47 punkt porządku dziennego:

Poseł Tadeusz Iwiński:

    Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Chciałbym zadać pytanie obojgu kandydatom, ponieważ jest to bardzo ważny moment...

    Marszałek:

    Nie ma takiej formuły, panie pośle.

    (Głos z sali: Ale tutaj nie ma pytań.)

    Jest mi bardzo przykro, ale takiej formuły nie ma. Może pan tylko zadać pytanie wnioskodawcom. Bardzo przepraszam, innej formuły nie ma.

    Poseł Tadeusz Iwiński:

    Dobrze, w tej formule mieści się wszystko.

    Polska w listopadzie 1991 r. przystąpiła do Rady Europy, najstarszej organizacji zajmującej się ochroną praw człowieka i rozwojem demokracji. Dwa lata później uznaliśmy nadrzędność orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z siedzibą w Strasburgu, który jest organem Rady Europy. W związku z tym ubolewam, że taka jest procedura, bo rzeczą kluczową, wydaje się, jest to, by usłyszeć, jak dwoje kandydatów na to ważne stanowisko ocenia z jednej strony kwestię wykonywania przez Polskę wyroków Trybunału Praw Człowieka, a z drugiej strony to, w jakim stopniu władze i wymiar sprawiedliwości wyciągnęły właściwe lekcje z tych orzeczeń. Przed laty polscy obywatele składali mniej więcej 10 tys. skarg, teraz jest ich mniej, ale wciąż każda skarga stanowi swoisty problem.

    Mamy tutaj dwoje kandydatów, którzy są kandydatami bardzo dobrze przygotowanymi. Wydaje mi się, że niektóre uwagi, wypowiadam własny pogląd, na temat pani Zofii Romaszewskiej, która rzeczywiście zapisała piękne karty, jeżeli chodzi o obronę praw człowieka, nie zawsze były fortunne. Ale dr Adam Bodnar jest niewątpliwie bardzo dobrze przygotowany i ma także, potwierdzam to jako polski parlamentarzysta, który najdłużej jest związany z działalnością Rady Europy, duże doświadczenie w tej mierze.

    Korzystam więc z takiej możliwości, jaka jest dopuszczalna, prosząc, żeby wnioskodawcy wypowiedzieli się na temat doświadczeń obojga kandydatów, jeśli chodzi o kontakty z Radą Europy i z Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, a także tego, czy mają jednolity pogląd na to, co jest kluczowe - wcielanie w życie na naszym gruncie orzeczeń Trybunału. Dziękuję bardzo. (Oklaski)