3 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Obrony Narodowej o:
  - poselskich projektach ustaw o zmianie ustawy o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,
  - rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o finansach publicznych
   (druki nr 2929, 3063, 3190 i 3347).

Poseł Stefan Niesiołowski:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Platformy Obywatelskiej popiera stanowisko komisji i prosi Wysoką Izbę o uchwalenie projektu. Cała argumentacja w dużym stopniu i stanowisko komisji, czyli większości sejmowej, która jest za projektem ustawy - myślę, że dużej większości, o tym się przekonamy - zostały przedstawione przez panią posłankę Zakrzewską. W związku z tym tylko parę uwag, właściwie komentarzy.

    Przedmiotowy projekt wprowadza zmiany do ustawy z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych RP oraz ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Konieczność jednoczesnego wprowadzenia tych zmian do dwóch ustaw wynikająca ze związku tematycznego między nimi jest oczywista i, wydaje się, nie wymaga uzasadnienia. Projekt ma także związek z sytuacją, która istnieje, zwłaszcza sytuacją na Wschodzie, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna - uchwalenie tej ustawy nie jest bezpośrednim efektem, skutkiem tego, co dzieje się za granicą wschodnią Ukrainy czy już teraz, niestety, na samej Ukrainie, dlatego że zwiększenie wydatków na uzbrojenie było sygnalizowane wcześniej. Możemy mówić o przyspieszeniu najwyżej, intensyfikacji prac w tej sferze.

    Proszę państwa, Polski nie stać, nie może sobie ona pozwolić na to słynne powiedzenie cara Aleksandra III, że najlepszymi sojusznikami - czy aliantami, jak kiedyś się mówiło w przypadku Rosji - są armia i flota. Polska nie może sobie na takie powiedzenie pozwolić i Polska nie może sobie również pozwolić na to, żeby ignorować stanowisko naszych sojuszników, ponieważ nie jesteśmy mocarstwem ani z czasów Aleksandra III, ani z późniejszych czasów. W związku z tym wydaje się to zrozumiałe. Jest to realizacja ustaleń państw członkowskich NATO podjętych na szczycie w Newport w roku 2014 oraz deklaracji prezydenta i rządu RP w zakresie zwiększenia poziomu finansowania Sił Zbrojnych. Jest to realizacja tych zobowiązań.

    Odniosę się jeszcze do debaty publicznej, do wystąpień w komisji - nie wiem, co powiedzą kluby, ale głosy opozycji były także takie, że ustawa jest właściwie za późno, w złym momencie, że tak, ale nie do końca tak, że właściwie to ogólnie słusznie, ale źle. Muszę powiedzieć, że jestem dość długo w tej Izbie i takie głosy właściwie słyszałem zawsze. Jakikolwiek byłby projekt rządowy, opozycja w każdej sprawie jest albo w całości przeciw, od początku do końca, mówiąc, że to jakaś zbrodnicza ustawa, albo mówi, że mamy do czynienia z rozwiązaniem niepełnym, że za późno, nie w terminie, z rozwiązaniem koniunkturalnym. I tu raczej będą tego rodzaju zarzuty, które z góry odrzucam jako niemające większego uzasadnienia, większego pokrycia w faktach.

    Zapis ustawy wydaje się tutaj sensowny i racjonalny, jeśli mamy na uwadze ustalenia państw członkowskich NATO podjęte na szczycie w Newport oraz deklaracje rządu itd., o czym już mówiłem. Rząd RP proponuje zwiększenie limitu wydatków obronnych z budżetu państwa - z wysokości nie niższej niż 1,95% PKB do nie niższej niż 2% PKB. Jest to chyba oczywiste, uzasadnienie jest oczywiste i także nie wymaga to dłuższych wywodów.

    Polska uczestniczy w ˝Programie inwestycji Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w dziedzinie bezpieczeństwa˝. Celem programu jest stworzenie możliwości realizacji na terytorium państw sojuszniczych zadań inwestycyjnych, które są istotne z punktu widzenia NATO. Zadania wynikające z tego programu rozlicza Zakład Inwestycji Organizacji Traktatu Paktu Północnoatlantyckiego funkcjonujący od 2010 r. w formie instytucji gospodarki budżetowej. Tutaj jest pewien zapis, który wydaje się także bardzo sensowny, ułatwiający finansowanie w przypadku, gdy nie jest możliwe finansowanie tych zobowiązań ze środków własnych. W takiej sytuacji istnieje możliwość, żeby te zobowiązania finansować z innych źródeł, a potem oczywiście regulować te należności. A więc, najkrócej mówiąc, także takie możliwości ta ustawa daje.

    Art. 2 ustawy uwzględnia zmiany w ustawie o finansach publicznych, które są niezbędne z powodów właściwie technicznych i z innych tego typu względów. Wydaje się, że także te zapisy są oczywiste (Dzwonek), raczej techniczne niż merytoryczne, bo chodzi o dopasowanie tej ustawy - już, panie marszałku, jedno zdanie - do ustawy o finansach publicznych.

    Proszę państwa, najkrócej mówiąc, ustawa ta przyczyni się do zwiększenia potencjału w sferze obronności państwa. Nie muszę uzasadniać, jak to jest istotne. Mamy tu klasyczne potwierdzenie rzymskiej czy, jak niektórzy wolą, staroegipskiej zasady: Si vis pacem, para bellum. Ta zasada tu właśnie znajduje potwierdzenie. Dziękuję bardzo, panie marszałku. (Oklaski)