12 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Protokołu nr 15 zmieniającego Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzoną w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (druki nr 3056 i 3243).

Poseł Tadeusz Iwiński:

    Chciałbym zadać jedno pytanie. Otóż nie jestem pewien - nawiązywano do tego już wcześniej w wystąpieniach - czy skrócenie czasu przewidzianego na złożenie skargi z 6 miesięcy do 4 miesięcy, licząc od prawomocnego zakończenia postępowania w kraju, co tak naprawdę jest podyktowane imperatywem odblokowania Trybunału, ale formalnie jest mowa o rozwoju nowoczesnych środków komunikacji, jest korzystne dla obywateli. W trakcie dzisiejszego posiedzenia, odpowiadając na moje pytanie bardzo kompetentnie i szeroko, i ciekawie relacjonując całość podejścia do stosowania europejskiej konwencji do wykonywania orzeczeń, pani dyrektor, szefowa odnośnego departamentu w MSZ, mówiła szczerze, że Polska nie była wielkim zwolennikiem tego rozwiązania, były na przykład takie państwa jak chociażby Wielka Brytania. A więc czy to faktycznie - i tu pytam pana ministra - nie spowoduje, że zmniejszy się liczba skarg, co jest zrozumiałe, ale będzie na tym cierpiała nie tylko sztuka, ale także obywatele będą mieli mniejsze możliwości zwracania się do Strasburga. Obywateli nie interesuje inny wiek sędziów, nie interesują inne wątki techniczne, ale tu idee protokołu nr 15 w sposób zasadny odnoszą się do klasycznej zasady rzymskiej contradictio in adiecto. Tu występują rozmaite sprzeczności. To trochę tak jak w innym aspekcie mówią Chińczycy o dwojgu ludziach, którzy śpią w jednym łóżku, ale mają różne sny. Trochę taka jest konstrukcja tego protokołu nr 15. Dziękuję.