6 punkt porządku dziennego:

Poseł Andrzej Halicki:

    Szanowna Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Rzeczywiście, 184 dni polskiej prezydencji to czas bardzo krótki, a przecież pamiętamy, ile zdarzeń miało miejsce. Była to więc bardzo intensywna, aktywna postawa Polski. Dość przypomnieć te ponad 500 spotkań, z tego 20 na szczeblu rządowym, a także kilkanaście spotkań w naszym parlamencie. Przypomnę też bardzo ważne konferencje z zakresu gospodarczego, bezpieczeństwa, czy też politycznego, COFACC, CODACC, COSAC, to wszystko miało miejsce w naszej Izbie w tym bardzo krótkim okresie. Akredytowało się w Polsce ponad 2,5 tys. dziennikarzy europejskich, ale nie tylko. Byliśmy opisywani jako kraj udanej transformacji gospodarczej, ogromnie szybkiego rozwoju społecznego, ale też kraj, który ma swoją interesującą kulturę, przyrodę, piękne miasta, miejsca, które warto odwiedzić. Tak więc bez wątpienia był to również czas udanej promocji Polski.

    Jednak na tych 184 dniach nie powinna zakończyć się aktywności Polski na arenie europejskiej, na arenie międzynarodowej. Wiemy, z jak wielkimi wyzwaniami przyszło nam się zmierzyć, przewodnicząc Radzie Unii Europejskiej. To nie tylko kwestia kryzysu ekonomicznego, który ogarnął świat, w tym także Europę, to także wielkie wyzwania polityczne. Przypomnę arabską wiosnę i konsekwencje w Afryce Północnej, wielkie tematy, wielkie wyzwania. Pozostają też ciągle ważne pytania o to, w jaki sposób priorytety polskiej prezydencji zostały spełnione, czy spełniły się nasze oczekiwania, czy też pojawiła się pewna świadomość konieczności podjęcia tych wyzwań. Myślę tutaj o takich priorytetach, jak solidaryzm europejski, bo przecież oprócz tego, że zintegrowana Europa jest dzisiaj bardzo ważnym podmiotem, są kraje aspirujące, myślę o tych bliskich nam społeczeństwach, które chciałyby w tym procesie integracyjnym uczestniczyć, czerpać z niego korzyści. Cieszymy się, że do krajów członkowskich dołączy Chorwacja, ale w przedsionku Unii czekają Mołdawia i Gruzja. Ważne, że rozpoczynają swój proces negocjacyjny w ramach możliwej współpracy gospodarczej, mam tu na myśli DCFTA i pogłębioną umowę o wolnym handlu, ale także reżim wizowy, który dotyczy dzisiaj obywateli tych krajów, a chcieliby być oni pełnoprawnymi członkami Unii Europejskiej. Myślę także o Ukrainie i koniecznej determinacji z jej strony, ale także naszej, ciągle dobrej woli, która powinna płynąć w tym kierunku, by to zielone światełko tam również było widoczne. Także inne społeczeństwa, i na Bałkanach, i na Wschodzie, zapewne chciałyby korzystać z integracji europejskiej. Ale przecież, żeby integracja postępowała, trzeba poradzić sobie z jej największym zagrożeniem, tym procesem, który może być dokładnie odwrotny - zagrożeniem dezintegracyjnym. Sądzę, że ta świadomość i ta rozmowa, ta debata, która miała miejsce także w Polsce - bo świadomość europejska dzięki polskiej prezydencji bardzo wzmocniła się również w naszym społeczeństwie, Polska zyskała ten bardzo ważny wizerunek kraju, który również widzi konieczność współodpowiedzialności za przyszłość całej Europy - ta nasza aktywność bez wątpienia powinna mieć swój dalszy ciąg w przypadku kolejnych prezydencji, bo przecież jesteśmy współprzewodniczącymi w ramach trio, także z Danią i Cyprem. Powinniśmy nadal aktywnie wspomagać tę wizję wspólnej Europy i procesu integracyjnego.

    Polska prezydencja bez wątpienia doprowadziła do zbudowania w naszym kraju świadomości, jak bardzo wiele zależy także od decyzji europejskich, od zgody, by samemu być bardziej bezpiecznym. Mówi się, że Europa cierpi na brak wizji, na brak przywództwa na miarę tych wyzwań politycznych, ale przecież kto, jeżeli nie my sami tworzymy tę wizję i tworzymy to przywództwo.

    Dlatego chciałbym w imieniu Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska zapytać pana ministra o dalsze kroki, które pociągnęłyby za sobą to, o czym debatowano w Europie, także po pańskim wystąpieniu w Berlinie. Chciałbym zatrzymać się nie tylko przy niewątpliwym sukcesie, jakim było ustalenie sześciopaku. Bo przecież nie jest to koniec oczekiwań (Dzwonek) rynków finansowych czy naszych obywateli, którzy chcieliby widzieć Europę bezpieczną także gospodarczo, a więc proces integracyjny - w ramach współpracy czy to ministrów finansów, czy Komisji Europejskiej - od strony ekonomicznej.

    Czy istnieje kalendarz takich zdarzeń, o których już dziś można byłoby powiedzieć, że są kontynuacją naszej prezydencji? Jeżeli można, to chciałbym również zapytać: Jak postrzega pan minister ten proces w perspektywie kolejnych lat? Bo przecież to nie kolejna prezydencja zamknie te wyzwania, będzie to proces dużo dłuższy.

    Panie ministrze, w imieniu polskiego parlamentu i polskiego społeczeństwa dziękujemy za te 184 dni i prosimy o dalszą aktywność w tym stylu na arenie europejskiej. (Oklaski)

    (Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Cezary Grabarczyk)