5 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Zdrowia o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy o izbach lekarskich oraz niektórych innych ustaw (druki nr 520 i 1207).

Poseł Czesław Czechyra:

    Dziękuję.

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska przedstawić stanowisko wobec projektu ustawy o zmianie ustawy o izbach lekarskich oraz niektórych innych ustaw, zawartego w druku sejmowym nr 520. Projekt ten został wniesiony do Sejmu na podstawie uchwały podjętej w dniu 26 kwietnia 2012 r. przez Senat Rzeczypospolitej Polskiej i stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 czerwca 2010 r. dotyczącego ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich.

    Trybunał Konstytucyjny wskazał jako niekonstytucyjne przepisy pozbawiające lekarza możliwości kwestionowania przed sądem prawidłowości postępowania dyscyplinarnego i zasadności wymierzonej w trakcie tego postępowania kary. Każda kara dyscyplinarna dla członka samorządu lekarskiego jest dolegliwa, bowiem oznacza negatywną ocenę wykonywania przez niego zawodu. Powoduje to utratę zaufania publicznego, które art. 17 ust. 1 konstytucji wskazuje jako immanentną cechę tego rodzaju zawodów. Prawo do sądu powszechnego nie może być uzależnione od rodzaju orzeczonej kary dyscyplinarnej. Każda kara, również uważana za łagodną, musi być wymierzona zgodnie ze standardami państwa demokratycznego. Należy tutaj wspomnieć, że Sejm 2 grudnia 2009 r. znowelizował ustawę o izbach lekarskich. Nowa ustawa w porównaniu z poprzednią regulacją przewiduje bardziej rozbudowany katalog kar wymierzanych przez sąd lekarski.

    Trybunał Konstytucyjny uznał też, że przepisy nowej ustawy odpowiadają standardom konstytucyjnym, ale wskazał również, że celem sądowej kontroli działań organów dyscyplinarnych jest weryfikacja prawidłowości całego postępowania dyscyplinarnego, a nie tylko wymierzonej w tym procesie kary. Z tego względu należało usunąć przepisy art. 95 ust. 2 ustawy o izbach lekarskich oraz art. 73 ust. 2 ustawy o samorządzie pielęgniarek i położnych. Takie rozwiązanie eliminuje ograniczenie drogi do sądu stronie, która nie zaskarżyła orzeczenia sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji, a jednocześnie stanowi element nadzoru państwa nad działalnością samorządu zawodowego w przypadku, gdy taka osoba wykonuje zawód zaufania publicznego.

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Projekt ustawy wypełnia rozstrzygnięcia Trybunału Konstytucyjnego zawarte w wyroku z dnia 29 czerwca 2010 r., dotyczące prawa lekarza ukaranego przez Naczelny Sąd Lekarski do wniesienia odwołania do sądu powszechnego. Porządkuje również i poprawia kwestie dotyczące prawidłowości postępowania dyscyplinarnego, zapadających rozstrzygnięć, gwarantując ochronę konstytucyjnych praw i wolności osób objętych takim postępowaniem. Dotyczy to aktów prawnych odnoszących się do zawodów zaufania publicznego, ustaw: o izbach lekarskich, o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, o izbach aptekarskich, o diagnostyce laboratoryjnej, o samorządzie pielęgniarek i położnych.

    Projektowana ustawa pozostawia tryb kasacji jako tryb odwoławczy do sądów powszechnych w sprawach dyscyplinarnych. Przepisy dotyczące wniesienia kasacji, zawarte w projekcie, ujednolicają krąg podmiotów uprawnionych do wniesienia kasacji oraz poszerzają go o przedstawicieli samorządu lekarskiego oraz właściwe organy państwa.

    Klub Parlamentarny Platforma Obywatelska będzie głosował za przyjęciem przepisów zawartych w projekcie ustawy o zmianie ustawy o izbach lekarskich oraz niektórych innych ustaw, druk nr 520, zgodnie z treścią zawartą w sprawozdaniu Komisji Zdrowia, druk nr 1207. Dziękuję bardzo. (Oklaski)