28 i 29 punkt porządku dziennego:

  28. Przedstawiona przez Radę Ministrów informacja o funkcjonowaniu spółdzielni socjalnych działających na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych za okres 2010-2011 (druk nr 738) wraz ze stanowiskiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny (druk nr 951).
  29. Przedstawiona przez Radę Ministrów informacja o funkcjonowaniu spółdzielni socjalnych działających na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych za okres 2012-2013 (druk nr 3166) wraz ze stanowiskiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny (druk nr 3202).

Poseł Tadeusz Tomaszewski:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W debacie m.in. pani poseł Joanna Fabisiak pytała o osoby niepełnosprawne. Z tych raportów wynika, że w pierwszym okresie tworzenia spółdzielni, w latach 2010-2011, wśród członków założycieli 38,4% to były właśnie osoby niepełnosprawne. Kiedy pytano właśnie spółdzielców, kto jest u nich zatrudniony, to z odpowiedzi wynikało, że 40% osób zatrudnionych w spółdzielniach socjalnych to osoby z orzeczonym stopniem niepełnosprawności, czyli to jest znacząca grupa osób uczestniczących w życiu spółdzielni socjalnych. To jest nie tylko kwestia miejsca pracy i aktywizacji zawodowej, ale i włączania się w zarządzanie przedsiębiorstwem, bo przecież te małe spółdzielnie, do 15 osób, nie mają rady nadzorczej i każdorazowo spotkanie, walne zebranie tychże członków, w tym osób niepełnosprawnych, oznacza podejmowanie decyzji. Jest to bardzo istotny element udziału w zarządzaniu przedsiębiorstwem społecznym.

    Druga rzecz, o której tutaj była mowa, to jest również bardzo istotne: jak lepiej przygotować prawne instrumenty wsparcia osób, które dzisiaj są uczestnikami warsztatów terapii zajęciowej, aby ułatwić ich wejście na otwarty rynek pracy - może nie od razu na otwarty rynek pracy, ale ten, który jest zagospodarowywany przez spółdzielczość socjalną. I właśnie wczoraj na posiedzeniu podkomisji do spraw współpracy z organizacjami pozarządowymi rozważaliśmy rozwiązanie, zgodnie z którym najpierw byłby okres przejściowy, 12 miesięcy, kiedy to następowałoby podjęcie pracy na próbę w spółdzielni socjalnej przez uczestników warsztatów terapii zajęciowej. Korzystając ze środków Funduszu Pracy, z form zatrudnienia socjalnego, ci ludzie przygotowywaliby się w centrach integracji społecznej lub w klubach integracji społecznej do podjęcia pracy w spółdzielni socjalnej. Mówimy tu jednocześnie tak: jeśli ci się nie uda, będziesz miał prawo wrócić do WTZ. Gdybyśmy takiej możliwości nie przewidzieli, to nie byłoby gotowości do podjęcia ryzyka aktywizacji przez takie osoby.

    I ostatnia rzecz, która wydaje mi się ważna, biorąc też pod uwagę doświadczenia europejskie - umożliwiono nam kilka lat temu zapoznanie się z tym we Włoszech - bo one pokazują coś, co u nas jeszcze nie funkcjonuje: solidarność ruchu spółdzielczego ze spółdzielczością socjalną. My w tej sprawie mamy jeszcze wiele do zrobienia. Mamy przecież dobrze rozwiniętą spółdzielczość bankową, mieszkaniową, rolniczą, spółdzielczość pracy, a dzisiaj jest tak, jakby każdy sam rzeźbił sobie swoje pole tej aktywności, natomiast nie ma tej gotowości, ale też może brakuje instrumentów zachęcających do tego. A tam jest wiele instrumentów zachęcających, tam spółdzielczość jest, od przedszkola do uniwersytetu, jednym z elementów polityki państwa, polityki, której celem jest włączanie obywateli w zarządzanie i projektowanie własnej aktywności zawodowej, ale też walka z wykluczeniem społecznym. Dziękuję uprzejmie.