42 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Zdrowia o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw (druki nr 3763 i 3937).

Poseł Piotr Chmielowski:

    Dziękuję.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! W imieniu Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej mam zaszczyt przedstawić stanowisko co do sprawozdania komisji o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw, druki nr 3763 i 3937.

    Moja przedmówczyni skoncentrowała się na trybie przyjmowania tej ustawy. Można powiedzieć krótko: niewątpliwie był on skandaliczny. Nie ma co do tego żadnej wątpliwości i nie będziemy się w tej kwestii spierać - po prostu tak było. Przyzwyczailiśmy się, że część projektów rządowych właśnie w ten sposób jest procedowana w tej Izbie, a więc to nic nowego. Jako opozycja musimy się godzić tutaj z wolą większości i co do tego nie ma wątpliwości. Chciałbym natomiast wykorzystać tych parę minut na to, żeby zwrócić uwagę na pewne kwestie merytoryczne, które ta ustawa reguluje.

    Chciałbym przypomnieć panu ministrowi i zwrócić uwagę na to, że tak naprawdę system informatyczny, który dzisiaj teoretycznie, podkreślam to słowo, funkcjonuje w NFZ, nie tylko jest niewydolny, ale właściwie niespójny i niefunkcjonujący. To, co było kiedyś tworzone, w latach 1998-1999, jako systemy, na przykład w byłej śląskiej kasie chorych, tak naprawdę się zdezaktualizowało i doprowadziło do formy, która jest w mojej ocenie największym skandalem dotyczącym służby zdrowia, a mianowicie do tego, że trzeba było oddać programy, które obsługują lekarzy i przychodnie, które obsługują świadczeniodawców, w prywatne ręce. Dzisiaj firmy w sposób komercyjny oferują świadczeniodawcom swoje programy i tak naprawdę to one mają kody do tych programów. Jestem w stanie uwierzyć, bo to też sprawdziłem, że GIODO nad tym czuwa. Nie słyszałem o przypadkach, że rzeczywiście te firmy w jakiś sposób to wykorzystują. Do tej pory to się nie zdarzyło, ale nikt nam nie zagwarantuje, że chociażby w najbliższej przyszłości nie będziemy mieli z tym do czynienia. To jest pierwsza sprawa.

    Druga sprawa to jest całkowity brak koncepcji, w jaki sposób ma wyglądać system informatyczny dotyczący służby zdrowia i w pewnym sensie śledzenia stanu zdrowia obywatela, bo do tego to się sprowadza. Dzisiaj jeszcze te szczątki, które pozostały w NFZ, umożliwiają zweryfikowanie, kto i jakie recepty drukuje itd. Czemu? Bo aptekarze płacą za programy, oni są obciążeni, oni to serwisują. A więc jest tylko przekaz danych. Jak ten przekaz wygląda? To jest dramat, panie ministrze. Lekarze wysyłają po kilka razy sprawozdania, które zostają zaakceptowane albo nie zostają zaakceptowane. Żeby zaakceptować sprawozdanie... ktoś zapomni o jednej ˝fajeczce˝ z 50 tys., które musiał zaznaczyć - chodzi o kartoteki, kupony czy jakieś inne dane - i nagle sprawozdanie jest odrzucane. I znowu trzeba ileś minut czy godzin siedzieć i to poprawiać.

    Jest jeszcze inna sprawa. W tej ustawie, którą omawiamy, mamy do czynienia np. z podpisem elektronicznym w odniesieniu do dokumentacji medycznej. Stwierdza się też, że ta ustawa ma dać ramy prawne do stworzenia systemu informatyzacji w systemie zdrowia, jak gdyby usuwając w cień kwestie związane z kartotekami papierowymi. Otóż, panie ministrze, nic bardziej błędnego. Dzisiaj kartoteki papierowe nie są pełne opisów choroby i tego, co przepisano, tylko są przepełnione zgodami na terapie, bo ministerstwo nie panuje nad sytuacją i lekarz bardziej się boi swojego pacjenta niż jest w stanie mu zaufać i go wyleczyć. Czemu? Bo zgoda na tamto, zgoda na coś jeszcze, a teraz w systemie prawnym dochodzi jeszcze nie tylko kwestia ubezpieczeń, ale przede wszystkim w tych wszystkich zgodach - powikłania niejednokrotnie na czterech stronach A-4, maczkiem. Minister doskonale o tym wie, tak to wygląda.

    Jeżeli bardzo dokładnie wczytamy się w treść tej ustawy, to odnajdziemy w niej pewne rozsądne elementy co do tego, jak miałoby to wyglądać. (Dzwonek) Ale to, co się działo w komisji w związku z tą ustawą, te pytania, które były zadawane - nie było na nie odpowiedzi, nie wiadomo, jak ten system ma być zbudowany, jeżeli chodzi o bazy komputerowe, jeżeli chodzi o przesył danych, kto to ma zrobić, czy nadal to mają robić firmy prywatne, a może to zrobi jakaś centrala. Tak naprawdę tego nie wiemy. W takiej sytuacji stwierdzam jednoznacznie, że klub Sojuszu Lewicy Demokratycznej tej ustawy poprzeć nie może. Zwracam uwagę na to, że nie chodzi o literalny zapis, tylko o to, że rząd dzisiaj nie ma koncepcji, jak rozwiązać kwestie kartotek i działań w całej służbie zdrowia w zakresie informatyki. Dziękuję bardzo.

    (Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Elżbieta Radziszewska)