8 punkt porządku dziennego:

Wniosek o wyrażenie wotum nieufności wobec ministra spraw zagranicznych Radosława Sikorskiego (druki nr 43 i 69).

Poseł Stanisław Żelichowski:

    Szanowna Pani Marszałek! Panie Premierze! Panie Ministrze! Panie i Panowie! W demokratycznych państwach w parlamentach debata polityczna, walka polityczna jest rzeczą naturalną, ale na ogół są dziedziny, które są wyłączone z walki politycznej. Taką dziedziną jest polityka zagraniczna państwa. To jest coś szczególnego, tu walki politycznej się nie prowadzi. Tu mamy inny przykład.

    Teraz jestem w dosyć dużym kłopocie, ponieważ pan minister Waszczykowski przedstawił dzisiaj w imieniu wnioskodawców pewne swoje przemyślenia, które różnią się od zapisów wniosku zawartego w druku sejmowym. W tych pana wyjaśnieniach, panie ministrze, tak to odebrałem, są jakieś osobiste urazy, związane pewnie z pracą w resorcie. Do tego nie chciałbym wracać. Odniosę się do spraw, które są zawarte w druku sejmowym. Pierwsza konstatacja w imieniu mojego klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego. Macie państwo pretensje do ministra, ale nie możecie sprecyzować, w czym minister zawinił. Jak się przeczyta to wszystko, to z tego nie wynika, w czym minister zawinił.

    (Poseł Krzysztof Jurgiel: Bo trzeba to zrozumieć.)

    Pierwsza sprawa to zarzut, że w exposé pana premiera nie było informacji o polityce zagranicznej. Byłem, przepraszam za takie osobiste refleksje, ministrem w czterech rządach. Każdemu premierowi składałem jakąś informację do jego exposé. Jeden więcej przyjął z tej informacji, drugi mniej. Jeżeli państwo macie urazy, że nie było informacji, to trzeba było złożyć wniosek - przepraszam, z całym szacunkiem, panie premierze - o odwołanie premiera. Nie bardzo wiem, dlaczego minister ma za to odpowiadać. (Oklaski)

    (Poseł Jerzy Fedorowicz: Oczywiście.)

    Pomyliło się państwu coś, czego nie mogę zrozumieć.

    Druga sprawa dotyczy wystąpienia pana ministra w Niemczech. Jeśli się tak literalnie wczytać w to, co pan minister mówił, to apelował pan do Niemiec, żeby rzucili więcej grosza, więcej euro do wspólnego kotła, żeby ratować Unię Europejską, apelował pan, żeby struktury Unii Europejskiej były mocniejsze. I teraz mamy odwoływać polskiego ministra za to, że apeluje, aby Niemcy zapłacili? Rozumiem państwa miłość do Niemiec (Oklaski), ale naprawdę przesadzacie. Nie bardzo widzę powód.

    Później pan minister wnioskuje o silniejsze struktury europejskie. Tak abstrakcyjnie załóżmy, że rozsypuje się Unia Europejska, są silne Niemcy, jest Polska. Jeśli struktury europejskie będą silne, to mamy się chociaż do kogo poskarżyć, jeżeli one będą. Do kogo się poskarżycie? Dlaczego mamy za to odwoływać ministra? Nie da się w dzisiejszych czasach wysłać Niemcom zamiast Czerwonych Gitar czerwonych beretów, bo już i gitary nie te, i berety nie te. (Wesołość na sali, oklaski) Tu się państwo pomyliliście. Nie widzę powodu, dla którego w tym stanie rzeczy należałoby odwołać ministra.

    Jest jeszcze sprawa tych rzekomo federalistycznych zapędów pana ministra. Różnie można rozumieć to pojęcie. Znam polityka, który proponował wprowadzenie w Polsce kary śmierci, może inaczej: ochronę życia od poczęcia do szubienicy. (Wesołość na sali, oklaski) Na miły Bóg, za same pomysły nikt nikogo nie karze. Nawet jeżeli pan minister, używając pojęcia federalizacja, miał na myśli co innego, to za sam pomysł nikogo się nie karze.

    Jeżeli chodzi o pozycję Polski na arenie międzynarodowej, że osłabił. Na miły Bóg, proszę państwa, w domu wisielca nie mówi się o sznurku. Wszyscy pamiętamy, jak było za waszych rządów. Dajcie sobie z tym spokój. (Wesołość na sali, oklaski)

    Klub oczywiście po tym, co powiedziałem, nie może poprzeć tego wniosku, ale mam do pana ministra taką prośbę na przyszłość, żebyśmy tu niepotrzebnie nie tracili czasu. Jeżeli następnym razem będzie pan chciał zabrać głos, będzie to bardzo trudne, ale proszę tak sformułować swoje myśli, żeby nawet Prawo i Sprawiedliwość pana zrozumiało. (Wesołość na sali, oklaski)