21, 22 i 23 punkt porządku dziennego:

  21. Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o sprawozdaniu z wykonania budżetu państwa za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2014 r. wraz z przedstawioną przez Najwyższą Izbę Kontroli analizą wykonania budżetu państwa i założeń polityki pieniężnej w 2014 r. oraz komisyjnym projektem uchwały w przedmiocie absolutorium (druki nr 3459, 3509 i 3649).
  22. Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o przedstawionej przez prezesa Rady Ministrów ˝Informacji o poręczeniach i gwarancjach udzielonych w 2014 roku przez Skarb Państwa, niektóre osoby prawne oraz Bank Gospodarstwa Krajowego˝ (druki nr 3546 i 3650).
  23. Sprawozdanie z działalności Narodowego Banku Polskiego w 2014 roku (druk nr 3439) wraz ze stanowiskiem Komisji Finansów Publicznych (druk nr 3557).

Poseł Ryszard Zbrzyzny:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przypomnę, że Klub Poselski Sojusz Lewicy Demokratycznej głosował przeciwko przyjęciu budżetu ze względów merytorycznych. Na początku wystąpienia mogę powiedzieć, mimo że merytorycznie budżet był zły, iż to jego wykonanie także nie jest najlepsze, tak po stronie dochodów, jak i po stronie wydatków. Tak więc cel, który został wyznaczony temu niedobremu budżetowi, zdaniem Sojuszu Lewicy Demokratycznej nie został zrealizowany. Nie doszacowano strony przychodowej, o czym mówiliśmy, kiedy prezentowaliśmy nasze stanowisko w sprawie projektu budżetu, i oczywiście nie wykonano minimalistycznych planów w zakresie wydatków budżetu państwa w roku 2014. Summa summarum to jest wielkość kilkunastu miliardów złotych, to są wielkości istotne dla realizacji budżetu państwa. Oczywiście lista zarzutów pod adresem tego budżetu państwa na rok 2014 była bardzo długa. Niestety był to, co okazało się także w praktyce, budżet kolejnego mrożenia płac, nie tylko zresztą w sferze budżetowej, ograniczania świadczeń społecznych, ale także socjalnych. Przypomnę zamrożenie zakładowych funduszy świadczeń socjalnych, rosnące mimo wszystko obciążenia podatkowe, co zostało wykazane przez prezesa NIK-u nawet na tym pokazanym wcześniej slajdzie, gdzie efektywna stawka podatkowa wzrosła o prawie punkt procentowy.

    Podwyższono przecież podatek VAT na kolejne trzy lata, miało to być przejściowo do końca roku 2014, a okazuje się, że będziemy mieli jeszcze przez trzy lata wyższy VAT - 8% i 23%. Oczywiście ten wyższy VAT zapłacili przede wszystkim najubożsi, ta wielka masa ludzi, którzy biorą największy udział w konsumpcji. Kolejny rok podnoszono - myślę, że chyba tu już przelała się czara goryczy - podatek akcyzowy od alkoholu i suszu tytoniowego i generalnie tytoniu. Myślę, że jesteśmy dzisiaj chyba na poziomie maksimum wykresu krzywej Laffera, takim że poziom akceptacji wzrostu tego podatku już dawno minął. Dlatego też nie wykonano zakładanych przychodów z akcyzy, z podatku akcyzowego, mimo że w 2014 r. wzrosły stawki. Chyba pora się zreflektować w tym zakresie.

    Kolejny, szósty rok mieliśmy zamrożone płace, progi podatkowe, kwoty zmniejszające podatek, przypomnę, że jest to 3091 zł. To śmieszna, wręcz kompromitująca kwota w Unii Europejskiej. Przypomnę również, że jeśli chodzi o kwoty zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów, to pracodawcy mają aktualizowane te koszty, bo to są ceny realne, koszty ponoszone w danym momencie i w danej chwili prowadzenia działalności gospodarczej. Prywatni konsumenci, obywatele Rzeczypospolitej płacący PIT niestety nie mają waloryzowanych kosztów zryczałtowanych. I co z tego, że wszystko to się spotkało z oporem społecznym? OPZZ protestował, wysłał monity do prezesa Rady Ministrów. Co z tego, że wyszła na ulicę 200-tysięczna masa ludzi pracy. Był to wrzesień roku 2013, a 30 września tego samego roku pojawił się budżet, który nie był i nie jest akceptowany społecznie. Wszystkie te zamrożenia, podwyżki VAT, akcyzy spowodowały, że wzrosła efektywna stawka podatkowa, jak powiedziałem, do poziomu 14,5% za rok 2014. Nie było zgody rządzących na nasze postulaty dotyczące wprowadzenia trzeciej stawki podatkowej, a więc opodatkowania tych najbardziej majętnych. Przypomnę, że chodziło o 50% w przypadku dochodów powyżej 30 tys. zł nie rocznie, tylko miesięcznie. Nie było akceptacji dla podatku od transakcji finansowych, a 11 krajów Unii Europejskiej od roku 2016 wprowadza taki podatek. To jest rząd wielkości dodatkowych przychodów budżetowych, w granicach kilkunastu miliardów złotych. Nie było zgody na opodatkowanie hipermarketów. Przypomnę, że jedna z firm, zagraniczna, która ma sieć hipermarketów w Polsce, wykazała przychody w roku 2012, bo taką statystyką dysponuję, na poziomie 25 mld zł. A ile podatków płaciła? 180 mln zł. To poniżej 1% obrotów. W którym więc miejscu jesteśmy? Czy możemy akceptować ten stan rzeczy? Oczywiście Sojusz Lewicy Demokratycznej nie zgadza się na taką politykę fiskalną państwa, która obciąża podatkami najuboższych, a ci, którzy obracają miliardami złotych, nie partycypują w budżecie państwa w sposób należyty.

