1 i 2 punkt porządku dziennego:

  1. Informacja prezesa Rady Ministrów na temat wyników negocjacji w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020.
  2. Sprawozdanie Komisji do Spraw Unii Europejskiej, Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Traktatu o stabilności, koordynacji i zarządzaniu w Unii Gospodarczej i Walutowej pomiędzy Królestwem Belgii, Republiką Bułgarii, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Estońską, Irlandią, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Republiką Włoską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Węgrami, Maltą, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Rzecząpospolitą Polską, Republiką Portugalską, Rumunią, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii i Królestwem Szwecji, sporządzonego w Brukseli dnia 2 marca 2012 r. (druk nr 961 i 999).

Poseł Leszek Miller:

    Pani Marszałek! Panie Premierze! Wysoka Izbo! Niektóre wystąpienia moich szanownych przedmówców utwierdzają mnie w przekonaniu, że opozycja dzieli się nie tylko na lewicową i prawicową, ale także na rozumną i bezrozumną. W imieniu tej rozumnej, czyli Sojuszu Lewicy Demokratycznej (Oklaski), pragnę poinformować Wysoką Izbę, że popieramy ustawę zezwalającą prezydentowi Rzeczypospolitej na ratyfikację paktu fiskalnego. (Oklaski) Popieramy, dlatego że jest dla nas oczywiste, iż pakt fiskalny jest koniecznym etapem na drodze do pełnej integracji. Proces integracji naszego kraju ze strukturami wspólnej Europy nie został bowiem zakończony. Pierwszy krok uczyniliśmy w maju 2004 r., wstępując do Unii Europejskiej, drugi, wstępując do strefy Schengen, w grudniu 2007 r., ale trzeci dopiero przed nami. Trzeci to wejście do strefy euro, do grupy tych państw, które będą wyznaczać tempo integracji, będą decydować o wszystkich wskaźnikach makroekonomicznych, będą decydować o tym, co będzie w Europie, ale także o tym, co będzie w Polsce. Nie możemy być na zewnątrz tego klubu, bo skazywalibyśmy nasz kraj na rolę państwa peryferyjnego, państwa błąkającego się po bezdrożach Europy. Jak ktoś tego nie rozumie, to nie rozumie niczego. (Oklaski)

    Pakt fiskalny jest inwestycją w infrastrukturę naszego kraju, tyle tylko, że infrastrukturę finansową. Jest o tyle łatwy do przyjęcia, że wiele z rozwiązań, o których dzisiaj mówimy - mam zwłaszcza na myśli kwestię długu publicznego - zapisaliśmy już dawno, wprowadziliśmy do naszej konstytucji. To przecież w ustawie zasadniczej określiliśmy nieprzekraczalny poziom zadłużenia sektora finansów publicznych w stosunku do PKB. Byliśmy prekursorem tego myślenia, byliśmy w Europie pionierem, który ten szlak przecierał. Dzisiaj powinniśmy być z tego dumni, a nie tym zafrasowani. Z prawdziwym rozczuleniem słyszałem dzisiaj, jak ci, którzy na tej sali i poza tą salą protestowali przeciwko tej konstytucji, jak nawoływali do jej nieprzyjęcia, jak mówili, że to jest akt zdrady narodowej i zwracali się do Opatrzności o pomoc, dzisiaj mówią, że będą bronić naszej konstytucji. Świetnie, panie i panowie. (Oklaski)

    (Głos z sali: A pan będzie bronił?)

    Szkoda tylko, że tyle lat musiało upłynąć, żeby zrozumieć, jak głęboka mądrość jest zawarta na kartach naszej konstytucji i jak głęboki proces intelektualny jej towarzyszył.

    (Poseł Józefa Hrynkiewicz: To po co ją łamiecie?)

