14 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych o poselskim projekcie uchwały w sprawie wyrażenia solidarności z prześladowanymi wspólnotami chrześcijańskimi w Egipcie i Syrii (druki nr 1702 i 1776).

Poseł Jarosław Sellin:

    Pani Marszałek! Pani Minister! Wysoka Izbo! Oczywiście można zadać pytanie, dlaczego akurat parlamentarzyści Prawa i Sprawiedliwości podjęli inicjatywę uchwalenia uchwały o solidarności z prześladowanymi wspólnotami właśnie w Egipcie i w Syrii. Ostatnio choćby mieliśmy do czynienia ze straszliwym zamachem na społeczność chrześcijańską w Pakistanie. Ale mamy takie poczucie i przekonanie, że realne instrumenty - również w ręku dyplomacji polskiej, ale dobrze by było, żeby to było zaraźliwe, czyli żeby to były instrumenty użyte przez dyplomację wszystkich krajów Zachodu - są w tym momencie w odniesieniu do Egiptu i Syrii. W sierpniu - projekt uchwały został zgłoszony na początku września - dochodziło do wyjątkowo niepokojących zdarzeń w tym kraju. Tak jak pan poseł sprawozdawca wspomniał, w Egipcie sytuacja się nieco uspokoiła, ale nie ma stuprocentowej pewności, że historia się nie powtórzy. Jest wewnętrzny konflikt polityczny w tym kraju, w którym bardzo często, jeżeli taki konflikt wybucha, chrześcijanie są po prostu traktowani jako kozioł ofiarny tego konfliktu, politycznego konfliktu, który tam się toczy, i może ponownie dojść do takich sytuacji, z jakimi mieliśmy do czynienia w sierpniu. Natomiast w Syrii jest od dwóch lat krwawa wojna domowa i ona też grozi tamtejszej społeczności chrześcijańskiej tak naprawdę eliminacją. A mamy do czynienia z dwoma krajami, gdzie mimo dominacji islamu od kilkunastu stuleci wspólnoty chrześcijańskie zachowały spory udział w tych społeczeństwach. W obu krajach szacuje się, że chrześcijanie stanowią ok. 10% społeczeństwa.

    Ta inicjatywa została podjęta również dlatego, że zaniepokoiło nas zwłaszcza to, że dyplomacja Unii Europejskiej, wszyscy ministrowie krajów Unii Europejskiej zebrali się 21 sierpnia wyłącznie po to, żeby rozmawiać właśnie o Egipcie i Syrii. Bardzo dobrze, że 28 ministrów spraw zagranicznych z troską pochyliło się nad Egiptem i Syrią, ale zaniepokoiło nas to, że w konkluzjach tego spotkania ani słowem nie wspomniano o chrześcijanach. Wydawało nam się to dosyć dziwne i niepokojące, że w żadnym zdaniu nie zauważono problemu chrześcijan w tym kraju. Wiemy i oddajemy tutaj sprawiedliwość, że polski minister spraw zagranicznych poruszył temat, ale nas interesuje to, żeby po takich spotkaniach po prostu był komunikat, były jakieś efektywne pomysły zmierzające do rozwiązania tego typu konfliktu, żeby o chrześcijanach po prostu mówić wprost w ramach konkluzji po tego typu spotkaniach, a tego właśnie zabrakło.

    Oczywiście jest różnica między sytuacją w Egipcie i sytuacją w Syrii. To wiadomo. Ale jest też taki czas, kiedy można spróbować efektywnie zadziałać. Wiadomo, że w Egipcie trwa dyskusja nad nową konstytucją - to jest wewnętrzna sprawa tego kraju. Każdy kraj pilnuje tego, żeby takie kwestie, jak uchwalenie własnej konstytucji, były wewnętrzną sprawą, ale w sytuacji kiedy co jakiś czas wybucha konflikt i naruszane są po prostu prawa człowieka, a w tym przypadku prawa mniejszości religijnej, można się upominać o to, żeby w nowej konstytucji spróbować jakoś zagwarantować pozycję polityczną chrześcijan, tak żeby w przyszłości mieli zabezpieczone swoje prawa.

    To samo dotyczy Syrii. Jeśli jest zapowiedziana Genewa II, czyli jakaś próba rozwiązania tej wojny domowej i posadzenia za jednym stołem wszystkich stron konfliktu, to dobrze by było, żeby na tę Genewę II Unia Europejska - i być może Polska żeby brała w tym bardzo aktywny udział i inspirowała jakimiś pomysłami - przyszła przygotowana, żeby po prostu wiedziała, co zaproponować w ramach syryjskich rozmów pokojowych miejscowym chrześcijanom.

    Myślę, że jest to też po prostu nasze zobowiązanie, zobowiązanie polskie, zobowiązanie europejskie, zobowiązanie całego Zachodu, żeby upominać się w takich konkretnych przypadkach o chrześcijan, ponieważ wiele im zawdzięczamy i od nich pochodzimy. Dziękuję bardzo. (Oklaski)