3 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Spraw Wewnętrznych o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o Policji, ustawy o Straży Granicznej, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o Biurze Ochrony Rządu, ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, ustawy o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego, ustawy o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego, ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (druki nr 1497 i 1975).

Poseł Jarosław Zieliński:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pozdrawiam obecnych dzisiaj w Sejmie funkcjonariuszy służb mundurowych. (Oklaski)

    Główną tezą mojego wystąpienia jest stwierdzenie, że tą ustawą rząd nie zabiera pieniędzy policjantom, strażakom i żołnierzom, lecz w rzeczywistości zabiera bezpieczeństwo obywatelom. Ten najbardziej nieudolny z nieudolnych rząd w jednym nie ma sobie równych: potrafi likwidować, zwiększać podatki, nakładać na obywateli nowe ciężary, sięgać po nasze pieniądze i zabierać wszystkim, co się tylko da.

    Donald Tusk deklarował, że chce oprzeć życie społeczne na zaufaniu. W rzeczywiści on i jego rząd nie ufa nikomu: młodzieży, internautom, nauczycielom, związkowcom. Rząd PO-PSL nie ma do nikogo zaufania, wszystkich podejrzewa, śledzi kogo może. Efekt jest taki, że temu rządowi także już prawie nikt nie ufa.

    W tej obsesji nieufności i zabierania wszystkim wszystkiego przyszła teraz kolej na lekarzy oraz policjantów, strażaków i żołnierzy. Oto rząd premiera Tuska uznał, że funkcjonariusze Policji i innych służb mundurowych, służb specjalnych oraz żołnierze zawodowi symulują choroby i mimo że są zdrowi, korzystają ze zwolnień lekarskich, otrzymując za to 100% wynagrodzenia. Lekarze wypisują im nienależne, a więc lewe zwolnienia i na dodatek jeszcze nad tym wszystkim nie ma żadnej kontroli. Trzeba więc policjantom, strażakom i żołnierzom obniżyć świadczenia chorobowe do 80% - będą rzadziej sięgać po L4 i chętniej przychodzić do pracy. Tylko w przypadku chorób bezpośrednio związanych ze służbą, a są duże kłopoty z ich kwalifikacją, nie następowałoby zmniejszenie uposażenia. Do tego w uproszczeniu, obok innych szczegółów, sprowadza się rozpatrywany dzisiaj w drugim czytaniu rządowy projekt ustawy, druki sejmowe nr 1497 i 1975.

    Powodem proponowanych przez rząd zmian są podejrzenia, nieufność i poszukiwanie pieniędzy. Propagandowo rząd gra na fałszywym instrumencie rzekomej równości i sprawiedliwości. Mówi: Skoro większość zatrudnionych otrzymuje według Kodeksu pracy 80% wynagrodzenia w czasie choroby, to dlaczego policjanci, żołnierze mają mieć 100%? Rząd nie ukrywa nawet specjalnie swoich intencji. W uzasadnieniu projektu ustawy można znaleźć np. takie sformułowania: ˝Ustawowa gwarancja wypłaty 100% uposażenia podczas nieobecności w służbie z powodu choroby stwarza pole do nadużyć, przy czym niezaprzeczalnie pewna część przebywających na zwolnieniach lekarskich żołnierzy i funkcjonariuszy cierpi na schorzenia faktycznie uniemożliwiające im właściwe pełnienie służby˝. Drugi cytat: ˝Mając zagwarantowaną wypłatę pełnego uposażenia podczas choroby oraz brak możliwości kontroli prawidłowości wystawionego zaświadczenia lekarskiego i jego wykorzystania, niektórzy mogą traktować zwolnienie lekarskie jako formę dodatkowego urlopu˝. O tym mówili już zresztą przed chwilą przedstawiciele Platformy Obywatelskiej, potwierdzając ten sposób myślenia.

    W normalnym demokratycznym państwie za takie oskarżenia posypałyby się pozwy sądowe przeciwko rządowi, zarówno ze strony oskarżanych lekarzy, jak i ze strony osób korzystających ze zwolnień lekarskich, ze zwolnień chorobowych. Takie stawianie sprawy jest czymś niebywałym i skandalicznym, ale w wypadku tego rządu jest, jak się okazuje, normalne. Albo ktoś, kto formułuje takie zarzuty, powinien skierować doniesienia do odpowiednich organów, skoro ma taką wiedzę, albo organy te w normalnym państwie powinny zainteresować się taką wiedzą i taką osobą z urzędu.

