Warszawa, dnia 21.08.2015 r.

Poseł na Sejm

Rzeczypospolitej Polskiej

Jan Ziobro

Szanowna Pani

Ewa Kopacz

Prezes Rady Ministrów

Interpelacja złożona przez Posła RP Jana Ziobro w sprawie zagwarantowania dostaw wody do celów technologicznych i chłodniczych dla dużych krakowskich przedsiębiorstw przemysłowych.

Odpowiedź z dnia 12 sierpnia 2015 r. udzielona przez panią Dorotę Niedzielę, Sekretarza Stanu w Ministerstwie Środowiska, na interpelację nr 33762 z dnia 17 lipca 2015 r. nie rozproszyła moich obaw dotyczących zagwarantowania dostaw wody do celów technologicznych i chłodniczych dla dużych krakowskich przedsiębiorstw przemysłowych.

Wyrażam głębokie zaniepokojenie stanowiskiem Ministerstwa Środowiska, które potwierdziło możliwość podjęcia działań polegających na kontrolowanej rozbiórce stopnia wodnego „Przewóz”.

Według Ministerstwa Środowiska działania, które polegają na usunięciu istniejących przekształceń wpływających na hydromorfologię i ciągłość rzek są jedynym działaniem umożliwiającymi osiągnięcie celów Ramowej Dyrektywy Wodnej.

Resort środowiska z nieznanych mi przyczyn nie chce przyjąć do wiadomości, iż zapisy Ramowej Dyrektywy Wodnej rozstrzygają nie tylko o sprawach środowiskowych, ale także o zasadach zarządzania wodami i ich gospodarczym wykorzystaniu.

Na przykład w celu 16 RDW czytamy, że „Państwa Członkowskie zobowiązane są do dalszej integracji ochrony i zrównoważonego gospodarowania wodą z innymi dziedzinami polityk wspólnotowych takimi jak energetyka, transport, rolnictwo, rybołówstwo, polityka regionalna i turystyka (…)”, w celu 23 zapisano, że „niezbędne są wspólne zasady dla koordynacji wysiłków podejmowanych przez Państwa Członkowskie dla poprawy ochrony wód Wspólnoty w aspekcie ilościowym i jakościowym (…)”, art. 2. pkt. 38) zawiera definicję katalogu usług wodnych, art. 5 oraz załącznik III mówią o analizie ekonomicznej korzystania z wód, art. 9 ustala zasadę zwrotu kosztów za usługi wodne, art. 13 mówi o planach gospodarowania wodami w dorzeczu, które w myśl załącznika VII powinny zawierać podsumowanie analizy ekonomicznej użytkowania wód.

Ministerstwo Środowiska z jednej strony niezmiennie stoi na błędnym stanowisku, że cele Ramowej Dyrektywy Wodnej są osiągalne jedynie w drodze ograniczania gospodarczego wykorzystania rzek, wspiera także praktyki sprzeczne z duchem tego dokumentu..

W swoich interpelacjach wielokrotnie wskazywałem na to, iż jedynym sposobem na powiększenie zasobności polskich rzek w wodę jest zahamowanie jej bezproduktywnego spływu do morza. Taki zabieg możliwy jest przez zwiększenie retencji (zbiornikowej, korytowej) i budowę stopni wodnych, nie zastępuje go jednak promowana przez resort środowiska budowa suchych zbiorników, ani tym bardziej mikroretencja.

Powszechnie znanym faktem jest, że zrównoważone gospodarcze wykorzystanie wód przynosi środki finansowe na ochronę przyrodniczą, zwiększa ilość miejsc pracy, dochody państwa, firm i obywateli.

Polska jest krajem ubogim w wodę, o czym boleśnie przekonaliśmy się w sierpniu br., kiedy z powodu upałów, a co za tym idzie niskiego stanu rzek, rząd zmuszony był podjąć decyzję o częściowym opróżnieniu zbiorników w Czorsztynie i Rożnowie w celu zwiększenia przepływów w Wiśle. Woda miała pomóc chłodzić bloki energetyczne w elektrowniach
w Połańcu i Kozienicach.

Z kolei po raz pierwszy od trzydziestu lat zostały wprowadzone w Polsce przez Polskie Sieci Elektroenergetyczne ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej na obszarze całego kraju. Ograniczenia związane były z wysoką temperaturą powietrza
i wody wykorzystywanej w obiegach chłodzenia w elektrowniach.

