wynikających z ˝Krajowego programu przeciwdziałania narkomanii˝ w 2011 roku (druk nr 1597) wraz ze stanowiskiem Komisji Zdrowia (druk nr 1819).
  8. Informacja Rady Ministrów o realizacji działań wynikających z ˝Krajowego programu przeciwdziałania narkomanii˝ w 2012 roku (druk nr 1960) wraz ze stanowiskiem Komisji Zdrowia (druk nr 1984).

Poseł Rajmund Miller:

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoki Sejmie! Chciałbym podziękować instytucjom, które zajmują się walką z narkomanią i zapobieganiem narkomanii. Zakres państwa działań jest szeroki, wręcz ogromny. Jeżeli ktoś pochyli się nad sprawozdaniem, to mogą pozostać pewne fragmenty, które wymagają jeszcze dopracowania. Z uznaniem mówię o tym, że w podsumowaniu i wnioskach państwo o tym uczciwie piszecie. Z uznaniem usłyszałem z ust pana ministra, że ministerstwo pochyla się nad udoskonalaniem tego programu.

    Nie zgadzam się z panem posłem z tego względu, że nawet jeżeli pytanie brzmiało: czy zażywaliście państwo narkotyki w ciągu 12 miesięcy, to mógł to być jednorazowy kontakt, o czym mówił pan minister. Nie ma tam pytania o stałe zażywanie narkotyków.

    Proszę państwa, bardzo deklaratywną oceną jest liczba hospitalizacji, bo mówimy o narkomanii jako procesie stałego uzależnienia. Tu również, jeżeli państwo powołujecie się na dane, chciałbym przypomnieć, że danymi, które mówią o tym, ile osób jest uzależnionych, są dane dotyczące hospitalizacji osób uzależnionych. Przypomnę państwu, że ta liczba osób hospitalizowanych nieznacznie się zmniejszyła, że 3/4 to byli ludzie, którzy mieli problemy z powodu zażycia substancji, które nie zostały zidentyfikowane, że jeżeli chodzi o haszysz i marihuanę, było to tylko 3% osób hospitalizowanych, które miały problemy zdrowotne z powodu stałego zażywania tych środków, również amfetaminy.

    Pozwolę sobie wyjątkowo nie zgodzić się z panem ministrem w jednej sprawie, ponieważ uważam, że sprzedawanie pojedynczego opakowania preparatu nie załatwi nam sprawy, dlatego że przyjdzie do apteki 5 narkomanów i każdy kupi po jednym opakowaniu. Obejdą 100 aptek w mieście i proszę sobie policzyć, ile tych opakowań będą mieli. To jest jedna wersja. Druga wersja jest taka, że jednak nie wszyscy właściciele aptek są kryształowo czyści. W związku z tym można sprzedać 50 opakowań, sprzedając opakowanie co któremuś klientowi. Skoro była apteka, która sprzedała 90 tys. opakowań, bo ktoś skusił się na nielegalny zysk, to może się skusić również w taki sposób. Poza tym jestem lekarzem laryngologiem i uważam, że nie chodzi o to, czy ten lek może być zażywany, czy nie. Najczęściej, jak pan minister podkreślił, leki zawierające pseudoefedrynę są zażywane w infekcjach wirusowych, które trwają od pięciu do siedmiu dni i w których największym kłopotem jest niedrożność górnych dróg oddechowych, a konkretnie nosa, bowiem usuwają obrzęk błony śluzowej nosa. Proszę państwa, niewiele jest przeciwskazań do stosowania miejscowych środków obkurczających. W związku z tym uważam, że na półkach w aptekach stoi tyle środków, które można stosować miejscowo, że leki zawierające pseudoefedrynę, która jednak jest przeciwskazana u osób ze schorzeniami układu krążenia, zaburzeniami rytmu, z nadciśnieniem, mogą być stosowane na receptę. Jeżeli po pięciu dniach infekcja nie przechodzi, to pacjent pójdzie do lekarza rodzinnego i dostanie receptę na te preparaty, co pozwoli nam naprawdę w sposób bardzo dokładny kontrolować sprzedaż tych środków.

    Będę się tu upierał, dlatego że to rozwiązanie, które państwo proponujecie, zostawia jednak bardzo szeroką furtkę, która może spowodować niekontrolowaną sprzedaż tych preparatów. Kładąc na szali interes społeczny i ograniczenie dostępu do preparatów amfetaminy oraz skuteczność tego środka w infekcjach wirusowych, wybrałbym jednak sytuację, w której zabezpieczymy społeczeństwo przed dostępem do tych preparatów. Oczywiście decyzja będzie należała do ministerstwa, ale pozwolę sobie mieć takie własne, prywatne zdanie. Dziękuję bardzo. (Oklaski)