Strona którą oglądasz dotyczy poprzedniej kadencji sejmu. Aktualne informacje znajdziesz tutaj

9 punkt porządku dziennego:


Przedstawiony przez prezesa Rady Ministrów ˝Raport z realizacji polityki ekologicznej państwa w latach 2009-2012 z perspektywą do 2016 roku˝ (druk nr 2691) wraz ze stanowiskiem Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (druk nr 2730).


Poseł Eugeniusz Czykwin:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej wobec rządowego ˝Raportu z realizacji polityki ekologicznej państwa w latach 2009-2012 z perspektywą do 2016 roku˝, druk nr 2691.

    Kolejny raport rządu o realizacji polityki ekologicznej państwa pozwala na refleksję, iż mimo zmian przez kolejne lata ekip koalicyjnych rządów ogólny kierunek zmian został zachowany, co owocuje pozytywnymi na ogół zmianami środowiska naturalnego w Polsce. Inwestycje w ochronę środowiska, zmiany technologii wytwarzania produktów, wzrost świadomości ekologicznej są wspólnym dorobkiem Polaków coraz bardziej rozumiejących konieczność i wyzwania współczesnego świata związane z zachowaniem dziedzictwa narodowego, poczucia sprawiedliwości międzygeneracyjnej oraz odpowiedzialności za stan środowiska naturalnego.

    Warto w tym miejscu przypomnieć, że zrodzona prawie przed ćwierćwieczem polityka ekologiczna państwa była nowoczesnym dokumentem wskazującym nową drogę rozwoju kraju zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju. Stopniowo jednak dokument ten tracił walory świeżości i w kolejnych edycjach wypełniany był treściami w układzie branżowym, będąc w znacznej części strategią wtórną w stosunku do progresywnej wizji zasadniczych działów gospodarki, energetyki, przemysłu, rolnictwa, transportu, nawet turystyki i ochrony zdrowia. Z PEP stopniowo znikały zalecenia dotyczące nowych narzędzi ekonomicznych i administracyjnych, usunięto także wskaźniki ekorozwojowe, zastępując je prostymi danymi kosztowymi (wydatki na ochronę środowiska). W takim stanie PEP nie pełni dziś roli, jaką pełnić powinna, i nie generuje pożądanych zmian w innych dokumentach strategicznych. Nie oznacza to jednak, że należy zrezygnować z prób powrotu do dokumentu ambitnego. Aktualna PEP jest jedynym dokumentem strategicznym dotyczącym ochrony środowiska, jaki możemy okazać Unii Europejskiej w związku z takim obowiązkiem horyzontalnym. Nie można bowiem traktować jako taki dokument skompromitowanej strategii zrównoważonego rozwoju kraju, a tym bardziej wybranych dokumentów branżowych częściowo obejmujących problematykę ekologiczną (energetyka, rolnictwo, gospodarka wodna).

    Oceniany dokument ma strukturę branżową i jest przede wszystkim sprawozdaniem finansowym oraz opisem stanu środowiska, który w Polsce jest coraz lepszy, co nie oznacza, że dobry. Ponadto ten lepszy stan nie jest tylko wynikiem wysiłków związanych z zarządzaniem ochroną środowiska. Właśnie problematyka świadomego, celowego i efektywnego zarządzania ochroną środowiska powinna być głównym nurtem oceny PEP i oczywiście zapisów w nowej jej edycji.

    Raport uporządkowany i wyczerpujący sposób przedstawia stan realizacji prac, identyfikuje problemy i przeszkody w osiąganiu zamierzonych celów, wreszcie przedstawia także porażki, wprawdzie nieliczne, które jednak są udziałem administracji rządowej i naszego kraju.

    Zanim przejdę do omówienia, z oczywistych powodów w skrótowy sposób, informacji zawartych w raporcie, odniosę się do metodologii zbierania danych i ich prezentacji w raporcie.

    Materiałem źródłowym do przygotowania raportu są dane GUS, Eurostatu i inne, ale wśród nich wymienia się ankietę wysłaną do wszystkich gmin, a więc do blisko 2,5 tys. podmiotów samorządowych. Otrzymano natomiast 420 wypełnionych ankiet, to jest tylko niecałe 17% wysłanych. Z oczywistych powodów wiarygodność i reprezentatywność takich informacji i danych jest istotnie ograniczona. Należy oczekiwać pogłębionej analizy ze strony ministra środowiska przyczyn takiego stanu rzeczy oraz informacji, jakie działania podejmowano dla uzyskania większego odsetka otrzymanych ankiet.

