Strona którą oglądasz dotyczy poprzedniej kadencji sejmu. Aktualne informacje znajdziesz tutaj

15 punkt porządku dziennego:


Sprawozdanie Rady Ministrów z realizacji ˝Krajowego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie˝ za okres od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. (druk nr 971) wraz ze stanowiskiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny (druk nr 1095).


Poseł Iwona Kozłowska:

    Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Pani Minister! Komisja Polityki Społecznej i Rodziny na posiedzeniu w dniu 7 lutego br. rozpatrzyła sprawozdanie z realizacji ˝Krajowego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie˝ za okres od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r., druki nr 971 i 1095.

    ˝Krajowy program przeciwdziałania przemocy w rodzinie˝ uchwalony został uchwałą nr 162/2006 Rady Ministrów z dnia 25 września 2006 r. Program ten nakłada na wszystkie szczeble administracji publicznej zadania, które wskutek kompleksowych i interdyscyplinarnych działań mają na celu skutecznie przeciwdziałać przemocy w rodzinie. Rok 2011 był pierwszym pełnym rokiem funkcjonowania wprowadzonych zmian do ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Podczas posiedzenia komisji bardzo szczegółowo zaprezentowane zostały główne zadania zrealizowane w ramach programu w 2011 r. Na zlecenie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej po raz pierwszy przeprowadzono badania skuteczności realizowanych programów oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych z perspektywy sprawców przemocy w rodzinie oraz profesjonalistów prowadzących te oddziaływania. Pani minister przedstawiła wyniki ogólnopolskich badań opinii na reprezentatywnej grupie dorosłych Polaków na temat przemocy w rodzinie, ogólnopolskie badania profesjonalistów prowadzących programy oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie, ogólnopolskie badania osób stosujących przemoc w rodzinie biorących udział w programach oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych oraz pilotażowe badania osób stosujących przemoc w rodzinie odbywających karę pozbawienia wolności w jednostkach penitencjarnych, a także badania eksperckiego IDEABLOG realizowanego na platformie internetowej wśród przedstawicieli wybranych grup zawodowych zajmujących się problematyką przemocy w rodzinie.

    Niezmiernie ważnym działaniem podjętym w tym czasie przez ministerstwo było przeprowadzenie kampanii społecznej dotyczącej zmniejszenia zjawiska przemocy w rodzinie. Chodzi o produkcję i emisję w Telewizji Polskiej i TVN spotu telewizyjnego ˝Wybierz właściwie˝. Ponadto sfinansowano 35 specjalistycznych ośrodków wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie świadczących profesjonalną, bezpłatną pomoc doraźną i całodobową dla ofiar przemocy.

    Z pomocy psychologicznej, prawnej, socjalnej i medycznej skorzystało w tym czasie 9677 ofiar przemocy.

    Odnosząc się do zadań realizowanych przez poszczególne szczeble samorządów terytorialnych, ustawa jasno i precyzyjnie określa, które z samorządów za jakie zadania odpowiadają. Specjalistyczne ośrodki wsparcia, o których wcześniej wspomniałam, to zadanie, które realizowane jest przez powiaty. Nie jest to jedyna forma reagowania na problemy ofiar i sprawców przemocy realizowana przez te jednostki samorządu. 35 funkcjonujących ośrodków to ośrodki specjalistyczne całodobowe, które oprócz tego udzielają schronienia i wieloaspektowej pomocy ofiarom przemocy. Działają przede wszystkim dlatego, że powiat rozumie, widzi problem, a ministerstwo te działania wspiera finansowo.

    Zapotrzebowanie na takie usługi rośnie. Odchodzi się już od opieki dla ofiary na rzecz programów korekcyjno-edukacyjnych dla sprawców przemocy. Celem działania jest to, by ofiara przemocy została w swoim domu, w swoim mieszkaniu, a sprawca tej trudnej, dysfunkcyjnej sytuacji dla całej rodziny, dla kobiety, dla dziecka wyprowadził się z miejsca zamieszkania. W ponad 200 podmiotach w kraju sfinansowano programy korekcyjno-edukacyjne dla sprawców przemocy. W programach uczestniczyło ponad 4 tys. 475 osób stosujących przemoc. Przeprowadzono także szkolenia dla pracowników pierwszego kontaktu, dotyczące głównie współpracy z ofiarami przemocy, ze sprawcami oraz pracy z dzieckiem krzywdzonym. Zorganizowana została także ogólnopolska konferencja dla profesjonalnej kadry realizującej zadania z zakresu przeciwdziałania przemocy.

    W sprawozdaniu znalazły się także dane dotyczące realizacji przez gminy programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie, ochrony ofiar przemocy oraz funkcjonowania i działania w gminach zespołów interdyscyplinarnych. Zespoły te na terenie gmin działają prawie we wszystkich jednostkach, zgodnie z zapisem w nowej ustawie. Niestety pojawiły się pewne problemy z jakością realizacji zadań przez te zespoły. Ministerstwo podjęło już wiele działań w tym zakresie. Jednym z rozwiązań może być scedowanie dużej ilości środków finansowych na szkolenia poprzez uruchomienie Norweskiego Mechanizmu Finansowego. Nadal jednak rzadkością jest udział w tych zespołach pracowników służby zdrowia. Zapewne wymaga to głębokiej analizy i podjęcia działań rozwiązujących ten problem.

