7 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Zdrowia o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (druki nr 1785 i 1800).

Poseł Halina Szymiec-Raczyńska:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

    (Poseł Maciej Orzechowski: Panie marszałku, to szybko jest zmieniane.)

    Przedstawiony projekt zakłada zmodyfikowanie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Projekt rozszerza słownik ustawowy i definicja pojęcia ciągłość jednoznacznie zmierza do premiowania świadczeniodawców za to, że w dacie składania ofert do konkursu są już kontrahentami Narodowego Funduszu Zdrowia. Wprowadzenie tej definicji do obrotu prawnego spowoduje także dyskryminację nowo powstałych podmiotów wykonujących działalność leczniczą i zdaje się kolidować z zasadą wyrażoną w art. 6 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, dotyczącą swobody podejmowania, prowadzenia i kończenia działalności gospodarczej.

    Za niezrozumiałe i jednocześnie niecelowe należy uznać wprowadzenie do legalnego słownika nowelizowanej ustawy definicji ˝poradnia przyszpitalna˝. W obecnym brzmieniu ustawy pojęcie to w ogóle nie występuje. Kierując się jednak postulatem racjonalności ustawodawcy, należy podjąć próbę doszukania się rzeczywistego uzasadnienia nowelizacji. Wprowadzenie pojęcia ˝poradnia przyszpitalna˝, jak również jego umieszczenie w art. 57 nowelizowanej ustawy zdaje się zmierzać wyłącznie do utworzenia nowej kategorii świadczeniodawcy. Rozważania nad celem takiej modyfikacji prawnej, zwłaszcza że odbywa się ona na gruncie ustawy o finansowaniu świadczeń z pominięciem ustawy o działalności leczniczej, skłaniają do uznania, że jest to przygotowanie do przekierowania strumienia pieniędzy, strumienia finansowania na prowadzące działalność szpitalną podmioty lecznicze, które w znacznej mierze są podmiotami sektora finansów publicznych.

    Nowelizacja godzi w równość podmiotów na rynku. W naszej ocenie przychodnie przyszpitalne będą stanowiły ogromne zagrożenie dla egzystencji pozostałych podmiotów w znacznej mierze należących do strefy niepublicznej. Struktura rynku usług medycznych jest bowiem aktualnie taka, że w sferze publicznej przeważają szpitale, a w prywatnej AOS, POZ, stomatologia, rehabilitacja i psychiatria. Ta część nowelizacji wykazuje podobieństwo do założeń reformy wskazującej na przyznanie podmiotom prowadzącym szpitale jakiejś szczególnej roli w systemie. Takie rozumienie godzi w prawa pacjenta oraz w swobodę prowadzenia działalności gospodarczej. Ocena projektu jest zła, bo prowadzi do premiowania publicznych jednostek, a nadto uderza w interes pacjentów.

    Chciałabym w imieniu koła Inicjatywa Dialogu złożyć dwie poprawki do projektu tej ustawy.