    Polacy w roku 2014 zapłacili podatek PIT o ponad 4,2% wyższy niż w roku poprzednim, a więc zubożeli o ok. 3 mld zł, bo to są ich pieniądze, z ich dochodów i niestety nie jest to kwota pochodząca od najbogatszych. W roku 2014 ograniczono co prawda deficyt budżetowy do kwoty 29 mld zł, ale nadal to jest deficyt budżetowy. Dzisiaj dług publiczny przekroczył kwotę 826 mld zł. Gdybyśmy to przeliczyli na euro, to byłoby to 200 mld euro, a jednocześnie usłyszeliśmy informację, że w czasie rządów Platformy Obywatelskiej uzyskaliśmy netto z Unii Europejskiej 65 mld euro. Zadam więc pytanie: Co by było, gdyby tych 65 mld euro z Unii Europejskiej nie pojawiło się na polskim rynku? To są pytania, na które należy Wysokiej Izbie udzielić odpowiedzi z tej trybuny.

    Myślę, że warto przypomnieć, co by było, gdyby nie przekazano aktywów z otwartych funduszy emerytalnych na kwotę 153 mld zł. To jest zabieg księgowy, on poprawił relacje długu publicznego do produktu krajowego brutto, oczywiście tylko w formie statystycznej. Mamy więc miliony biednych pracujących na umowach-zleceniach i samozatrudnieniu, miliony młodych uciekających za granicę za pracą. W Polsce pozostają osoby starsze na głodowych pensjach, bezrobotni, bez zasiłków oraz na głodowych emeryturach. Co z tego, że mamy zarejestrowanych 1900 tys. bezrobotnych, skoro zasiłki dla bezrobotnych pobiera niewiele powyżej 200 tys. bezrobotnych? To jest ok. 13-14%, a gdzie jest osiemdziesiąt kilka procent, z czego oni żyją, jak się utrzymują, jak funkcjonują w tej wielkiej społeczności naszego państwa polskiego?

    Średnia emerytura to jest poziom minimalnego wynagrodzenia za pracę, to jest ok. 40% średniej krajowej pensji. Czy to jest poziom, który może satysfakcjonować? Otóż nie, z tych głodowych emerytur, które z upływem lat są coraz niższe, nie da się już w sposób godny żyć po przepracowaniu dla Polski, dla polskiej gospodarki kilkudziesięciu lat.

    A więc wszystkie decyzje rządowe, także te podejmowane w 2014 r., z całą mocą uderzały w pracujących oraz w emerytów i rencistów, pogarszając ich standard życia. Zawieszenie przez Komisję Europejską procedury nadmiernego deficytu dla Polski nie jest w tych okolicznościach żadnym sukcesem rządu. O sukcesie rząd będzie mógł mówić dopiero wtedy, gdy przedstawi, a najlepiej zrealizuje, dobry pomysł na ograniczenie bezrobocia i umów śmieciowych. Jakoś tego nie widać i nic nie wskazuje na to, żeby w najbliższym czasie coś takiego się pojawiło. Rząd jest zajęty sobą i swoimi ministrami, którzy niechlubnie wpisali się w historię ostatniej kadencji w znanej restauracji warszawskiej. Myślę, że ze względu na te wszystkie błędy, wszystkie te działania wyborcy w stosowny sposób zachowają się przy urnach wyborczych.

    Na koniec chcę powiedzieć, że Polska pod rządami Platformy i Polskiego Stronnictwa Ludowego - niestety Polskiego Stronnictwa Ludowego także - nie jest państwem sprawiedliwości społecznej - a takiej Polski, państwa sprawiedliwości społecznej, my się domagamy - nie jest państwem przyjaznym dla obywateli, nie jest też państwem równych praw i szans. My natomiast właśnie taką Polskę chcemy budować. A zatem nie poprzemy absolutorium dla rządu, który jest rządem przyjaznym tylko dla niewielkiej grupy - i to najbogatszych - Polaków. Dziękuję serdecznie. (Oklaski)

    (Poseł Jan Łopata: Rysiu, na lewo też bez zmian.)