Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Będziemy podejmować jutro uchwałę, w której oddajemy hołd i przypominamy ofiary sowieckich zbrodni z 1945 r., kiedy Armia Czerwona na parę miesięcy przed kapitulacją hitlerowskich Niemiec wkroczyła na Śląsk i w tym okresie popełniła liczne zbrodnie, zabijając czy gwałcąc cywilnych mieszkańców Śląska, jak również wywożąc ok. 30 tys. ludzi, przede wszystkim górników, do morderczej pracy w kopalniach, hutach i fabrykach sowieckich. Znaczna część wywiezionych już do Polski nie wróciła.
Ta uchwała jest bardzo ważna i potrzebna. Zgłosiliśmy natomiast uwagi do uzasadnienia projektu tej uchwały, ponieważ miesza się w nim pewne wątki historyczne. Jesteśmy bardzo za tym, żeby upamiętniać takie wydarzenia i wypominać zbrodnie aparatu komunistycznego, które miały miejsce w następnych latach, natomiast samo pojęcie tragedii śląskiej czy zbrodni górnośląskiej dotyczy konkretnych miesięcy po wkroczeniu Armii Czerwonej na Śląsk. Warto też odnotować w tym miejscu, że straty, jakie poniósł Śląsk, dotyczyły też majątku materialnego. Wywieziono urządzenia z fabryk, często niemal kompletne, wywieziono też infrastrukturę przemysłową. Rozbierano nawet tory kolejowe, żeby wywieźć szyny, wywieziono tabor kolejowy. Przez wiele tygodni transporty kolejowe, samochodowe, a nawet konne wiozły do Związku Sowieckiego majątek zrabowany na Śląsku.
Ta uchwała, naszym zdaniem, powinna dotyczyć tych straszliwych wydarzeń, natomiast jesteśmy oczywiście za tym, aby upominać się o ofiary zbrodni komunistycznych popełnionych w następnych miesiącach i latach. Dziękuję bardzo.