2 punkt porządku dziennego:

Poseł Przemysław Wipler:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ten budżet to polityczny i ekonomiczny testament Donalda Tuska. Ta wielka cegła papieru to budżet, który gwarantuje utrzymanie tego, co się działo w ostatnich siedmiu latach. Wyższe wydatki publiczne, ponieważ dochody budżetu państwa rosną o 3,7%, a PKB, zgodnie z prognozami, które państwo prezentujecie, ma wzrosnąć tylko o 3,4% PKB. To budżet, w ramach którego utrzymywany jest fiskalizm, ponieważ rozdając z jednej strony pieniądze, których nie macie, proponujecie polskim przedsiębiorcom, wszystkim prowadzącym działalność gospodarczą, o ponad 100 zł więcej składki od 1 stycznia. To wreszcie budżet, którego największą wadą jest to, co było wadą wszystkich poprzednich uchwalanych przez was budżetów - to budżet z gigantycznym deficytem, budżet niezrównoważony. Budżet, w którym proponujecie ponad 46 mld zł deficytu, to budżet z prawie trzy razy większym deficytem niż budżet ostatniego roku rządów Prawa i Sprawiedliwości. Deficyt, który wzrósł z 16 mld zł do 46 mld zł w tym roku, to jest budżet bardzo źle skonstruowany, budżet, za który zapłacimy my - nasze rodziny, nasze dzieci. Budżet, w którym wydatki publiczne rosną, budżet, w którym rosną wpływy podatkowe, to budżet, który powoduje, że mniej pieniędzy jest w portfelach Polaków.

    Ten budżet to budżet absolutnie nie na obecne czasy. Żyjemy w czasach poważnego zagrożenia, żyjemy w czasach, w których wydarzenia na Ukrainie, wydarzenia na wschód od nas, w bardzo poważny sposób będą oddziaływać na naszą gospodarkę. Nie tylko dlatego, że zmniejszy się polski eksport na Wschód, na Białoruś, Ukrainę, do Rosji, ale dlatego, że z uwagi na tę niepewność będzie wolniej się rozwijała gospodarka w Niemczech, w innych krajach Europy, w tych krajach, do których ten eksport jest wyraźnie większy, a to przecież eksport w ostatnich latach był podstawowym czynnikiem, którego wzrost wpływał na wzrost polskiego PKB.

    Gdy odpowiedzialne państwa w Europie zrównoważają budżety, starają się doprowadzić do tego, żeby nie wydawać więcej pieniędzy, niż pobierają od swoich podatników, państwo prowadzicie eskalację wydatków i eskalację długu publicznego. Budżet, w którym planujecie 46 mld zł deficytu, to budżet, w którym chcecie mieć dług publiczny większy o ponad 12 mld zł niż faktyczny dług publiczny, te 34 mld zł, które mają mieć miejsce w tym roku. I to przy uwzględnieniu tych wszystkich rzeczy, o których mówili moi poprzednicy, przy uwzględnieniu tego, że mniejsza część składek polskich e-ubezpieczonych będzie trafiała do otwartych funduszy emerytalnych, bo trafią tam składki tylko około 2 mln osób, które wybrały tę drogę, to sprawia, że więcej pieniędzy trafi do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Będą niższe koszty obsługi długu publicznego z tego powodu, że przejęliście 153 mld zł obligacji, które były dotychczas w otwartych funduszach emerytalnych.

    W czasie, w którym jesteśmy, państwa, które zachowują się odpowiedzialnie, państwa, które dbają o swoją podmiotowość i suwerenność, państwa, które wiedzą, że w czasie kryzysu jest trudno i drogo pożyczać pieniądze, to są państwa, które powinniśmy naśladować, to są państwa, od których jesteśmy bardzo daleko. Szwecja to kraj, który wprowadził politykę poważnej oszczędności, pomimo że wielu Polakom, wielu przedstawicielom polskiej opinii publicznej Szwecja kojarzy się z rozbuchanym socjalizmem, z państwem socjalnym. To jest państwo, które ma zrównoważone wydatki, to jest państwo, które ma kotwicę wydatkową, kotwicę, która uniemożliwia szwedzkim politykom wydawanie pieniędzy, których nie pobrali w podatkach w danym roku, na poziomie konstytucji.

    W Niemczech oprócz działań prowadzących do zrównoważenia budżetu państwa niemieckiego również trwa bardzo poważna debata na temat tego, żeby do budżetu państwa wprowadzić zakaz uchwalenia budżetu z deficytem. Postulat, by Polacy sami wydawali swoje własne pieniądze, i postulat, by polscy przedsiębiorcy tworzyli miejsca pracy w swoich firmach, a nie w urzędach, za pieniądze, które wypracowują, zyskują od swoich konsumentów, to są postulaty fundamentalne dla programu Kongresu Nowej Prawicy.

    Ten budżet to budżet roku wyborczego, to budżet wyborów, to budżet emigracji, to budżet dalszego wypychania dziesiątek, setek tysięcy Polaków do pracy za granicą. Bo kraj, w którym jest śladowy wzrost gospodarczy, kraj, w którym jest śladowy wzrost wynagrodzeń, to kraj, który będzie tracił obywateli, pracowników na rzecz tych gospodarek europejskich, które dają dużo lepsze warunki do zarobkowania swoim obywatelom i tym, którzy tam przyjadą pracować, prowadzić działalność gospodarczą. Polacy z Wielkiej Brytanii, Polacy z Irlandii przy takim budżecie, przy takiej strukturze wydatków publicznych, przy kontynuacji polityki głębokiego sięgania do naszych kieszeni nie mają powodów, by tutaj wracać.

    Dlatego będę głosował przeciw temu budżetowi i podchodzę do tego budżetu z nadzieją tylko w jednym punkcie. Mam nadzieję, że to ostatni budżet, który państwo przygotowujecie, że w przyszłym roku budżet będzie przygotowywała ekipa, ci politycy, ci ludzie, od których Polacy będą oczekiwać, że zostawią pieniądze w ich kieszeniach, w ich portfelach. Dziękuję bardzo.