Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego po zapoznaniu się ze sprawozdaniem Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy oświadcza, że oczywiście głosować będzie za jego przyjęciem.
Niemniej jednak ten projekt z pewnych względów, o których powiem za chwilę, budzi szereg wątpliwości. Chciałbym nawiązać do wystąpienia mojego przedmówcy, który mówił o orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego. Otóż chcę powiedzieć, że w ostatnim okresie badałem wyroki Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie stosowania art. 46 Kodeksu karnego, a więc dotyczącego naruszenia dóbr osobistych więźniów. I okazuje się, że stanowisko Sądu Najwyższego w tych sprawach jest zbliżone do stanowiska Trybunału Konstytucyjnego. Co więcej, zasądzano zadośćuczynienia z tytułu naruszenia tych dóbr osobistych. To dotyczyło różnych kwestii, i wielkości pomieszczeń, i nieudostępnienia pewnych urządzeń itd., itd. Tak więc jest taka tendencja, na którą warto zwrócić uwagę.
Druga rzecz. W naszym przekonaniu mamy do czynienia z szeregiem niedookreślonych pojęć, które mogą powodować wątpliwości, szczególnie jeżeli weźmiemy pod uwagę praktykę, zastosowania zarówno Kodeksu cywilnego, jak i Kodeksu pracy. Na przykład jest stwierdzenie, że chodzi o skazanego stwarzającego poważnego zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu. Czy chodzi tu o zagrożenie w ogóle, czy chodzi o zagrożenie społeczne? Poważne zagrożenie. Już przy tym sformułowaniu będą pewne problemy, bo kiedy mamy do czynienia z takim poważnym zagrożeniem? Oczywiście w takim potocznym sensie to można sobie to wyobrazić, ale jeżeli weźmiemy pod uwagę, że sądy, szczególnie teraz, interpretują pewne pojęcie, uwzględniając różne ich strony, to może pojawić się kwestia, co to jest zagrożenie w ogóle i, przede wszystkim, co to jest zagrożenie poważne.
Drugim problemem, który także będzie niewątpliwie budzić w moim przekonaniu wątpliwości, jest stwierdzenie z § 3 pkt 1 ˝chyba że szczególne okoliczności przemawiają przeciwko takiemu osadzeniu˝. Oczywiście to nie jest pierwsze tego typu określenie, bo często występuje w przepisach, ale powoduje określone konsekwencje i kłopoty interpretacyjne.
Wreszcie mamy art. 88a § 1, a mianowicie ˝za skazanego stwarzającego poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu można uznać skazanego, który popełnił przestępstwo o bardzo wysokim stopniu społecznej szkodliwości, w szczególności˝. Mamy już więc pojęcie ˝wysoki stopień szkodliwości społecznej˝, które dotychczas występowało, obecnie wprowadzamy ˝bardzo wysoki stopień˝, wreszcie mamy w przepisach również określenie ˝znaczny stopień demoralizacji˝, które można tu odpowiednio odnosić.
A więc, Wysoki Sejmie, chcę przez to powiedzieć, że przy redagowaniu przepisów powinniśmy dążyć do tego, żeby one były w miarę precyzyjne, i nie stwarzać takiej sytuacji, że dopiero potem powiemy: to sąd, stosując te przepisy, będzie odpowiednio wypełniał tę lukę albo w miejsce niedookreślonych pojęć będzie praktycznie wprowadzał odpowiednie znaczenia. Wiemy, co to znaczy na tle stosowania Kodeksu cywilnego.
A więc to są uwagi, które w ogóle powinniśmy brać pod uwagę w zakresie legislacji. Dziękuję. (Oklaski)
Posiedzenie Sejmu RP nr 97 Sprawozdanie Komisji o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny wykonawczy