4 punkt porządku dziennego:

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Środowiska Stanisław Gawłowski:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowna Pani Poseł! Rzeczywiście, w przepisach prawa polskiego nie ma szczegółowych informacji dotyczących odległości i obowiązku zachowania odległości 200 m, 400 m, 800 m od zabudowań mieszkalnych. Natomiast przepisy prawa dość jednoznacznie określają, jakie należy spełnić warunki, żeby uzyskać pozwolenie na budowę. Jeden z tych warunków dotyczy obowiązku sporządzenia raportu oddziaływania na środowisko, w którym jednym z ważnych elementów dotyczących wyrażenia zgody i wydania decyzji środowiskowej jest zachowanie właściwej odległości od mieszkań i siedlisk ludzkich. Nie ma możliwości zapisania wprost takiej odległości w metrach, dlatego że dzisiaj w Polsce stosowane są bardzo różne urządzenia, na różnych wieżach i w bardzo różnym terenie. Ukształtowanie terenu, urządzenie, które na wysokości gondoli może emitować 100 dB albo 90 dB, mogą mieć później wpływ na zachowanie właściwej odległości od budynków. Dotyczy to również wysokości samej wieży, na której są zamontowane urządzenia, bo jeżeli wieża ma 30 m wysokości, a tego typu urządzenia są również montowane, to ta odległość będzie inna niż w sytuacji, gdy wieża ma 120 m, bo pewnie będzie musiała być większa. Za każdym razem w raporcie oddziaływania na środowisko zawierana jest informacja o zastosowanych urządzeniach, parametrach technicznych, wysokości wieży, ukształtowaniu terenu i na tej podstawie właściwa regionalna dyrekcja ochrony środowiska wydaje decyzję w odniesieniu do realizacji tej inwestycji. W bardzo wielu przypadkach są to decyzje negatywne właśnie ze względu na odległość bezpośrednio do zabudowań.

    Oprócz tego ten obszar planistyczny należy do samorządów terytorialnych, wójtów, burmistrzów, prezydentów i rad gmin bądź miast, ale też samorządów województw, które sporządzają wojewódzkie plany zagospodarowania przestrzennego. Dla przykładu w województwie zachodniopomorskim samorząd województwa podjął uchwałę, w której określił, że zalecana odległość, w której nie należy budować elektrowni wiatrowych, to jest 800 m. Z tym że ten dokument ma raczej charakter zalecenia, a nie dość jednoznacznego określenia w planie zagospodarowania przestrzennego. Dalej już gminy muszą to jednoznacznie określać w swoich planach zagospodarowania.

    Tak jak powiedziałem, przepisy prawa regulują obowiązek uzyskania decyzji środowiskowych, i rzeczywiście tak jest, że w tych decyzjach inwestor musi wskazać parametry, i rzeczywiście tak jest, że w wielu przypadkach RDOŚ, regionalne dyrekcje ochrony środowiska, wydają decyzje negatywne dla lokalizacji przedsięwzięcia. Tego typu zachowanie RDOŚ było przedmiotem między innymi dość krytycznych uwag na posiedzeniu komisji ochrony środowiska ze strony grupy posłów, którzy stwierdzili, że RDOŚ tutaj przekraczają swoje uprawnienia, że te zgody powinny być wydawane bez większych zastrzeżeń. Tak nie jest. Dziękuję bardzo.

4 punkt porządku dziennego:

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Środowiska Stanisław Gawłowski:

    Panie Marszałku! Pani Poseł! Infradźwięki wytwarzają między innymi fale morskie, a w sezonie zapraszam nad morze, jest bardzo dużo ludzi. Oczywiście odpowiednie badania są prowadzone. Badania dotyczące przekroczenia norm emisji różnego rodzaju zanieczyszczeń do środowiska, w tym również hałasu, są prowadzone przez wojewódzkie inspektoraty ochrony środowiska. To jest ich zadanie - monitoring środowiska. I tam, gdzie te normy są przekraczane, odpowiednie sankcje są nakładane.

    Natomiast czasami słyszę, że są różnego rodzaju obawy zgłaszane przez ludzi, którzy trochę się boją lokalizacji elektrowni wiatrowych, między innymi w obszarze dotyczącym infradźwięków. Nikt na świecie nie udowodnił szkodliwości i negatywnego oddziaływania na człowieka w tym obszarze, więc uspokajam. Dziękuję bardzo.