46 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw (druki nr 3677 i 3788).

Poseł Anna Paluch:

    Dziękuję bardzo.

    Wysoka Izbo! Omawiana dzisiaj nowelizacja ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko przygotowana przez rząd ma wdrażać dyrektywę 2011/92/UE w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, zmienioną dyrektywą 2014/52/UE oraz dostosować nasze prawo do dyrektywy 2003/4/UE w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska. Ta ostatnia dyrektywa zdaniem Komisji Europejskiej nie została wdrożona właściwie, co sprawia, że należy poprawić jej błędną implementację. Ponadto od uchwalenia ustawy z dnia 3 października 2008 r. o ocenach oddziaływania na środowisko minęło prawie 7 lat. Można by więc było określić na podstawie doświadczeń w stosowaniu jej przepisów, które z tych przepisów wymagają poprawy, i poprawić ją w istotny sposób. Można by było, ale naszym zdaniem te poprawki nie są na tyle istotne, żeby w zauważalny sposób usprawnić działania tej ustawy.

    Projekt ten, jak właściwie wszystkie projekty ustaw, nad którymi Sejm pracuje w ciągu ostatnich dwóch miesięcy, jest opracowywany w pośpiechu, pod presją czasu, po łebkach, mówiąc kolokwialnie, byle zdążyć przed końcem kadencji.

    Konkrety. Projekt wpłynął do Sejmu 15 lipca. Pierwsze czytanie odbyło się w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w dniu 22 lipca. Powołano podkomisję do pracy nad tymże projektem. Wczoraj przyjęto sprawozdanie komisji ochrony środowiska, a dzisiaj, 5 sierpnia, mamy drugie czytanie. Ekspres legislacyjny. Wprawdzie ta sala widziała szybsze działania, ale skomplikowana materia tej ustawy wymagałaby pewnego zastanowienia i spokojniejszej pracy.

    Krótko o zmianach, które są zawarte w projekcie. W art. 66 ust. 1 pkt 2a nastąpiło dodanie definicji inwentaryzacji przyrodniczej; w art. 48 ust. 3a i w art. 49 - doprecyzowanie udokumentowania analizy kryteriów wskazanych w art. 49 do stwierdzania konieczności przeprowadzania strategicznej oceny oddziaływania na środowisko; w art. 51, 62a, 66, 74a, 97 ustawy - wprowadzenie obowiązku składania podpisów przez osoby wykonujące wskazane w przepisach dokumenty. W art. 62a ust. 1 i art. 63 ust. 1 wprowadza się konieczność uwzględnienia danych o cechach przedsięwzięcia. W art. 63 ust. 3 zmiana polega na dodaniu nowej przesłanki, po spełnieniu której przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko staje się obligatoryjne: ocena oddziaływania na środowisko stanie się obligatoryjna, jeżeli z karty informacyjnej przedsięwzięcia będzie wynikać, że realizacja przedsięwzięcia może spowodować nieosiągnięcie celów środowiskowych zawartych w planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza.

    Zmiany w art. 66 ust. 2b, art. 77 ust. 1 pkt 1a i dalszych ustawy o ocenach oddziaływania oraz art. 15 ust. 9 ustawy o ochronie przyrody dotyczą korelacji postępowań administracyjnych w zakresie wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz w sprawie wydania decyzji o odstępstwie od zakazów obowiązujących w parku narodowym oraz rezerwacie przyrody. To dotyczy oczywiście inwestycji liniowych. Zezwolenie na odstępstwo wydaje minister środowiska, a możliwość wydania zezwolenia jest uzależniona od braku rozwiązań alternatywnych, a właśnie te rozwiązania ocenia regionalny dyrektor ochrony środowiska, uzgadniając warunki realizacji tego przedsięwzięcia. Zmian do ustawy o ocenach oddziaływania jest ponad pięćdziesiąt, zaś do ustawy Prawo ochrony środowiska chyba z pięć. Trudno je tu omówić, nie mam do dyspozycji tyle czasu, ile miała pani poseł sprawozdawca komisji, więc powstrzymam się od szczegółowych ocen.

    Zmiany wynikające z niewłaściwej implementacji dyrektywy 2003/4/WE. Chodzi przede wszystkim o definicję władzy publicznej, która obejmuje obok organów administracji organy państwa pełniące funkcje ustawodawcze i sądownicze, m.in. Sejm, Senat, prezydenta Rzeczypospolitej, sądy, trybunały, organy kontroli państwowej, zgodnie z konwencją z Aarhus. Rozszerzenie kręgu podmiotów zobowiązanych do udzielania informacji o środowisku musi skutkować wprowadzeniem przepisów określających tryb udzielania tej informacji. Jak sugeruje to opinia Biura Analiz Sejmowych, tryb zostanie określony w regulaminach Sejmu i Senatu, a przepisy zmienianej dzisiaj ustawy zawierają odesłanie do tych regulaminów.

    Wysoka Izbo! Ustawa z 3 października 2008 r. o ocenach oddziaływania na środowisko to jest ustawa bardzo obszerna, żeby nie powiedzieć, że rozwlekła, gigantyczna. Procedury przez nią stanowione są bardzo istotną barierą w postępowaniach administracyjnych (Dzwonek), służących przygotowaniu inwestycji infrastrukturalnych, o czym świadczą chociażby te zmiany, które przedłużają ważność wydanych na jej podstawie dokumentów.

    Wysoka Izbo! Prawo powinno być jasne, zrozumiałe i możliwie przystępne. Ustawa o ocenach oddziaływania na środowisko tych przymiotów nie posiada.

    Wicemarszałek Elżbieta Radziszewska:

    Pani poseł, proszę konkludować.

    Poseł Anna Paluch:

    Już kończę, pani marszałek, już przechodzę do konkluzji.

    Bez pomocy prawnika specjalisty w tej dziedzinie obywatel nie jest w ogóle w stanie określić, jaka jest jego sytuacja jako strony.

    Wicemarszałek Elżbieta Radziszewska:

    Dziękuję, pani poseł.

    Poseł Anna Paluch:

    Procedowana dzisiaj zmiana...

    Wicemarszałek Elżbieta Radziszewska:

    Bardzo pani poseł dziękuję.

    Poseł Anna Paluch:

    ...z całą pewnością wad tej ustawy nie usuwa. Dlatego mój klub, klub Prawo i Sprawiedliwość, wstrzyma się od głosu. Dziękuję bardzo. (Oklaski)