2 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Zdrowia o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (druki nr 1101 i 3688).

Poseł Krystyna Skowrońska:

    Dziękuję.

    Szanowna Pani Marszałek! Pani Minister! Panie i Panowie Posłowie! Nie wstyd przepraszać. Nie wstyd przyzwoicie się zachowywać. Z mojej strony te przeprosiny były skierowane do tych osób, do których adresujemy ten projekt. Nie mam sobie nic do zarzucenia, jeżeli chodzi o determinację w upominaniu się o pozytywne stanowisko rządu w tej sprawie, o dobre sformułowanie tego projektu we współpracy z Ministerstwem Zdrowia. Zatem tak to pozostawię, jeżeli chodzi o mojego przedmówcę. Jeżeli chodzi o moją uczciwość, przeprosiny się należały. Wyraziłam przekonanie, że ten proces był przewlekły. Przeprosiłam za to. Przeprosiłam, że tak było przez lata, bo nie jest to sprawa dotycząca ostatniej kadencji. Nie można mówić, że chodzi o ten rząd, o poprzedni rząd, bo tak było jeszcze wcześniej. Możemy zatem powiedzieć, że ta sprawa nie była załatwiona od lat. Tak naprawdę projekt dotyczący świadczenia przyznawanego tej grupie osób, o której mówimy, powinien być jednym z pierwszych po 1989 r. Przepraszałam za ten okres. Za tamten okres osobom, które powinny takie świadczenie otrzymać, należą się przeprosiny, ale już nie ode mnie. Jeżeli chodzi o moją determinację, Bóg patrzy w moje serce i zna moje zamiary, jak mówił jeden z dowódców (Dzwonek).

    (Poseł Czesław Hoc: Bez przesady.)

    Nie przesadzam. Pan nie zna moich intencji, moich zamiarów. Pan może tylko oceniać.

    (Poseł Czesław Hoc: Prace były prowadzone.)

    Ale w taki sposób staraliśmy się pracować. Raz jeszcze powiem: nie wstyd przepraszać.