5 punkt porządku dziennego:

Poseł Jerzy Żyżyński:

    Dziękuję bardzo, skorzystam z tego mikrofonu.

    Pojawiło się tutaj bardzo wiele wątków. Można powiedzieć, że pan poseł Łopata, wywołując ten temat, zrobił wielką rzecz. Zgadzam się całkowicie z opinią, że za późno, bo już minęło pięć lat. Swego czasu minister Pawlak, wtedy wicepremier Pawlak, walczył w tej sprawie, niestety nieskutecznie. Chciałbym powiedzieć, po pierwsze, że to nie jest tak, że jest to ryzyko i każdy jest wystawiony, powinien wiedzieć. Owszem, powinien wiedzieć, ale powinien to przede wszystkim wiedzieć ten, kto oferuje takie instrumenty. Jest takie podejrzenie, że w gruncie rzeczy ten, kto oferował te instrumenty, wiedział, że na tym bardzo dobrze zarobi. Były już sygnały rynku światowego, że nastąpi kryzys, że to nasze umacnianie złotego pójdzie w odwrotną stronę i będzie wielkie osłabienie. Na tym osłabieniu polskie przedsiębiorstwa straciły. Ja się dziwię, pani minister. Pani minister mówi, że właściwie to nic się nie stało, nikt właściwie nie zbankrutował, straty były niewielkie, ale z drugiej strony słyszymy, że było wiele bankructw. Oczywiście bankructwa były wywołane też wieloma innymi czynnikami, generalnie kryzysem, to jest prawda, ale teraz nie mamy tutaj rzetelnego badania, rzetelnej odpowiedzi na pytanie, w jakim zakresie te bankructwa były spowodowane przez te kontrakty opcyjne. Na świecie walczy się z oszustwami finansowymi. Banki powinny być instytucjami zaufania publicznego i wszystkie inne instytucje działające na rynkach finansowych powinny być instytucjami zaufania publicznego. Dlaczego na świecie, który ma wielkie doświadczenia w tych sprawach, tak bardzo się walczy? Dlatego, że jest tam wielka asymetria informacyjna. Ten, kto oferuje, często bardzo dobrze wie, co tak naprawdę będzie, co się dzieje na rynkach, a ten, kto jest klientem, na ogół nie wie, jest zdezinformowany.

    Mam wobec tego pytanie do pani minister. Mamy niestety bardzo wiele sygnałów... (Dzwonek)

    Przepraszam, pani marszałek.

    ...że państwo polskie nie broni zwykłego polskiego obywatela. Polski obywatel jest właściwie na przegranej pozycji w walce z instytucjami finansowymi. Nie ma tutaj opiekuńczej roli państwa. Potrzebujemy tutaj opiekuńczej roli państwa. Obywatel, który jest wykorzystywany, którego niewiedza jest wykorzystywana, powinien być chroniony. Dziękuję bardzo. (Oklaski)