Strona którą oglądasz dotyczy poprzedniej kadencji sejmu. Aktualne informacje znajdziesz tutaj
Oświadczenia.


Poseł Piotr Pyzik:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Cele i narzędzia polskiej polityki arktycznej były tematem debaty, która odbyła się pod koniec marca w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych. W swoim oświadczeniu chciałbym przedstawić rekomendacje po tym spotkaniu. Ze względów oczywistych przedstawię je w formie skróconej.

    W ostatnich latach Polska umacnia swoją obecność w Europie Północnej - regionie będącym siłą napędową rozwoju gospodarczego Unii Europejskiej. Modele gospodarcze Niemiec i państw nordyckich, zwłaszcza Szwecji, Danii i Finlandii, opierają się w dużej mierze na eksporcie, gdzie przewagę konkurencyjną stanowi kapitał ludzki oparty na innowacyjności z jednoczesnym zapewnieniem dobrobytu. To również obszar rozwojowy obejmujący światowych liderów polityki rozwojowej, ochrony środowiska, nauki, badań i rozwoju. Rozwój północnego wymiaru polityki zagranicznej Polski to szansa na modernizację gospodarki, a także nowe możliwości pogłębienia współpracy na osi północ - południe oraz ugruntowania dobrze rozwijających się relacji bilateralnych z państwami regionu.

    Dotyczy to także partnerów arktycznych i regionu jako całości. Oprócz państw Europy Północnej region Dalekiej Północy stanowi obszar współpracy ze światowymi mocarstwami - Stanami Zjednoczonymi, Rosją i Kanadą. Co więcej, w ostatnim czasie Arktyką w coraz większym stopniu interesują się niearktyczne państwa europejskie i azjatyckie - Chiny, Indie, Japonia, Korea Południowa czy Singapur. Efekty zmian zachodzących w Arktyce już dziś sięgają daleko poza region. Rośnie potencjał Dalekiej Północy. Wraz z postępującym ociepleniem klimatu, którego dynamika w Arktyce jest dwukrotnie wyższa niż średnia globalna, szybko wzrasta dostępność regionu, co przesądza o rosnącym geopolitycznym i gospodarczym znaczeniu tej części świata.

    Z punktu widzenia Polski większe zaangażowanie w Arktyce stanowi również szansę na promocję działań innowacyjnych i prośrodowiskowych, a tym samym budowanie nowego wizerunku kraju i wzmacnianie transformacji w stronę gospodarki innowacyjnej. Polska - poprzez zaangażowanie naukowców - jest aktywna w regionie Arktyki od lat 30. XX w. Krajowi naukowcy biorą udział w projektach międzynarodowych i publikują w periodykach naukowych w dziedzinach nauk o morzu i klimacie. Polska całoroczna stacja badawcza Hornsund na Spitsbergenie jest jedyną stacją na terenie parku narodowego i posiada najwyższe standardy środowiskowe. Współpraca naukowa legitymizuje krajowe zaangażowanie w regionie, tak na polu politycznym, jak i gospodarczym. W regionie są obecne polskie spółki - PGNiG, KGHM i Grupa PCC, a krajowy przemysł stoczniowy, m.in. Grupa Kapitałowa Remontowa Holding, wykonuje wysoce specjalistyczne statki i maszyny dostosowane do pracy w warunkach arktycznych.

    Obecność polskich podmiotów w szeroko pojętym procesie zagospodarowania Arktyki leży w polskim interesie i stanowi szansę rozwoju m.in. w takich dziedzinach jak: sektor wydobywczy, przemysł stoczniowy, nowe szlaki transportowe i rozwój portów, a także współpraca naukowa, szkolenie kadr morskich, turystyka, usługi, pozyskiwanie zasobów naturalnych, w tym oczywiście rybołówstwo. Wszystko to wymaga od polskiej administracji podjęcia bardziej zaawansowanych niż dotąd działań w kierunku wzmocnienia naszej obecności i widoczności w regionie. Polska jako strona traktatu svalbardzkiego (od roku 1931) oraz obserwator w Radzie Arktycznej (od blisko 20 lat) ma rozmaite instrumenty dla realizacji tego celu.

    Podczas wspomnianej debaty zaproponowano następujące rekomendacje dla realizacji tego celu: identyfikacja celów polskiej polityki arktycznej, przy wykorzystaniu istniejących atutów i mocnych stron polskiego zaangażowania; poprawa współpracy i przepływu informacji pomiędzy administracją, instytucjami naukowymi i innymi podmiotami zaangażowanymi w realizację współpracy arktycznej; konsekwentne podnoszenie kwestii arktycznych w relacjach dwustronnych i wielostronnych z partnerami - uczestnikami współpracy arktycznej; wspieranie polityki arktycznej Unii Europejskiej; aktywność polityczna w ramach Rady Arktycznej (członkami Rady są Dania, Finlandia, Islandia, Norwegia, Rosja, Szwecja, Stany Zjednoczone, a także bardzo nam przyjazna, zwłaszcza w tej kwestii, Kanada); zaangażowanie ekspertów w prace grup roboczych, gdzie obserwatorzy posiadają prawo głosu i szansę pełnego włączenia się do współpracy i projektów; wspieranie i promocja aktywności polskich ośrodków naukowych; zapewnienie mechanizmu wsparcia finansowego udziału naukowców, jako przedstawicieli Polski, w sprawach międzynarodowych; w długofalowej perspektywie - stworzenie ośrodka badawczo-eksperckiego zajmującego się problematyką północną; wspieranie polskiego biznesu, szeroko rozumiane; włączanie Polaków aktywnych w regionie arktycznym w opracowanie przepisów wewnętrznych pozwalających na efektywny udział polskich podmiotów we współpracy arktycznej; kwestia powołania parlamentarnego zespołu do spraw badań i polityki arktycznej. Dziękuję uprzejmie. (Oklaski)



Poseł Piotr Pyzik - Oświadczenie z dnia 15 maja 2015 roku.

Posiedzenie Sejmu RP nr 92 Oświadczenie poselskie


165 wyświetleń