    Jest oczywiste, że prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do pracy oraz prawidłowość wykorzystania zwolnień lekarskich powinny podlegać kontroli i takie przepisy, a także rzetelną i uczciwą praktykę kontrolną, trzeba wprowadzić. To zyska nasze poparcie. Ale nikomu nie wolno jednostkowych przypadków, które się zdarzają, dotyczących naruszania etyki - a nawet prawa - przenosić na ocenę wszystkich i całego systemu. W 2010 r. ZUS stwierdził, że w 10,3% przypadków zwolnienia były nieprawidłowe, chociaż korzystający z nich pracownicy otrzymują przecież świadczenia w wysokości 80% uposażenia, a więc, jak się okazuje, obniżenie wynagrodzenia wcale nie eliminuje przypadków nadużyć i nieprawidłowości.

    27 sierpnia 2013 r. odbyło się wysłuchanie publiczne w sprawie omawianej dzisiaj ustawy. Wyjątkowo licznie zgromadzeni i zabierający w sposób merytoryczny głos przedstawiciele poszczególnych służb i organizacji nie zostawili na projekcie suchej nitki. Padło wiele słusznych i rzeczowych argumentów. Wszystkie zostały przez rząd i koalicję PO-PSL całkowicie zignorowane. Tylko jeden postulat na otarcie łez, i to w ostatniej fazie w ramach propagandowej zagrywki dobrego wujka, został uwzględniony przez PO: odstąpiono łaskawie od obniżenia do 182 dni okresu niezdolności do pracy z powodu choroby, który powoduje zwolnienie ze służby. (Dzwonek)

    W Niemczech, we Francji, w Wielkiej Brytanii przynajmniej do 6 miesięcy policjanci na zwolnieniu lekarskim otrzymują 100% uposażenia, podobnie jak żołnierze w Belgii, Luksemburgu, Danii, Grecji, Niemczech, Włoszech, Portugalii i Rumunii.

    Rząd Donalda Tuska znowu szuka oszczędności w nieodpowiedzialny sposób. Zlikwidował już połowę, a może i ponad połowę posterunków Policji - to trzeba dokładnie policzyć, co zrobimy - wydłużył czas służby i wiek emerytalny, teraz zabiera pieniądze policjantom, strażakom i żołnierzom. Ale tak naprawdę rząd zabiera w ten sposób bezpieczeństwo obywatelom. Oszczędności będą, jeśli w ogóle będą, niewielkie, a efekty mogą być groźne. To zagraża bezpośrednio bezpieczeństwu obywateli.

    Chcemy, żeby policjanci, strażacy i żołnierze pełnili służbę, strzegli bezpieczeństwa obywateli i państwa, nieśli pomoc i ratunek w sytuacjach zagrożenia jako ludzie zdrowi, pełni sił, całkowicie sprawni, a nie udawali zdrowych, aby im nie obniżono wynagrodzenia, które przecież i tak wcale nie jest wysokie. Kto tego nie rozumie, powinien zostać odsunięty od decydowania o tak ważnych sprawach jak bezpieczeństwo. Biedna policja to bogaci przestępcy i niestety zagrożeni obywatele.

    A może rząd przeanalizowałby przyczyny absencji w służbach pod kątem warunków wykonywania zadań, kryteriów zdrowotnych naboru czy wydolności systemu opieki zdrowotnej? Czy ograniczenie świadczeń do 80% wyleczy funkcjonariuszy i zwiększy nasze bezpieczeństwo? Nikt nie powinien być karany za to, że zachorował: ani policjant, ani żaden pracownik. Po to jest system ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych i po to jest państwo.

    Może by tak rząd, szukając wszędzie oszczędności, powiedział obywatelom, ile kosztują rocznie ministerstwa i ich liczne agendy, ile kosztują gabinety polityczne, ile pieniędzy podatników pochłania armia nowych urzędników PO i PSL w administracji? Odsyłam do publikacji na ten temat. Na przykład Ministerstwo Finansów rocznie kosztuje 507 mln zł, MSW - 338 mln zł, MSZ - 271 mln zł itd.

    Dzięki tej zmianie może będą drobne oszczędności, a na siebie i swoich rząd rozrzutnie wydaje każdego roku miliardy.

    Powtórzmy, zabierając pieniądze funkcjonariuszom, strażakom i żołnierzom, rząd zabiera bezpieczeństwo Polakom. W imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość składam wniosek o odrzucenie projektu ustawy w całości w drugim czytaniu. (Oklaski)