35 punkt porządku dziennego:

Informacja o działalności rzecznika praw dziecka za rok 2014 oraz uwagi o stanie przestrzegania praw dziecka (druk nr 3329) wraz ze stanowiskiem Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Komisji Polityki Społecznej i Rodziny (druk nr 3422).

Poseł Piotr Walkowski:

    Pani Marszałek! Koleżanki i Koledzy Posłowie! Panie Ministrze wraz z Pracownikami! Przepraszam za ten moment zawahania, ale tak się zastanawiam, o czym jest ta debata, bo wystąpienie kolegi, mojego poprzednika, jakoś chyba troszeczkę odbiegało o tematu, może na tej zasadzie, jak w starym żarcie studenckim, że kiedy jest starszy profesor, to najważniejsze, żeby mówić. Koledzy na moim kierunku żartowali, że kiedy na zoologii wyciągnęli pytanie na temat dżdżownicy, to zaczęli mówić, że dżdżownica jest długa, karbowana, przypomina kształtem trąbę słonia, a słoń... itd. jechali, będąc przygotowani z tego tematu, i oczywiście zaliczyli celująco.

    Tak samo dzisiaj rozmawiamy na temat funkcjonowania rzecznika, ale rzecznik to jest też urząd, a więc pan minister wraz z pracownikami. I chociażby ta liczba 50 tys. interwencji, biorąc pod uwagę 70 etatów, to są, średnio biorąc - przepraszam, 70 osób - jeśli to przeliczyć, 3 interwencje dziennie w dniach roboczych, a jeszcze przecież urlop przysługuje, są jakieś dni świąteczne itd. A więc jest tu kwestia zareagowania, bo nie da się być wszędzie, nie da się zrobić wszystkiego. Kwestie przedstawianych tutaj danych dotyczących sytuacji zdrowotnej młodzieży, opieki zdrowotnej - też w jakimś stopniu to tego dotyczyło, ale przypuszczam - nie przypuszczam, wiem - że pan minister w tej sprawie występuje. Przypuszczam nawet, że być może z pisma pana rzecznika wystosowanego do stosownego resortu i ministra to wynika. A więc mówienie, że nie zwraca się na to uwagi, nie jest właściwe. Te instrumenty, które są, i ten budżet, 10 mln, na tyle pozwalają, ale wykonywana jest znacznie większa praca, która powoduje to, że z roku na rok posuwamy się do przodu. Postrzeganie młodego człowieka w okresie do 18. roku życia przez te siedem lat - dobrze pamiętam? Tak, przez siedem lat - pokazuje, że ten młody człowiek coraz bardziej czuje się obywatelem naszego państwa, coraz bardziej dostrzegane są jego potrzeby, okazywany jest szacunek dla tego młodszego obywatela.

    Powiedziałbym, że zabrakło jeszcze w tej debacie elementu bardzo ważnego, chodzi o niż demograficzny. Myślę, że powinniśmy porozmawiać o prokreacji, o tym, czemu do tej prokreacji skutecznej nie dochodzi, choć tutaj też praktycznie pan rzecznik i urząd ministra nie musieliby na to odpowiadać. Niektórzy z nas mówią dużo o polityce rodzinnej, o potrzebach związanych z demografią, o rodzeniu dzieci, ale sami rodzin nie zakładają i nie decydują się na to, ażeby być ojcem, matką, wychowywać dzieci i przygotowywać je do tego, żeby wypełniały tę ważną rolę w łańcuchu pokoleń. Myślę, że gdybyśmy chcieli, też moglibyśmy o tym podyskutować. Dlatego też chciałbym, panie rzeczniku, przeprosić pana za te słowa, które tutaj padały, i wskazywanie, że jest pan uzależniony od obozu rządzącego. Gdyby był pan uzależniony aż tak mocno, wiele spraw, na które pan zwraca uwagę, może by i światła dziennego nie ujrzało i wiele cierpień pozostałoby gdzieś w ciszy, nie byłyby one zrelacjonowane i przekazane, pozostałyby bez reakcji.

    Tutaj chciałbym w szczególności podziękować za ostatnią wizytę w Wielkopolsce. Był pan u rodziny, o której tak było głośno, a o której prawie już wszyscy zapomnieli. Mimo wszystko był pan tam, odwiedził i podniósł ich pan na duchu. Wskazał pan też przez to na błędy, które są popełniane przez osoby, które w swoim mniemaniu mogą postępować jak Bóg, bo tak było w przypadku matki. To wtedy popełnia się błędy. To nie kwestia wykształcenia, przygotowania zawodowego, ale, że tak powiem, uczuć i podejścia do drugiego człowieka jest ważna. Serdecznie za to dziękuję, bo, tak jak powiedziałem, tych ludzi podniosło to na duchu. To jest jeden przypadek, ale chcę powiedzieć, że w działalności rzecznika praw dziecka tych śladów, które pan pozostawił, a także pański urząd, jest bardzo dużo. To przynosi ludziom nadzieję, przynosi nadzieję nie tylko dzieciom, nie tylko ich rodzicom, opiekunom, ale w ogóle sprawia, że chce się na świat wyjść i patrzeć bardziej optymistycznie.

    Hasło, które ostatnio jest głoszone i które padło też tutaj przed chwilą, że Polska jest w ruinie - musimy z tym skończyć, bo pesymistyczne patrzenie na naszą rzeczywistość dokoła spowoduje to, że popadniemy...

    (Poseł Cezary Olejniczak: W remoncie; było, że w remoncie.)

    ...w głęboką depresję i praktycznie już nie zrobimy nic ani dla siebie, ani dla drugiego człowieka.

    Drogi Panie Ministrze! Po raz siódmy jestem obecny przy składaniu informacji, tak jakoś się złożyło, od pierwszego sprawozdania z działalności rzecznika praw dziecka. Jestem od początku i powiem tak: nie muszę, ale z prawdziwą przyjemnością wyrażam stanowisko mojego klubu - jesteśmy w pełni usatysfakcjonowani działalnością pana urzędu. Właściwie powinienem wystawić laurkę, ale powiem tylko, że z naszej strony jest pełne poparcie i może pan liczyć na moje koleżanki i moich kolegów z Polskiego Stronnictwa Ludowego i liczyć na pełne wsparcie w dalszych działaniach. Serdecznie dziękujemy. (Oklaski)