5 punkt porządku dziennego:

Informacja dla Sejmu i Senatu o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w okresie styczeń-czerwiec 2011 roku (druk nr 39) wraz ze stanowiskiem Komisji do Spraw Unii Europejskiej (druk nr 86).

Poseł Tomasz Kamiński:

    Dziękuję.

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoki Sejmie! Pragnę przedstawić stanowisko Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej w sprawie informacji o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w okresie styczeń-czerwiec 2011 r.

    Zasadniczym celem prezydencji Węgier była implementacja przepisów traktatu lizbońskiego. Węgry koordynowały proces legislacyjny mający na celu wdrożenie nowych mechanizmów traktatowych oraz wypracowywały praktykę współpracy Rady Unii Europejskiej zarówno z nowymi aktorami, stałym przewodniczącym Rady Europejskiej oraz wysoką przedstawiciel do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, jak i z Parlamentem Europejskim, który obecnie współdecyduje z Radą w kolejnych 41 obszarach. Zmiana układu sił skutkująca wzmocnioną rolą Parlamentu Europejskiego w procesie decyzyjnym spowodowała spory instytucjonalne pomiędzy Radą a Parlamentem Europejskim. Brak porozumienia m.in. w sprawie publikowania tablic korelacyjnych określających transpozycję prawa wspólnotowego do porządku krajowego niekorzystnie wpłynął na tempo procesu legislacyjnego Unii Europejskiej.

    Na przebieg prezydencji węgierskiej, o czym już mówili przedmówcy, miało wpływ kilka ważnych wydarzeń: kryzys w Afryce Północnej, skutki tsunami w Japonii i w konsekwencji awaria elektrowni jądrowej w Fukushimie oraz seria zarażeń bakterią E.coli w Niemczech. Sprawna reakcja na te wydarzenia wymagała koordynacji działań pomiędzy prezydencją a Komisją Europejską, zaś w zakresie działań zewnętrznych - wysokiego przedstawiciela. Węgry wykazały się ponadto niezbędną w takich wypadkach elastycznością w realizacji zaplanowanej agendy, zwołując nadzwyczajne posiedzenia rad sektorowych Unii Europejskiej.

    Priorytetem prezydencji węgierskiej w ramach agendy gospodarczej było sprawne przeprowadzenie negocjacji z Parlamentem Europejskim wokół pakietu sześciu wniosków legislacyjnych mających na celu wzmocnienie zarządzania gospodarczego Unii Europejskiej. Zawarte w nich propozycje przewidują m.in. wprowadzenie sankcji dla państw strefy euro, załamanie dyscypliny budżetowej i brak postępu w korygowaniu nierównowagi makroekonomicznej.

    Węgry podjęły decyzję o pozostaniu poza paktem Euro Plus, którego celem jest poprawa konkurencyjności gospodarek europejskich, podniesienie poziomu zatrudnienia oraz wzmocnienie budżetowej i finansowej stabilności państw. Węgry nie zajęły też jasnego stanowiska wobec sposobu rozwiązania problemu zadłużonej Grecji. Taka postawa mogła niestety przyczynić się do osłabienia wizerunku prezydencji w kontaktach z państwami strefy euro i jej wiarygodności na forum Rady do Spraw Ekonomicznych i Finansowych.

    Niewątpliwym sukcesem prezydencji węgierskiej, która priorytetem uczyniła rozszerzenie Unii Europejskiej, było sfinalizowanie rozmów w kolejnych obszarach akcesyjnych z Chorwacją. Prezydencja nie wykazała się natomiast aktywnością w debacie na temat przyszłości europejskiej polityki sąsiedztwa, skupiła się na działaniach wokół strategii Unii Europejskiej dla regionu Dunaju, która została ostatecznie zatwierdzona przez Radę Europejską 24 czerwca 2011. Pomimo że kompetencje prezydencji w konceptualizacji polityki zagranicznej są ograniczone i może ona jedynie wspomagać Komisję Europejską, to Węgry miały szansę odegrać rolę neutralnego, a zatem wiarygodnego, moderatora debaty pomiędzy zwolennikiem wschodniego a południowego wymiaru europejskiej polityki sąsiedztwa.

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Sojusz Lewicy Demokratycznej będzie głosował za przyjęciem tej informacji. Chciałbym zaznaczyć, że omawiany dokument ma charakter standardowy, natomiast jest to jak gdyby retrospekcja tego, co działo się podczas półrocznej prezydencji Węgier. Zbyt mało, według nas, jest o tym, co Polska planowała na to półrocze, co zrobiliśmy, co się udało, a co się nie udało, co Unia zawdzięcza Polsce w tym półroczu, o co występowaliśmy. W tym dokumencie jest wiele określeń typu: inicjowaliśmy, rozmawialiśmy, podpowiadaliśmy, natomiast na przyszłość proponowalibyśmy, i takie głosy już padały w poprzednich debatach, by zmienić formułę takiego dokumentu, aby Wysoka Izba uzyskała jasną, precyzyjną informację, co Polska w danym półroczu..., o co Polska walczyła, co się udało, a co się nie udało. Dziękuję. (Oklaski)