7 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Zdrowia o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (druki nr 1785 i 1800).

Poseł Sprawozdawca Jarosław Katulski:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam przyjemność w imieniu Komisji Zdrowia przedstawić sprawozdanie Komisji Zdrowia o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, druk nr 1785.

    Wysoka Izbo! 2 października wpłynął do Sejmu rządowy projekt ustawy o tytule, który przed chwilą wymieniłem. Dzisiaj w godzinach porannych odbyło się posiedzenie komisji i pierwsze czytanie projektu ustawy. Z prac komisji właściwie jednoznacznie wynikało, że główna intencja przyświecająca rządowi, żeby przedłożyć nam ten projekt, polega na tym, że niezbędne na tym etapie, z uwagi na sytuację finansową Narodowego Funduszu Zdrowia w przyszłym roku, jest umożliwienie przedłużenia zakontraktowanych świadczeń na zasadzie aneksowania, najogólniej mówiąc, a nie rozpisywania na nowo kontraktów. To jest jeden z elementów, ważny i właściwie podstawowy, który przyświecał nam, jeśli chodzi o to, że na tym etapie w szybkim trybie należy przyjąć taki projekt ustawy.

    Drugi ważny element, który został ujęty w projekcie, to jest opisanie ciągłości i kompleksowości udzielania świadczeń. To ma zapewnić czy może zagwarantować lepszą jakość udzielanych świadczeń zdrowotnych.

    Następna sprawa, którą proponuje rząd w tym projekcie, to jest wprowadzenie pojęcia, a także umożliwienie kontraktowania, poradni przyszpitalnych. One dotychczas też mogły funkcjonować, ale nie było to zaproponowane jako osobny produkt, który można by było oferować przy kontraktach. Teraz taka możliwość by się pojawiła.

    Następna dość istotna sprawa to jest zmiana trybu odwoływania się od decyzji dyrektora oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia polegająca na tym, że odwołanie będzie do dyrektora, a nie do prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia. Ma to w sposób zdecydowany przyspieszyć tryb rozpatrywania tego odwołania. Dzisiaj sytuacja prawna wygląda tak, że wszystkie odwołania trafiają do prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia i w efekcie, jeśli odwołujący się nie zgadza się z decyzją Narodowego Funduszu Zdrowia, sprawa musi trafić do rozpatrzenia do warszawskiego sądu administracyjnego, który jest bardzo obciążony pracą, i rozpatrzenie skargi trwa bardzo długo, czasami nawet do trzech lat.

    W toku burzliwej dyskusji, która odbyła się na posiedzeniu komisji, zgłoszono siedem poprawek, które za chwilę pokrótce omówię. Z tego sześć poprawek zostało przyjętych, jedna została odrzucona. W wyniku wprowadzenia niektórych z tych poprawek zmianie musiał też ulec tytuł ustawy. Obecnie w sprawozdaniu, które jest zawarte w druku nr 1800, jak posłowie wiedzą, mamy projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw.

    Jeśli chodzi o uzasadnienie całości, pokrótce już to przedstawiłem Wysokiej Izbie. Powiem jeszcze tylko o tym, że jednym z ważnych elementów proponowanej ustawy była też zmiana w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej polegająca na tym, że Narodowy Fundusz Zdrowia miałby ułatwienie, powiedziałbym, w sprawie dotyczącej kontroli świadczeniodawców polegające na tym, że nie musiałby zawiadamiać z 7-dniowym wyprzedzeniem świadczeniodawcy o tym, że chce przeprowadzić kontrolę. W toku prac została zgłoszona poprawka, która polegała na tym, że zostało zaproponowane wykreślenie z projektu ustawy całego art. 2, który właśnie o tym mówił. Ta poprawka została przyjęta, w związku z tym nie następuje zmiana w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej.

    Inne poprawki, które zostały przyjęte, dotyczą sposobu ewidencjonowania, tzw. systemu eWUŚ, i polegają m.in. na tym, że oświadczenie, iż osoba jest uprawniona do pobierania świadczeń, bo jest ubezpieczona, jeśli eWUŚ nie do końca dokładnie ewidencjonuje, nie musi być składane za każdym razem, tylko złożone raz będzie ważne przez miesiąc. To jest zdecydowane ułatwienie przede wszystkim dla świadczeniodawców, ale też dla świadczeniobiorców.

    Następna sprawa, dość istotna, jest taka, że od tego momentu - jeśli wprowadzimy tę ustawę - to wójt, burmistrz, zarządzający gminą będzie musiał zawiadamiać Narodowy Fundusz Zdrowia o tym, że ktoś skorzystał ze świadczenia zdrowotnego, jeśli płatnikiem był Narodowy Fundusz Zdrowia, przepraszam, jeśli płatnikiem była właśnie gmina, a nie sam ubezpieczony.

    Następna sprawa, dość ważna, dotyczy absolwentów szkół, którzy często w tym systemie byli mylnie wykazywani. Zaproponowana zmiana, która została przyjęta, eliminuje ten problem.

    Zgłoszona została też poprawka dotycząca usunięcia z projektu ustawy tego, o czym mówiłem, pojęcia poradni przyszpitalnych. Ta poprawka nie uzyskała większości w komisji i przepadła. W związku z tym projekt, który wyszedł z komisji, pozostaje z zapisem obejmującym poradnie przyszpitalne.

    Wysoka Izbo! Już dalej pracować będziemy zgodnie z drukiem nr 1800, sprawozdaniem, w którego posiadaniu jest Wysoka Izba. Zgłaszam wniosek w imieniu komisji o przyjęcie sprawozdania z druku nr 1800. Dziękuję bardzo. (Oklaski)