    Bez fałszywej skromności powiem, że działo się to wszystko za prezydentury Aleksandra Kwaśniewskiego i za rządów Sojuszu Lewicy Demokratycznej i Polskiego Stronnictwa Ludowego. (Oklaski)

    To oczywiste, że paktem fiskalnym nie wyżywimy Polek i Polaków i nie zapewnimy im pracy.

    (Poseł Marek Matuszewski: Jak rolnikom zapewnicie?)

    Dlatego Europie i Polsce potrzebny jest, oprócz paktu fiskalnego, pakt na rzecz wzrostu gospodarczego i pakt na rzecz pracy - pakt dla ludzi, a nie dla rynków finansowych. (Oklaski) Dyscyplina fiskalna tak, ale nie kosztem rozwoju gospodarczego, nie kosztem spowolnienia gospodarczego, nie kosztem utraty miejsc pracy i nie mierzona zapowiedziami kolejnych upadłości.

    Szkoda, że nasz rząd, podpisując pakt fiskalny, jednocześnie zlekceważył inne ważne porozumienie, mianowicie opodatkowanie transakcji finansowych. (Oklaski) Jedenaście czołowych państw europejskich doszło w tej sprawie do porozumienia, i to takie potęgi, jak Francja, Niemcy. Pan premier słusznie przywołał występującego tutaj prezydenta Francji François Hollande’a, który jakże wspaniale rozwijał horyzonty integracji europejskiej. Ale ten sam Hollande powiedział, że pakt, że opodatkowanie transakcji finansowych jest potrzebne Europie. W tym czasie rząd sprawiał wrażenie, że jest nieobecny, nikt się do tego nie odniósł.

    Cieszymy się, że są w Unii Europejskiej kraje, które nie wahają się przyjąć takiego rozwiązania. Te kraje szacują, że w ten sposób wpłynie 35 mld euro rocznie. Polska mogłaby osiągnąć ok. 10-11 mld zł rocznie, ale nie otrzymamy tych pieniędzy, albowiem w tej sprawie polski rząd stanął po stronie spekulantów finansowych i londyńskiego City, a nie po stronie solidarności europejskiej. (Oklaski)

    Szanowni Państwo! Jeśli chodzi o wejście do strefy euro, o czym już wspomniałem, uważamy, że w tym zamiarze jest zawarte współczesne pojęcie polskiego patriotyzmu. Tak, proszę państwa. Jeżeli ktoś mówi, że jest polskim patriotą XXI w., to musi mu zależeć na tym, żeby Polska była wszędzie tam, gdzie są podejmowane najważniejsze decyzje, a więc także w strefie euro. Tak rozumiemy polski patriotyzm. (Oklaski) Euro nie jest bynajmniej w kryzysie, a rozpad unii walutowej jest nieprawdopodobny. To, co widzimy, to najwyżej kryzys zadłużeniowy kilku państw europejskich, a nie kryzys euro.

    Czy Polska ma prawny obowiązek wejść do strefy euro? Tak, proszę państwa, ma. Mamy taki obowiązek. Wynika on zarówno z obowiązującego u nas prawa europejskiego, jak i ze zobowiązań akcesyjnych, a także z tych zawartych w traktacie akcesyjnym, który miałem zaszczyt podpisać i który został poparty przez tak wielu Polaków w referendum ogólnopolskim. Właśnie niedługo minie 10 lat od tej historycznej decyzji Polek i Polaków.

    A więc pytanie nie czy, ale kiedy. Myślę, że muszą zostać spełnione trzy warunki. Po pierwsze, musi być przyspieszony proces konwergencji, po drugie, musi istnieć poparcie społeczne, po trzecie, musi istnieć większość parlamentarna dla zmian w konstytucji.

    (Głos z sali: Której nie ma.)

    Tak jest, macie państwo rację. Dzisiaj takiej większości w polskim Sejmie nie ma. Ale będzie.

    (Poseł Krystyna Pawłowicz: Nie będzie.)

    Będzie. (Oklaski)

    (Poseł Ryszard Kalisz: Będzie, będzie!)

