18 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o kredycie konsumenckim oraz o zmianie ustawy Kodeks wykroczeń (druk nr 1824).

Poseł Genowefa Tokarska:

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego przedstawię stanowisko wobec poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o kredycie konsumenckim oraz o zmianie ustawy Kodeks wykroczeń, druk nr 1824.

    Celem niniejszego projektu ustawy jest zapobieganie nadmiernemu zadłużaniu się kredytobiorców, likwidacja rażąco wysokich kosztów uzyskiwania kredytów, a mówiąc wprost: likwidacja lichwy. Projektodawcy proponują naprawę niedociągnięć legislacyjno-merytorycznych w ustawie o kredycie konsumenckim. Niestety, propozycje usunięcia błędów i wprowadzenia nowych uregulowań nie do końca są precyzyjne i spotkały się z wieloma uwagami ze strony organów i instytucji opiniujących niniejszy projekt. Niemniej jednak założone cele są bardzo istotne, są ważne i dlatego, sądzę, należy wnikliwie przeanalizować propozycje autorów projektu.

    Projekt ustawy zawiera określenie maksymalnej granicy wszystkich kosztów kredytu niebędących odsetkami, które kredytobiorca zobowiązany jest ponieść w związku z zawarciem umowy o kredyt. W art. 5a w ust. 1 nowelizowanej ustawy następuje wyliczenie rodzajów opłat i kosztów, które miałyby się złożyć na tę łączną nieprzekraczalną wysokość. Obok prowizji i opłat dodatkowych możliwych do przewidzenia w dacie podpisania umowy projekt uwzględnia również koszty trudne do przewidzenia, które występują w trakcie realizacji kredytu i administrowania kredytem, koszty związane z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem kredytu przez konsumenta.

    Projekt nakłada również nowe obowiązki informacyjne, zgodnie z którymi kredytodawca lub pośrednik kredytowy zobowiązany jest przed zawarciem umowy o kredyt poinformować kredytobiorcę o wszystkich znanych kredytodawcy szacowanych lub dających się przewidzieć kosztach dotyczących maksymalnego pułapu kosztów kredytu. Informacja taka będzie przekazywana za potwierdzeniem odbioru wskazującym, że została ona przekazana przed momentem zawarcia umowy o kredyt.

    Projekt wprowadza specjalną regulację, tzw. sankcję kredytu darmowego, polegającą na tym, że w przypadku naruszenia przez kredytodawcę postanowień dotyczących w szczególności maksymalnego pułapu kosztów kredytu kredytobiorca obowiązany jest do zwrotu kredytu bez odsetek i żadnych innych kosztów. Kredytobiorca będzie mógł również odstąpić od umowy o kredyt w każdym czasie, jeżeli kredytodawca naruszy postanowienia dotyczące maksymalnego pułapu kosztów kredytu.

    Art. 2 projektu ustawy przewiduje wprowadzenie uregulowań do Kodeksu wykroczeń, zgodnie z którymi naruszenie przez kredytodawcę lub pośrednika kredytowego przepisu projektowanego art. 5a ustawy o kredycie konsumenckim powodować będzie sankcję w postaci kary grzywny lub kary aresztu.

    Pragnę również zwrócić uwagę i przypomnieć, że wiele spraw dotyczących ochrony kredytobiorców, w tym również konsumentów, było przedmiotem niedawnych prac Wysokiej Izby nad zgłoszonym przez Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego projektem ustawy o zmianie ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym. Wiemy również, że w resorcie finansów trwają prace, które zmierzają do kompleksowego rozwiązania tego problemu. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę cele, jakie przyświecają omawianemu projektowi, oraz decydujące argumenty dotyczące ochrony konsumentów przed spiralą zadłużania się oraz ustalenia uregulowań prawnych dla kredytodawców będących głównie poza sferą bankową, skłaniamy się do tego, by skierować ten projekt do dalszych prac w parlamencie. Sądzę, że warto o tym rozmawiać po to, by zlikwidować możliwości nieuczciwych transakcji niektórych instytucji oferujących swoje usługi kredytowe. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)