28 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (druki nr 3522 i 3687).

Poseł Maria Zuba:

    Dziękuję bardzo.

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Zmiany ujęte w projekcie mają na celu walkę z szarą strefą w obrocie tytoniem. Projekt swoim zakresem objął m.in. pośredniczące podmioty tytoniowe i wprowadza kilka nowych uregulowań dotyczących podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie suszu tytoniowego.

    Do najważniejszych zmian w tym zakresie należy zaliczyć obowiązek rejestracji w miejsce powiadomienia o rozpoczęciu działalności oraz obowiązek składania zabezpieczenia akcyzowego. O ile kwestia obowiązku rejestracji nie budzi zastrzeżeń tytoniowego środowiska gospodarczego, o tyle kwestia wysokości zabezpieczenia była podnoszona przez wiele podmiotów zarówno w trakcie procesu konsultacyjnego, jak również w czasie prac komisji. Pośredniczące podmioty tytoniowe wskazywały w zasadniczej części prezentowanego stanowiska, że wysokość zabezpieczenia doprowadzi do monopolizacji rynku, likwidacji zakładów przetwórczych w Polsce, a w konsekwencji do likwidacji uprawy tytoniu w Polsce.

    Zgodnie z założeniami projektu warunkiem wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych jest złożenie zabezpieczenia akcyzowego. Zabezpieczenie może być generalne i ryczałtowe, które dotyczy wyłącznie podmiotów dokonujących wstępnych zabiegów produkcyjnych związanych z suszem.

    Wysokość zabezpieczenia akcyzowego generalnego ustala właściwy naczelnik urzędu celnego na poziomie odpowiadającym maksymalnej kwocie miesięcznej zobowiązania podatkowego mogącego powstać w przypadku sprzedaży suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy, ale nie mniejszej niż 2 mln zł. Projektodawca uwzględnił również możliwość ubiegania się o udzielenie zabezpieczenia ryczałtowego w wysokości 1 mln zł od każdego pełnego 1000 t suszu tytoniowego nabytego wewnątrzwspólnotowo.

    Jak wskazuje środowisko związane z rynkiem tytoniowym, wysokość zabezpieczenia może dochodzić do 400 mln, a przy zabezpieczeniu ryczałtowym - do 100 mln. Wprowadzenie w ramach zmian przepisów bardziej przystających do faktycznej sytuacji na rynku oraz specyfiki prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na obrocie suszem tytoniowym nie wyeliminowało do końca zagrożeń dotyczących interesów polskich podmiotów.

    Komisja Finansów Publicznych przyjęła m.in. poprawki, których zapisy określają zasady umożliwiające ustalenie zabezpieczenia ryczałtowego zwykłego i obniżonego oraz określającego minimalny poziom zabezpieczenia, nie niższy jednak niż 1 mln zł. Tym przepisem nie zabezpieczamy interesów małych polskich podmiotów prowadzących działalność gospodarczą związaną z obrotem suszem tytoniowym. Ten przepis nie gwarantuje spokojnego rozwoju rynku tytoniowego, bez obecności szarej strefy.

    W sytuacji gdy stawka akcyzy wynosi 218 zł, a zabezpieczenie jest w wysokości 1 mln zł, mały podmiot, którego obroty suszem są na poziomie nie większym niż 4,5 t, będzie z góry wpłacał fiskusowi 100% akcyzy. Rozumiem, że rząd nie widzi na rynku suszu tytoniowego podmiotów mających obroty poniżej 100 t. Natomiast dla podmiotu o obrotach powyżej 100 t, kiedy wartość akcyzy wynosi 22 mln zł, zabezpieczenie w wysokości 1 mln zł jest na poziomie rozważnym. Prawo i Sprawiedliwość widzi potrzebę wprowadzenia takich rozwiązań w tym obszarze, które pozwolą na funkcjonowanie na rynku małym, uczciwym podmiotom, a jednocześnie zabezpieczą interesy Skarbu Państwa i znacząco zredukują szarą strefę. Niestety, przy takim tempie prac nad projektem ustawy było to niemożliwe.

    Konkludując (Dzwonek), zapisy przedstawione w projekcie ustawy w zakresie zabezpieczenia składanego przez pośredniczące podmioty tytoniowe powodują wysokie obciążenie finansowe dla wiarygodnych, wiele lat działających podmiotów, natomiast nie wydaje się, aby przeciwdziałały działalności przestępczej.

    W imieniu Prawa i Sprawiedliwości składam poprawkę, w której proponujemy, aby kryterium wystarczającym dla organów podatkowych był brak zapłaty podatku akcyzowego, gdyż w trakcie prowadzonego postępowania kontrolnego i podatkowego wykazanie niemożności ustalenia podmiotu, który dokonał sprzedaży, jest bardzo uciążliwe, kosztochłonne, czasochłonne i pracochłonne, szczególnie w sytuacji fikcyjnych sprzedaży pomiędzy firmami rejestrowanymi z zamiarem wystawiania faktur w sekwencji łańcuchowej. Dziękuję bardzo.