    Będzie po wyborach w 2015 r. (Oklaski)

    (Głos z sali: SLD przegra wybory.)

    Te wybory to będzie prawdziwy test, wybór między siłami proeuropejskimi i antyeuropejskimi, a głos na SLD w tych wyborach będzie oznaczał poparcie dla głębszej integracji europejskiej i przyjęcia euro, poparcie dla pełnego tekstu Karty Praw Podstawowych UE, która do dzisiaj niestety w pełni nie obowiązuje... (Oklaski)

    (Poseł Marek Matuszewski: I nie będzie.)

    ...poparcie dla wyższej płacy minimalnej, poparcie dla opodatkowania finansowych spekulantów...

    (Poseł Marek Matuszewski: Tak jest.)

    ...i poparcie dla zrównoważonego podejścia do deficytu budżetowego, łączącego konsolidację fiskalną z polityką szybkiego wzrostu gospodarczego.

    Wierzę głęboko, że za trzy lata Polacy podejmą taką decyzję, umożliwiając sformułowanie takiej większości. I nieprawdą jest, szanowni państwo, że od zmian w konstytucji trzeba rozpocząć ten proces.

    (Poseł Krzysztof Szczerski: Dlaczego?)

    Zmiany w konstytucji zakończą ten proces. A wcześniej można podejmować wszystkie decyzje, które są wypełnieniem trudnych, ale jakże ważnych kryteriów, które otworzą Polsce drogę do euro.

    (Poseł Krzysztof Szczerski: Jest odwrotnie.)

    Szanowni Państwo! Oczywiście można nie robić nic, patrząc na słupki sondażowe i myśląc sobie: skoro dzisiaj tylko 30% Polaków popiera wejście do euro, to po co się narażać? Ale my proponujemy, żeby przez te trzy lata zrobić wszystko, co można, zacząć przekonywać obywateli Rzeczypospolitej, czynić wszystko, żeby zbliżyć się albo osiągnąć wszystkie niezbędne kryteria, nawet wejść do ERM II, bo to też jest możliwe, a po wyborach doprowadzić całą sprawę do końca. Oczywiście zgadzam się z panem premierem, że to musi być właściwie wybrany moment, żeby można było właściwie wydyskutować kurs i żeby jak najwięcej skorzystały na tym zarówno Polska, jak i Europa. Ale takie założenie, że: zobaczymy, co się wykluje w strefie euro, zobaczymy, co się będzie dalej działo, zawiesimy te prace na kołku i dopiero później ewentualnie przyspieszymy, jeżeli opinia publiczna będzie sobie tego życzyć, to nie jest droga do sukcesu i do finału. My proponujemy inny sposób podejścia: mówić Polakom, o co idzie gra, wskazywać na zagrożenia i na szanse, prowadzić uczciwy dialog, przygotowywać, czy podejmować wszystkie działania, które doprowadzą do osiągnięcia tego celu i robić to w przekonaniu, że nie sondaże, a interes Polski wymaga osiągnięcia strefy euro. Nie można czekać, aż coś się zrobi samo i że to może strefa euro przyłączy Polskę, bo to się nigdy nie stanie. Nie chcę przez to powiedzieć, że wejście do strefy euro musi być celem samym w sobie. Jednak ten dzień, w którym to się stanie, zamknie wysiłek milionów Polaków, dla których pełna integracja europejska była odwiecznym marzeniem. Wtedy będziemy mogli powiedzieć: Tak, ten proces się dopełnił. Nie tylko, że dobrze wybraliśmy, ale mamy gospodarkę tak sprawną i tak wydajną, że możemy znaleźć się w tym ekskluzywnym klubie i podejmować razem ze śmietanką europejską wszystkie niezbędne decyzje dla dobra Europy, a przede wszystkim dla dobra Polski. (Oklaski)

    (Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Marek Kuchciński)