15 i 16 punkt porządku dziennego:

  15. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o podatku dochodowym (druk nr 424).
  16. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o podatku dochodowym (druk nr 425).

Poseł Jerzy Żyżyński:

    Dziękuję i witam, panie marszałku.

Poseł Jerzy Żyżyński:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Z wielkim zdumieniem wysłuchałem tego wystąpienia pani poseł. Z drugiej jednak strony...

    (Poseł Zbigniew Kuźmiuk: Merytoryczna dyskusja...)

    ...jestem bardzo usatysfakcjonowany i cieszę się, że jest tutaj pan minister...

    (Poseł Izabela Leszczyna: Znaczy, że poważna rzecz.)

    ...bo świadczy to o tym, że doceniacie państwo w gruncie rzeczy wagę tego problemu. Pani powiedziała, że ta propozycja... (Gwar na sali)

    Czy ja mogę?

Poseł Jerzy Żyżyński:

    Bo zdaje się, że przeszkadzam. Przepraszam bardzo.

    Chodzi o to, proszę pani, że pani nam zarzuca, że my wprowadzamy bardziej skomplikowany system. Czytałem to i według mnie to jest znacznie prostsze. Prostsza jest jedna ustawa, która systematyzuje te podatki dochodowe, niż trzy ustawy, które trzeba analizować jednocześnie. Pani mówi jednak, że chcemy sięgać do głębokich kieszeni. Parę dni temu był taki kongres głębokich kieszeni, to byli przedsiębiorcy, którzy w tym wadliwym systemie podatkowym zostali zrujnowani, doprowadzeni do katastrofy gospodarczej, mam na myśli ich własne przedsiębiorstwa. Postanowili się zebrać i szukają ratunku. (Oklaski) Dziękuję.

    (Poseł Zbigniew Kuźmiuk: Cała Sala Kongresowa takich ludzi.)

    Mnie się wydaje, że taki system jest wadliwy i uderza w autorytet państwa. Bo autorytet państwa jest realizowany przez dwie strony. Z jednej strony przez państwo, które we właściwy sposób finansuje swoje wydatki. Otóż ja twierdzę, że kryzys finansów publicznych polega, różnie można to interpretować, ale także na tym, że państwo nie finansuje swoich obowiązków, jakie ma wobec obywateli, jakie obywatele nałożyli na swoje państwo. Jeżeli państwo tych obowiązków nie realizuje, nie finansuje w sposób właściwy, to jest to przejaw kryzysu finansów państwa. A z drugiej strony, jeżeli państwo pobiera podatki publiczne na rzecz tych funkcji publicznych i doprowadza niektórych do ruiny, to też traci na tym autorytet państwa.

    Zapewne są jakieś wady w naszej propozycji. Nie chcemy mówić, że jest to propozycja bez wad, ale, szanowna pani poseł, musimy mieć punkt wyjścia, żeby naprawić ten system, który jest niewątpliwie chory. Ja generalnie, jak wielokrotnie mówiłem, jestem przeciwny takiemu systemowi, który koncentruje opodatkowanie obywateli na podatkach cenotwórczych, takich właśnie jak VAT, bo mamy przed sobą tylko perspektywę wzrostu VAT. Natomiast jestem za tym, żeby uporządkować stronę podatków dochodowych. Nie proponujemy oczywiście podwyżki podatków, bo w tych warunkach oczywiście nie można wobec obywateli wyjść z propozycją podwyżki podatków, ale można wyjść z propozycją uporządkowania obecnego systemu po to, żeby w ramach tego systemu, bez podwyższenia stawek podatkowych, uzyskać wyższe wpływy dochodowe. Państwo musi mieć bowiem także swoją politykę naprawiania finansów publicznych. Niewątpliwie sytuacja, kiedy koszty obsługi długu publicznego wynoszą 43 mld, a deficyt jest znacznie niższy od tych kosztów obsługi długu, nie jest sytuacją zdrową. Tu się z panem ministrem całkowicie zgodzimy. Koszty obsługi długu publicznego są mniej więcej o 20% wyższe niż deficyt budżetowy. To nie jest chora sytuacja? Wobec tego trzeba także uporządkować stronę dochodową. Nasza propozycja wychodzi naprzeciw tej potrzebie. Mam nadzieję, że pan minister, który tutaj kiwa głową, zgodzi się ze mną.

    W tej propozycji zmian systemu podatkowego są dwa ważne punkty. Otóż ewolucja tego systemu, z jaką mamy do czynienia w ciągu ostatnich kilkunastu lat, doprowadziła do tego, że faktycznie podatek dochodowy stał się podatkiem przychodowym. Oczywiście są tzw. ryczałtowe odliczenia kosztów, ale dla wielu podatników faktycznie jest to podatek przychodowy. Uważam, że korzystniejsza była taka sytuacja, kiedy mogliśmy wiele swoich realnie poniesionych kosztów uzyskania przychodów uwzględnić w zeznaniu podatkowym i odjąć te nasze koszty od osiągniętych przychodów po to, żeby obliczyć realny dochód. I naprzeciw tej propozycji wychodzi właśnie ta propozycja. Chodzi o to, żeby zaliczyć także na przykład koszty remontów, leczenia itd. Pani wymieniła tylko pewne elementy, ale jest tam cały szereg innych ważnych elementów, kosztów uzyskania, które możemy dzięki temu usystematyzowaniu, uporządkowaniu systemu podatkowego uwzględniać i płacić rzeczywiście podatek dochodowy z realnie określonymi kosztami.

    Druga sprawa dotyczy bodźców inwestycyjnych, które istnieją w tym podatku. Nie jest to tylko oczywiście nasz pomysł, bo to się już obecnie stosuje na świecie. Pan minister - wielokrotnie o tym dyskutowaliśmy - całkowicie się ze mną zgadza, że redukowanie stosunku długu publicznego do produktu krajowego brutto trzeba poprawiać przez stymulowanie wzrostu gospodarczego, czyli mianownika tej relacji: udział PKB do produktu krajowego brutto. Pobudzać wzrost gospodarczy. I tu są bardzo ważne elementy pobudzania wzrostu gospodarczego polegające na tym, że proponuje się odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków, które są związane z przysporzeniem majątkowym, czyli tym, co zwiększa majątek, co jest inwestycją, co także tworzy miejsca pracy. To jest, w moim przekonaniu, mam nadzieję, że się państwo zgodzicie, zadanie, które powinniśmy potraktować ponadpartyjnie. To nie jest tylko kwestia tego, że Prawo i Sprawiedliwość chce sobie coś przysporzyć. Nie, to jest kwestia autorytetu państwa, dobra tego państwa jako zbioru instytucji, które realizują cele publiczne, i uporządkowania finansów publicznych.

    Nie mogę powiedzieć, że projekt nie ma wad. Jeśli są jakieś wady, to od tego są prace parlamentarne. Nie odrzucajcie państwo tego, co może być punktem wyjścia do stworzenia lepszego systemu podatków dochodowych w ramach jednej uporządkowanej ustawy. Powinniśmy potraktować to jako punkt wyjścia i podjąć nad tym prace parlamentarne. To nie jest bowiem, jak powiedziałem, tylko nasz interes, ale interes właściwie całego społeczeństwa. Na tym skończę. Dziękuję bardzo. (Oklaski)