Równocześnie w dniu 17 sierpnia 2015 r. po spotkaniu z zarządem ArcelorMittal Poland pani Premier wygłosiła krótkie oświadczenie dla mediów, w którym potwierdziła istnienie rządowego priorytetu wspierania przemysłu ciężkiego.

Ponadto pani Premier ogłosiła, że ArcelorMittal Poland zapowiedział wzrost produkcji stali z 2,2 mln ton rocznie – docelowo do 4 mln ton.

W związku z oficjalną, potwierdzoną informacją o rozważaniu możliwości fizycznej likwidacji (rozbiórki) stopnia wodnego „Przewóz” na Wiśle zawartą w odpowiedzi pana Stanisława Gawłowskiego, byłego Sekretarza Stanu Ministerstwa Środowiska z dnia 27 maja 2015 r. na Interpelację nr 32277 z dnia 14 kwietnia 2015 r., a potwierdzoną odpowiedzią pani Doroty Niedzieli, Sekretarza Stanu Ministerstwa Środowiska z dnia 12 sierpnia 2015 r. na Interpelację nr 33762 z dnia 17 lipca 2015 r., mam poważne wątpliwości co do wiarygodności wyżej wymienionego oświadczenia pani Premier, gdyż zwiększenie, a nawet utrzymanie dotychczasowego poziomu produkcji stali bez wody technologicznej zapewnianej przez stopień wodny „Przewóz” jest zwyczajnie niemożliwe.

Należy dodać po raz kolejny, że samobójcza decyzja o ewentualnej rozbiórce stopnia wodnego „Przewóz” jest pochodną odstąpienia od finansowania budowy niezbędnego stopnia wodnego „Niepołomice”, którego budowa (do niedawna ujęta w planach i posiadająca dokumentację) jest niezbędna z technicznego punktu widzenia do dalszego istnienia stopnia „Przewóz”.

W związku z powyższym ponownie proszę o udzielenie odpowiedzi:

- Czy w związku z opisanymi powyżej planami światowego potentata stalowego ArcelorMittal, stanowiącymi zapowiedź dużej zmiany sytuacji gospodarczej, skutkującej potrzebą utrzymania lub nawet zwiększeniem zapotrzebowania na wodę Ministerstwo Środowiska podtrzymuje swoją nagłą zmianę podejścia do planów strategicznych, polegającą na odstąpieniu od budowy stopnia wodnego „Niepołomice” na Wiśle i czy jest w stanie przedstawić przemawiające za tym argumenty ekonomiczne, a nie jedynie emocjonalne
i idealistyczne argumenty godne entuzjastów przywrócenia przyrody do postaci przed pojawienia się człowieka?

- W jakiej ilości (w porównaniu do aktualnego i projektowanego zużycia), skąd i w jaki sposób oraz po jakich kosztach Ministerstwo Środowiska zamierza zagwarantować dostawy wody do celów technologicznych i chłodniczych dla dużych krakowskich przedsiębiorstw przemysłowych po rozbiórce lub zawaleniu się stopnia wodnego „Przewóz” na Wiśle ?

- W jaki sposób Rząd Pani Premier zamierza przeciwstawiać się argumentom ku rezygnacji koncernu ArcelorMittal z inwestowania w Krakowie na rzecz inwestycji w krajach ościennych, w tym Słowacji (śladem indyjskiego koncernu Tata Motors), w związku
z sygnalizowanym w niniejszej i poprzedniej interpelacji brakiem realnych gwarancji dostaw wody z Wisły do celów technologicznych i chłodniczych – pamiętając, że zarówno
w Czechach jak i na Słowacji prowadzone są intensywne prace na rzecz gospodarki wodnej
w rozumieniu ekonomicznym, co stworzy zarówno możliwość poboru (przerzutu) wody
z Dunaju, jak i wykorzystania taniego transportu wodnego, zaś Wisła takich możliwości nie daje i nie da z powodu odstąpienia przez rząd od budowy stopnia wodnego w Niepołomicach oraz kompletnej niekompetencji ministerstw i instytucji państwowych w kwestii budowy Kanału Śląskiego w ramach Planu Junckera.

Z poważaniem

                                                                                              Jan Ziobro

                                                                                              Poseł na Sejm RP