Szanowna Pani Marszałek! Odpowiadając na interpelację posła Rajmunda Millera występującego w imieniu Parlamentarnego Zespołu ds. Przeciwdziałania Otyłości (SPS-023-25514/14), pragnę złożyć następujące wyjaśnienia.
W dniu 1 października 2011 r. weszła w życie nowelizacja ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.), która spowodowała znaczne zwiększenie autonomii uczelni w zakresie tworzenia kierunków studiów, a tym samym programów kształcenia. Uczelnie zatem określają i uruchamiają nowe kierunki studiów w ramach podstawowych jednostek organizacyjnych, z tym że jednostki posiadające uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego mogą dokonywać tego w pełni samodzielnie, zaś pozostałe po uzyskaniu decyzji ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego wydanej po zasięgnięciu opinii ministra nadzorującego uczelnię i Polskiej Komisji Akredytacyjnej.
W poprzednim stanie prawnym obowiązującym do wejścia w życie wspomnianej nowelizacji ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, w którym programy nauczania tworzone były na podstawie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków studiów, zajęcia z wychowania fizycznego były obowiązkowe wyłącznie na studiach stacjonarnych. Obecnie także ze względu na wagę problemu opisanego przez pana posła przepisy przewidują obowiązek prowadzenia zajęć z wychowania fizycznego na wszystkich studiach wyższych bez względu na ich formę.
Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie warunków prowadzenia studiów na określonym kierunku i poziomie kształcenia jedynym z warunków, jakie musi spełniać program kształcenia dla kierunku studiów, poziomu i profilu kształcenia, jest określenie w programie studiów minimalnej liczby punktów ECTS, którą student musi uzyskać na zajęciach z wychowania fizycznego.
Oceny przygotowania uczelni do realizacji kształcenia na określonym kierunku studiów, poziomie i profilu kształcenia dokonuje Polska Komisja Akredytacyjna jako instytucja działająca niezależnie na rzecz doskonalenia jakości kształcenia. Jednym z jej głównych zadań jest dokonywanie oceny jakości kształcenia na kierunkach studiów (ocena programowa) przy uwzględnieniu realizacji założonych efektów kształcenia odpowiadających krajowym ramom kwalifikacji w zakresie obszarów kształcenia i kierunków studiów oraz spełniania warunków niezbędnych do prowadzenia studiów. Komisja zatem, badając opracowany przez uczelnię program kształcenia, stwierdza również, czy właściwie realizowane są wszystkie niezbędne elementy programu, w tym zajęcia z wychowania fizycznego.
Każda ocena dokonana przez komisję przedstawiana jest ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego. W przypadku negatywnej oceny kształcenia dokonanej przez komisję minister w drodze decyzji, uwzględniając w szczególności rodzaj i zakres stwierdzonych naruszeń, cofa albo zawiesza uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku i określonym poziomie kształcenia. Taki sposób oceny jakości prowadzonych kierunków studiów zapewnia obiektywizm i wszechstronność kontroli przy uwzględnieniu badania spełnienia wszystkich wymaganych przepisami warunków przewidzianych dla programu studiów, w tym także określenia zajęć z wychowania fizycznego.
Odnosząc się natomiast do pozostałych pytań dotyczących szczegółowych danych na temat wymiaru czasowego prowadzonych zajęć z wychowania fizycznego, danych procentowych dotyczących liczby studentów uczęszczających na zajęcia i trwale zwolnionych, wyjaśniam, że Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego nie prowadzi takich statystyk.
Z wyrazami szacunku
Minister
Lena Kolarska-Bobińska
Warszawa, dnia 4 kwietnia 2014 r.