22 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Administracji i Cyfryzacji o rządowym projekcie ustawy o systemie powiadamiania ratunkowego (druki nr 1892 i 1934).

Poseł Zbigniew Sosnowski:

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie i Panowie Posłowie! Ustawa o zarządzaniu kryzysowym stała się przyczynkiem do procedowanej dzisiaj, jakże ważnej, ustawy o systemie powiadamiania ratunkowego. Zamysł jej powstania zrodził się znacznie wcześniej, albowiem jej założenia sięgają daty 22 czerwca 2011 r., kiedy to projekt przedłożony został Radzie Ministrów, następnie prace nad nim zostały odroczone. Jest to system krytyczny zarówno z punktu widzenia obywateli, jak i państwa, bowiem nadrzędnym jego celem jest w istocie rzeczy poprawa dostępności usług powiadamiania alarmowego, skrócenie czasu oczekiwania na reakcję służb oraz poprawa bezpieczeństwa obywateli.

    Panie i Panowie Posłowie! Cieszę się, że z tej wysokiej trybuny mam zaszczyt zaprezentować stanowisko wobec projektu ustawy, który nie ma zabarwienia politycznego. Jest to suchy i ściśle merytoryczny akt powstały wspólnym wysiłkiem, będący realizacją zadań rządu i parlamentu, działający na rzecz obywateli in gremio i każdego z nas z osobna.

    Pani poseł sprawozdawca szczegółowo zaprezentowała stanowisko zawarte w sprawozdaniu Komisji Administracji i Cyfryzacji. Projekt konsultowany był z Komisją Spraw Wewnętrznych i Komisją Zdrowia. Niech mi zatem wolno będzie zaprezentować Wysokiej Izbie kilka najważniejszych kwestii i uregulowań, które w odczuciu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego mają szczególne znaczenie.

    Regulacja w sposób kompleksowy normuje zagadnienia z zakresu systemu powiadamiania ratunkowego, określa zadania i eksponuje obsługę zgłoszeń alarmowych kierowanych do numerów 112, 997, 998 i 999, zapewniając tym samym łatwy, szybki i skuteczny dostęp do Policji i Państwowej Straży Pożarnej. Ważną rolę odgrywa Państwowe Ratownictwo Medyczne. Jeżeli chodzi o ideę tworzenia nowych regulacji, rząd i komisje sejmowe wyszły z założenia, że optymalnym rozwiązaniem, biorąc pod uwagę poprawę obsługi zgłoszeń alarmowych oraz ekonomizację wydatków, będzie zorganizowanie centrów powiadamiania ratunkowego według modelu operatorskiego. Upowszechniona zostanie wiedza na temat numeru alarmowego 112. Wojewodowie tworzyć będą centra w strukturze urzędu wojewódzkiego lub będą powierzać ich organizowanie starostom lub prezydentom miast na prawach powiatu. Centra powiadamia ratunkowego na terenie całego kraju funkcjonować będą według tych samych procedur. Obowiązywać będzie zasada wzajemnej zastępowalności, co jest rzeczą niezmiernie istotną. Podmioty ubiegające się o włączenie ich numeru do systemu powiadamiania ratunkowego obok szeregu wymogów i zgód pokrywać będą koszty włączenia. Z systemem teleinformatycznym współpracować będzie wiele podmiotów, a w szczególności System Wspomagania Dowodzenia Policji oraz System Wspomagania Decyzji Państwowej Straży Pożarnej. Standardy zakładają, że czas oczekiwania na odebranie zgłoszenia nie może przekraczać 10 sekund. System finansowany będzie z budżetu państwa. Uregulowana została również kwestia zapewnienia utrzymania Systemu Wspomagania Dowodzenia Policji i Systemu Wspomagania Decyzji Państwowej Straży Pożarnej przez komendanta głównego Policji i właściwych komendantów Państwowej Straży Pożarnej. Projekt w sposób szczególny określa zadania centrum.

    Z uwagi na kończący się czas mojego wystąpienia ograniczę się do stwierdzenia, że projektowane zapisy, tak jak było dotychczas, przewidują priorytety działań dla Państwowej Straży Pożarnej i Policji, bowiem te służby na przestrzeni lat niezawodnie spełniały swoje służebne role w najtrudniejszych i dramatycznych sytuacjach. Nowa ustawa sytuuje je jako priorytetowe w ratownictwie.

    Zważywszy na rangę rozwiązań Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego opowie się za przyjęciem sprawozdania Komisji Administracji i Cyfryzacji. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)