19 punkt porządku dziennego:

Poseł Małgorzata Gosiewska:

    Dziękuję.

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Pani Minister! Jak kolega wspomniał, skupię się już tylko i wyłącznie na wniesionych poprawkach, o których dyskutowaliśmy podczas posiedzenia podkomisji i komisji, ale niestety nie zyskały one poparcia, a uważam, że są one bardzo istotne.

    Pierwsza, najważniejsza poprawka dotyczy funkcji, jakie w razie ewentualności zostały przewidziane dla konsula honorowego. Chodzi o funkcje notarialne. Uważamy, iż to jest bardzo kontrowersyjne i niebezpieczne rozwiązanie. Konsul honorowy to na ogół obywatel obcego państwa, wprawdzie działający w imieniu państwa polskiego, jednakże nie pobiera on za tę pracę wynagrodzenia. W związku z tym jego odpowiedzialność za podejmowane decyzje jest honorowa, czyli de facto żadna, a mieliśmy już w naszej historii przypadki mało honorowych zachowań konsulów honorowych. Choć nie jest to najważniejszy argument dotyczący tej kwestii, to warto jednak o tym pamiętać. Przede wszystkim istotne jest to, że osoby wykonujące funkcję konsula honorowego nie przechodziły żadnych szkoleń, nie muszą one zdawać egzaminu, który muszą zdać zawodowi konsulowie. Często zdarza się, że nie znają oni języka polskiego. Z całym szacunkiem dla wielu bardzo zacnych osób przynoszących chlubę Rzeczypospolitej w krajach, w których zdecydowały się one przyjąć zaszczytną funkcję konsula honorowego, ich rola nie powinna być poszerzana o czynności, na których przecież się nie znają. Należy pamiętać, iż ryzyko błędów, ale też i fałszerstw z tytułu takich czynności jest ogromne. Z czynnościami notarialnymi często wiążą się poważne transakcje finansowe. Konsul zawodowy za ewentualne błędy ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną, konsul honorowy tak naprawdę nie ponosi żadnej odpowiedzialności. Pamiętajmy, że notariusz odpowiada całym swoim majątkiem. Dlatego wnosimy o wykreślenie art. 134 i art. 135, które przewidują te rozwiązania.

    Druga poprawka wiąże się z powrotem do rozwiązań obowiązujących obecnie w ustawie o funkcjach konsulów. Chodzi o czynności legalizacyjne dotyczące polskich dokumentów przeznaczonych do użycia za granicą. Rezygnacja z tego rozwiązania argumentowana była głównie tym, że to rozwiązanie jest rzadko używane, jednakże będzie to skutkować tym, iż w szczególnych przypadkach polscy obywatele (Dzwonek) zostaną pozbawieni możliwości skutecznego powoływania się przed obcymi sądami i urzędami na dowody wynikające z takich dokumentów. Nasza poprawka przywraca polskim obywatelom tę możliwość.

    Pani Marszałek! Przepraszam, że przekroczyłam czas. Przekazuję poprawki. Dziękuję.