    W zakresie gospodarki wodno-ściekowej raport przynosi szereg pozytywnych informacji: wzrost liczby mieszkańców korzystających z wodociągów i kanalizacji, wzrost ilości ścieków komunalnych poddawanych procesom oczyszczania. Jednak w obszarze tym pojawiają się niepokojące symptomy, do nich należy wzrost ilości nieoczyszczonych ścieków przemysłowych odprowadzanych do wód, gleby (to jest na str. 26 raportu), co wiąże się także ze wzrostem ogólnej ilości odprowadzanych ścieków oraz ze spadkiem (o 61) ilości pracujących oczyszczalni ścieków przemysłowych.

    Istotnym mankamentem raportu jest ogólnikowość danych związanych na przykład z udziałem odnawialnych źródeł energii w produkcji energii elektrycznej. Mimo wzrostu tego udziału z 4,3% w 2008 r. do 8% w 2011 r., nie podano informacji o rodzaju źródeł odnawialnych. Wiadomo, że ten przyrost nastąpił głównie w zakresie energetyki wiatrowej, natomiast największe źródło energii odnawialnej, to jest biomasa, jest w dalszym ciągu wykorzystywana w niewystarczającym i nieadekwatnym dla zasobów zakresie. Mimo uczynionego postępu w zakresie udziału OZE w produkcji energii Polska znajduje się na szarym końcu krajów Unii Europejskiej, wyprzedzając jedynie cztery kraje członkowie.

    Należy stwierdzić, iż w dziedzinie zarządzania środowiskowego EMAS działania podejmowane w Polsce zakończyły się porażką. Liczba firm uczestniczących w tym systemie jest na bardzo niskim poziomie w porównaniu z krajami Unii Europejskiej. Mimo stosunkowo późnego włączenia się Polski w system EMAS, jednak działania finansowane między innymi ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w zakresie edukacji ekologicznej, wspomagania uczestnictwa w systemie zarządzania środowiskowego powinny przynieść zdecydowanie bardziej korzystny efekt. Ministerstwo Środowiska wraz z Ministerstwem Gospodarki powinny opracować nową wspólną strategię bardziej efektywnego działania w tym ważnym obszarze życia gospodarczego, mającego istotny wpływ na efekty osiągane w poprawie stanu środowiska naturalnego w Polsce. Być może działanie takie oparte powinno być o programy finansowane ze środków unijnych wspomagających na przykład działania współpracy bliźniaczej między organizacjami gospodarczymi (zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorstw) np. Polski i Niemiec.

    Raport ujawnia także niedobre praktyki stosowane przez polską administrację. Na str. 110 przywołuje się opis stanu związanego z tworzeniem sieci Natura 2000. Z zamieszczonego tam opisu przebija Polska chaotyczna, nieprzygotowana do działań planowych. Należy sądzić, że te doświadczenia roku 2008 zostaną należycie ocenione i wyciągnięte będą wnioski na rzecz logicznej, pragmatycznej i planowej działalności administracji rządowej, że nie będzie to działanie wymuszone impulsami chwili i brakiem stosownego wcześniejszego przygotowania.

    Obszarem działań, w którym rząd poniósł poważną porażkę, jest sprawa - mówił tu poseł Szyszko o tym - działań dotyczących ochrony w rejonie Puszczy Białowieskiej. Sprawa ta ma wymiar ponadkrajowy i powinna być rozwiązana z zachowaniem kompromisu uwzględniającego interes samorządów i społeczności lokalnych, a także leśników.

    Nadrzędną zasadą przestrzeganą przez podejmujących decyzje winno być nieszkodzenie, niepogarszanie warunków życia miejscowej ludności, w tym przestrzeganie ratyfikowanej przez Polskę ramowej konwencji Rady Europy o mniejszościach narodowych i etnicznych. Należy oczekiwać od rządu sprawniejszych działań w tym zakresie w kolejnym okresie realizacji polityki ekologicznej państwa.

    Niepokojące są słowa zawarte w raporcie w odniesieniu do zwiększenia lesistości kraju. W raporcie są zawarte oceny i wskazane przyczyny zmniejszonego tempa zalesiania gruntów Skarbu Państwa.

    Polska należy do krajów o małych zasobach wodnych, tym większe znaczenie mają działania w obszarze gospodarki wodnej. Niestety, należy stwierdzić, że w omawianym okresie nie uległa istotnemu zwiększeniu pojemność retencyjnych zbiorników wodnych. Oczywiście trudno oczekiwać wybudowania dużych wielofunkcyjnych zbiorników wodnych w tak krótkim czasie, jednak możliwe jest zwiększenie ogólnej pojemności retencyjnej m.in. poprzez aktywniejsze działania inwestycyjne w zakresie małej retencji.

    Raport nie przedstawia analizy powodów braku postępów w sprawie objęcia ochroną niezagospodarowanych złóż kopalin. To jest jedno z najważniejszych zagadnień związanych z zachowaniem dostępu do zasobów złóż w przyszłości. Nie można przyjmować do wiadomości informacji o braku postępu w tym zakresie. Rząd powinien wykazać w tej sprawie więcej aktywności i zdecydowania. Projekt ustawy o ochronie złóż niezagospodarowanych został już przygotowany ekspercko na potrzeby Ministerstwa Środowiska. Czas przystąpić do działania.

    Jakość środowiska atmosferycznego w Polsce w zasadzie nie ulega poprawie, zatraciliśmy pozytywną dynamikę zmian z okresów wcześniejszych. Autorzy raportu wielokrotnie podkreślają, że za ten stan rzeczy odpowiada przede wszystkim tak zwana niska emisja zanieczyszczeń ze źródeł lokalnych. Tym bardziej konieczne staje się przyspieszenie działań w tym ważnym obszarze, czyli jakości życia mieszkańców naszego kraju.

    Raport przedstawia identyfikację wspólnotowych źródeł prawa, które będą musiały być przez Polskę wdrożone w najbliższych latach. Jest ich pokaźna liczba. Wymagać to będzie intensywnej pracy głównie od Ministerstwa Środowiska, ale także od polskiego parlamentu. Należy się do tego dobrze przygotować i zaplanować działania, tak aby nie powstawały sytuacje pozwalające obwiniać nasz kraj o niewypełnianie lub opóźnianie działań dostosowawczych.

    Wysoka Izbo! Mimo szeregu sukcesów, które odniosła Polska w realizacji polityki ekologicznej w omawianym okresie, z raportu przebijają zbyt liczne, naszym zdaniem, stwierdzenia typu: nie udało się, nie opracowano, nie wdrożono, nie osiągnięto, co wskazuje na niewystarczającą aktywność administracji rządowej i konieczność istotnych zmian w zakresie efektywności działań i właściwego planowania zadań do realizacji. Z tego powodu klub Sojuszu Lewicy Demokratycznej nie będzie głosował za przyjęciem raportu. Dostrzegając jednak, o czym mówiłem, pozytywne zmiany w sferze ochrony środowiska i rzetelność raportu, nie będziemy też głosować przeciwko jego przyjęciu. (Dzwonek) Klub Sojuszu Lewicy Demokratycznej wstrzyma się od głosu w czasie głosowania nad przyjęciem raportu. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)



Poseł Eugeniusz Czykwin - Wystąpienie z dnia 21 października 2014 roku.


112 wyświetleń

Zobacz także:




Zobacz także:







Poseł Eugeniusz Czykwin - Wystąpienie z dnia 05 sierpnia 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 98 Sprawozdanie Komisji o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Eugeniusz Czykwin - Wystąpienie z dnia 24 września 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 101 Sprawozdanie Komisji o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Eugeniusz Czykwin - Wystąpienie z dnia 25 września 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 101 Sprawozdanie Komisji Administracji i Cyfryzacji oraz Komisji...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Eugeniusz Czykwin - Wystąpienie z dnia 25 września 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 101 Sprawozdanie Komisji Administracji i Cyfryzacji oraz Komisji...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Eugeniusz Czykwin - Wystąpienie z dnia 08 października 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 102 Przedstawiona przez Ministra Środowiska informacja o realizacji...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy