7 punkt porządku dziennego:

Poseł Stanisław Żelichowski:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Kontynuując debatę klubową, chciałbym nawiązać do słów pana premiera, który mówił, że byłby szczęśliwy, gdyby wiedział, jaka jest przyszłość Europy. Otóż rozwój naszej cywilizacji wskazuje, że współczesny człowiek zawsze znalazł sposób wyjścia z trudnej sytuacji, jeżeli w porę zdał sobie sprawę z istniejących zagrożeń. Wierzę, że nasza dzisiejsza debata i debaty w innych parlamentach przyniosą wnioski, które pozwolą, aby Europa wyszła z kryzysu mocniejsza.

    Pan poseł Biedroń pytał, jaka jest wizja. Otóż wizja jest taka: po tych wszystkich naszych wspólnych działaniach silna pozycja Polski w rodzinie wolnych narodów europejskich. Taka będzie wizja, w tym kierunku trzeba zmierzać. Oczywiście rozwój naszej cywilizacji wskazuje, że wiele narodów w czasach zagrożenia poszukiwało tego, co ich łączy, a nie tego, co ich dzieli. Tylko narody pojednane w obliczu zagrożenia wychodziły z niego obronną ręką.

    To, co dzieje się w Polsce, przekracza wszelkie granice. Proszę państwa, przecież wiemy, co działo się kilka dni temu, wczoraj, w Parlamencie Europejskim. Dziś jeden z posłów sugerował, że warto wymienić jednych posłów na obcokrajowców, to prowadzi donikąd. Jest wiele spraw, które nas łączą, a mniej tych, które nas dzielą. Szukajmy tego, co nas łączy, i to da asumpt do lepszego działania, a nie ciągłe tego typu harce, jakie mają miejsce. Ta historia się powtarza. Wiele lat temu Norwid w liście do hrabiego Zamoyskiego pisał, że jeżeli dzieli się Polaków na dobrych Polaków, złych Polaków, dobrych katolików i złych, dobrych patriotów i złych, to w wyniku takich podziałów powstaje sekta, a nie naród. Te słowa wypowiedziane wiele lat temu powinny trafiać do świadomości ludzi żyjących w XXI wieku.

    Straszyliśmy Europą przed wejściem do Unii Europejskiej, była już o tym dziś mowa, Niemcy mieli nas wykupić. Kiedy Niemcy przejeżdżają przez Polskę, to jadą pokorni, ze zwieszonymi głowami, bo patrzą, żeby sobie zawieszenia nie urwać na polskich drogach w przebudowie, nikt nie patrzy na to, co można by wykupić. Natomiast weszliśmy do Europy narodów, jesteśmy w Europie narodów. Sądzę, że ta Europa wymaga modernizacji, naprawienia, zmiany podejmowania decyzji, mówił o tym pan premier. Natomiast jeżeli będzie więcej polityk narodowych, to wcale nie oznacza jakiegokolwiek zagrożenia.

    Podam przykład. Chodzi o wspólną politykę rolną. Gdyby na rynku europejskim ścigały się dziś budżety Niemiec, Polski, Francji, Anglii czy jeszcze jakieś inne, bylibyśmy w fatalnej sytuacji. Mimo że ta wspólna polityka rolna jest ułomna, że wszyscy nie dostają jednakowych dopłat, nasi rolnicy potrafią wspaniale wygrywać konkurencję na rynku europejskim. Mimo że wiele decyzji podejmowanych jest w Brukseli, to wcale nie znaczy, że nasza suwerenność została tu w jakikolwiek sposób ograniczona.

    Weźmy inny przykład. Nasi żołnierze uczestniczą w różnych misjach na zewnątrz i często tak bywa, że dowódcą całej misji jest ktoś z innego kraju. Można powiedzieć, że ograniczamy wtedy swoją suwerenność. Ale gdyby ich zostawić samych, to byliby wystawieni na potężne ataki, na zagrożenie życia. Na tym więc polega współpraca międzynarodowa. Mieliśmy w Polsce również taki przykład, że zostaliśmy zaatakowani, mimo że jesteśmy członkiem Unii Europejskiej, ale nie jesteśmy w strefie euro, poprzez opcje walutowe, spready, był kilka razy atak na polską złotówkę. Wyszliśmy z tego w miarę obronną ręką, choć trochę straciliśmy. Ale co by było, gdyby nie to, że jesteśmy w zjednoczonej Europie? To trudno sobie wyobrazić. W związku z tym nie ma co się obawiać, więcej wspólnych polityk dla takiego kraju jak Polska, kraju nie dziadowskiego, jak niektórzy mówią, ale kraju na dorobku, to jest droga właściwa. I trzeba szukać tego, co zapewnia szybkie działanie Europie, działanie do przodu.

    Jeżeli patrzymy na dylematy Europy, to żeby powiedzieć, jak uzdrowić strefę euro - naszym zdaniem nie ma w tej chwili innego wyjścia, tylko trzeba robić wszystko, żeby uzdrowić strefę euro - trzeba widzieć, że popełniono cały szereg błędów, oparto się na złych założeniach. Warto się temu przyjrzeć. Pierwszy błąd, jaki popełniono, był taki, że przyjęcie do strefy euro nie było uzasadnione relacjami ekonomicznymi, tylko często politycznymi. Stąd się biorą określone problemy. Ale również zakładano przy tworzeniu strefy euro, że wszystkie rządy będą rządami mądrymi. Rząd mądry to taki, który patrzy perspektywicznie na swój naród, nie zadłuża tego narodu, działa w takim kierunku, żeby ten naród mógł istnieć. Stało się inaczej, wiele rządów zadłużyło swoje społeczeństwa do granic wytrzymałości. Jeżeli dziś popatrzymy nawet na to, że zakładano, że parlamenty, które mają kontrolę nad rządami, nawet gdyby te rządy działały w niewłaściwym kierunku, spowodują zmianę ich działania, to widzimy, że tak też się nie stało. Zakładano również, że Komisja Europejska dostawać będzie tylko rzetelne dane statystyczne. Nie dostawała. I to wszystko było spowodowane tym, że nie stworzono mechanizmów kontroli w strefie euro. A dziś działania, które podjęła nasza delegacja, idą w jak najbardziej właściwym kierunku. Trzeba zrobić wszystko, żeby nie dochodziło do takich historii, do których dochodziło. Bo w tej chwili patrząc na pozycję Polski, jeżeliby doszło do tego, że rozpada się strefa euro, a w perspektywie Unia Europejska, trudno sobie wyobrazić, co by się stało. My już dziś mamy taką sytuację, że ileś tam tysięcy czy milionów Polaków wyjechało, a gdyby wyjechał następny milion czy dwa, nastąpi rozproszenie narodu i będą problemy trudne do określenia.

    Myślę, szanowni państwo, że warto się też przyjrzeć sytuacji przy ewentualnych innych decyzjach, już nie o kredycie udzielonym Międzynarodowemu Funduszowi, bo to jest sprawa w jakimś sensie - będziemy o tym dyskutowali - zrozumiała. Być może dojdzie jeszcze do tego, że trzeba będzie pomóc niektórym krajom. Jeżeli będzie dochodziło do takich sytuacji, to trzeba także wziąć pod uwagę fakt, że nie wszyscy stracili na tym kryzysie, że są w Europie duzi eksporterzy, którzy na kredyt sprzedawali swoje wyroby tym krajom, a przecież kredytu udzielały im banki. I dziś, kiedy będziemy podsumowywali, kto ile powinien wyłożyć, to ustalmy, że każdy powinien wyłożyć proporcjonalnie do efektów, które uzyskał. Dziwi mnie postawa premiera Wielkiej Brytanii, który uznał, że to nie jego sprawa, a całe londyńskie City wcale niemało na tym interesie zarobiło. A więc jeżeli będziemy szli w takim kierunku, to warto to rozważyć.

    Kończąc swoje wystąpienie - bo widzę, że kolega mi daje znak, że chciałby mieć jeszcze trochę czasu - chcę powiedzieć, że Polacy w tej chwili są najbardziej pracowici w Europie. Należymy też do nacji najbardziej wykształconej. Kryzys jest dla wielu straszny, a Polacy gdzieś od 300 lat żyją w kryzysie. My nie wiemy, jak jest bez kryzysu. Naprawdę jesteśmy genetycznie przystosowani do tego, bo żyjemy w kryzysie. W tej chwili jest taka sytuacja, że karta Polski może się odwrócić i wszyscy mamy nadzieję, że ona się odwróci. Pójdźmy tylko za tym, co wielki znawca serc i dusz Polaków Stefan Żeromski proponował, który twierdził, że Polakom potrzeba wielkiej idei, żeby mogli robić wielkie rzeczy. Zaprzestańmy tych wszystkich harców, kłótni, bo to prowadzi donikąd. Spróbujmy zobaczyć, jak działać w tym kryzysie. Ideą byłoby, żebyśmy jak najlepiej pokonali kryzys, najbardziej bezboleśnie przeszli przez te wszystkie zawirowania, w których środku żeśmy się znaleźli. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)