38 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy (druki nr 2874 i 3556).

Poseł Małgorzata Sekuła-Szmajdzińska:

    Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo! Wszyscy wiemy, że musieliśmy jako państwo polskie zareagować na wyroki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, nie krajowego Trybunału Konstytucyjnego, tylko Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, które nie stawiają nas w najlepszym świetle. Przecież chodzi o zarzut naruszenia art. 3 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

    Kiedy przypominam sobie początek procedowania podczas pierwszego czytania, dochodzę do wniosku, że już wtedy byliśmy zgodni co do konieczności dokonania zmian w Kodeksie karnym wykonawczym, bo jak stwierdził jeden z posłów, bynajmniej nie lewicy, powiem, poseł Andrzej Dera, cytuję: Nie godzi się, aby dzisiaj, w XXI wieku, prawa człowieka, nawet wtedy, gdy dotyczy to więźnia, nie były przestrzegane. (Oklaski) Oczywiście pojawił się wówczas dość kuriozalny wniosek o odrzucenie projektu w pierwszym czytaniu, ale wyrażony był przez parlamentarzystę, który słynie z niestandardowych wypowiedzi. Notabene dzisiaj wszystko powtórzył w 100%.

    Wysoka Izbo! Przecież chodzi o to, aby państwo zapewniło określonej osobie warunki osadzenia nienaruszające godności ludzkiej. Nikt nie mówi, że to mają być jakieś luksusy. Przypomnę, że Trybunał nie kwestionował istnienia i stosowania specjalnych reżimów więziennych w sytuacji, gdy mamy do czynienia z tzw. więźniem niebezpiecznym. Ale problemem jest, jak to miało miejsce w przypadku skarżących, zbyt długie stosowanie reżimu więźnia niebezpiecznego oraz nałożenie na niego nieproporcjonalnie surowych środków wykraczających poza uzasadnione - podkreślam: uzasadnione - wymogi bezpieczeństwa w zakładzie penitencjarnym. Tym bardziej nie jest uprawnione utrzymywanie tego reżimu w sposób ciągły, rutynowy. Potrzebne są reguły, które dają możliwość weryfikacji podjętych wcześniej decyzji. Dlatego tak ważne jest wyposażenie komisji penitencjarnej w instrumenty pozwalające monitorować działanie rygorów. Niezwykle istotne jest danie szansy osadzonemu na zmianę statusu. Czy chcemy, żeby zwiększał się stopień demoralizacji? Na pewno nie.

    Dlatego przyjmijmy projekt, który określa niezbędne reguły dające perspektywę poprawy warunków osadzenia, bo to także, Wysoka Izbo, korzyść społeczna.

    Klub Poselski Sojusz Lewicy Demokratycznej będzie głosował za przyjęciem projektu. (Oklaski)