    Kolejny niełatwy temat, który często jest podejmowany w dyskusjach, to wypalenie zawodowe pracowników zespołów interdyscyplinarnych. Pracownicy ci wykonują ciężką, często społeczną, bardzo wyczerpującą psychikę pracę. Propozycja, by pracownicy zespołów mogli odbywać tzw. superwizje, może być pewna formą wsparcia merytorycznego i podpowiedzi, jak dalej kierować pracą.

    Dobrze funkcjonuje i sprawdza się w praktyce ˝Niebieska linia˝, chociaż i tutaj pojawił się problem, problem opłat. Jest to wprawdzie tylko symboliczny 1 gr, ale trzeba go mieć, by móc zadzwonić. Ministerstwo podjęło w tej sprawie inicjatywę stworzenia telefonu całodobowego. Wydłużenie czasu działania tej formy pomocy z pewnością spełni oczekiwania wszystkich. Dobrym rozwiązaniem byłoby włączenie tej linii do linii 112, która jest absolutnie bezpłatna. Jeżeli będzie to telefon z interwencji, wówczas będą uruchamiane służby medyczne lub te, które w danej sytuacji powinny być wykorzystane czy mają wolną linię. Gdyby potrzebna była pomoc psychologiczna, prawna czy jakakolwiek inna związana z przemocą, wówczas połączenie z linii interwencyjnej mogłoby być kierowane na ˝Niebieską linię˝.

    Duże zaniepokojenie budziła też liczba przypadków zabrania dziecka z rodziny przez pracownika socjalnego wraz z policjantami i przedstawicielami opieki oraz problem przemocy na wsiach. Wprawdzie, jak pani minister podkreśliła, w stosunku do wcześniejszego roku, do roku 2010, było tych przypadków znacznie mniej, ale mimo wszystko każda taka sytuacja budzi głęboki niepokój. Zdarzają się sytuacje, w których policjant, przyjmując zgłoszenie o występującej w domu przemocy, automatycznie kieruje do sądu rodzinnego sprawę o ograniczenie praw rodzicielskich. Jest to jedna z przyczyn tego, że krzywdzone w domu kobiety nie zgłaszają sprawy, nie zgłaszają jej z obawy, iż zostaną im zabrane dzieci. To też może być powodem małej liczby zgłoszeń w stosunku do rzeczywistej liczby występujących przypadków stosowania przemocy. Rozwiązaniem mogłyby być właściwie przygotowane, ukierunkowane działania systemowe, wsparcie rodziny, opieka nad tą rodziną, analiza sytuacji, jaka istnieje w rodzinie.

    Nowelizacja ustawy z 2005 r. pozwoliła na identyfikację sprawcy przemocy, określenie skali zjawiska, włączenie sprawcy do programów korekcyjnych. Prowadzona systematycznie przez ministerstwo ewaluacja realizacji ustawy pozwala na stwierdzenie, iż kierunek działań jest właściwy i systematycznie przynosi oczekiwane efekty.

    Z uwagi na zmiany do ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej dostrzegło potrzebę wprowadzenia zmian w treści ˝Krajowego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie˝. Opracowaniem zmian w programie zajął się Zespół Monitorujący do spraw Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Departament Pomocy i Integracji Społecznej Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. Na początku 2013 r. rozpoczęły się prace legislacyjne nad tym dokumentem.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Komisji Polityki Społecznej i Rodziny wnoszę o przyjęcie sprawozdania z realizacji ˝Krajowego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie˝ za okres od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r., druk nr 971. Bardzo dziękuję. (Oklaski)



Poseł Iwona Kozłowska - Wystąpienie z dnia 05 kwietnia 2013 roku.


124 wyświetleń

Zobacz także:




Zobacz także:




Poseł Iwona Kozłowska - Wystąpienie z dnia 08 lipca 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 97 Sprawozdanie Komisji o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Iwona Kozłowska - Wystąpienie z dnia 24 czerwca 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 97 Informacja bieżąca w sprawie rządowego programu na lata 2015-2018...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Iwona Kozłowska - Wystąpienie z dnia 25 czerwca 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 97 Informacja o działalności Rzecznika Praw Dziecka za rok 2014 oraz...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Iwona Kozłowska - Wystąpienie z dnia 25 czerwca 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 97 Sprawozdanie Komisji o obywatelskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Iwona Kozłowska - Wystąpienie z dnia 23 lipca 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 97 Informacja bieżąca w sprawie funkcjonowania Regionalnego Systemu...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy



Poseł Iwona Kozłowska - Wystąpienie z dnia 08 października 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 102 Informacja Rządu o działaniach podejmowanych w 2014 roku na rzecz...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy