18 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (druk nr 1654).

Poseł Beata Mazurek:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Miarą rozwoju cywilizacji jest to, czy ludzie niepełnosprawni mogą żyć i w miarę normalnie funkcjonować. Dlatego powinniśmy się zatrzymać, by odpowiedzieć sobie na proste pytanie: Czy jesteśmy za śmiercią człowieka tylko dlatego, że jest on niepełnosprawny?

    Ponieważ jest to projekt obywatelski, to w mojej ocenie ludzka przyzwoitość i uczciwość wymagają, by nad nim się pochylić, wysłuchać głosu obywateli, dzięki którym tu jesteśmy. Uważam, że ochrona życia poczętego to głos dziecka, które swojego prawa do samostanowienia nie potrafi wyartykułować i obronić, a także walka o uwolnienie kobiety matki przed wielorakimi psychofizycznymi następstwami aborcji.

    To, proszę państwa, że państwo jest niewydolne w obszarze pomocy osobom niepełnosprawnym, o czym tutaj już była mowa, nie upoważnia nas do tego, by w pierwszej kolejności ten projekt odrzucać. Ja się na to nie zgadzam.

    Mam pytanie: Jakie państwo - mówię do wnioskodawców - podejmiecie decyzje i działania, jeśli projekt zostanie odrzucony? Czy są instytucje, jednostki, które kobietom potrzebującym wsparcia po dokonaniu aborcji takiego wsparcia udzielają? Jeśli tak, to jakie? Dziękuję. (Oklaski)