23 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (druk nr 3519).

Poseł Beata Mazurek:

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Ten projekt ustawy cieszy, jest to nowa forma dialogu, można by powiedzieć: punkt zwrotny, czas na zmianę, jeśli chodzi o rząd i partnerów społecznych, bowiem swego czasu związki zawodowe twierdziły, i słusznie, że dialog był pozorny, że rząd nie bierze pod uwagę ich postulatów. Ponieważ ten projekt ustawy, tak jak pan powiedział, był wypracowany w drodze kompromisu przez wszystkich, to zapytam tak: Czy wszystkie uwagi partnerów społecznych zostały uwzględnione? Jeśli nie, to które nie i dlaczego nie? To pierwsza sprawa.

    Druga kwestia jest następująca: projekt ustawy mówi, że strona pracowników i pracodawców może wnioskować o przeprowadzenie wysłuchania publicznego do podmiotu, który zajmuje się daną problematyką. Moje pytanie jest takie: Co to w praktyce oznacza? Czy to oznacza, że jeśli strona złoży taki wniosek, to ten wniosek dla podmiotu, czyli właściwego ministra, jest obligatoryjny, czy też nie, czyli czy zachowana zostanie taka procedura, jaka jest dotychczas, że projekt wpływa do Sejmu i jeśli wniosek publiczny zostanie przegłosowany, to wysłuchanie publiczne się odbywa? Czy też jest to niezależne, że może być zgłaszane i tu, i tu? Innymi słowy, czy to jest dla was obligatoryjne, czy nie?

    I jeszcze jedno pytanie: Czy w tym projekcie ustawy zostały wyeliminowane wszystkie powody nieskuteczności działań dotychczasowej Komisji Trójstronnej, tak aby nie było powtórki z rozrywki, w której partnerzy społeczni współpracę odrzucą, i słusznie, bo ich argumenty nie będą brane pod uwagę? Czy to wszystko (Dzwonek), co dzisiaj nie funkcjonuje, co tak naprawdę przyczyniło się do tego, że tego dialogu nie ma, zostało w tym projekcie ustawy zawarte? Dziękuję.