22 punkt porządku dziennego:

Przedstawione przez ministra zdrowia ˝Sprawozdanie z realizacji 'Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych' w roku 2013˝ oraz przyjęty przez Radę Ministrów harmonogram zadań wykonywanych w ramach programu wieloletniego ˝Narodowy program zwalczania chorób nowotworowych˝ w roku 2014 i w roku 2015 (druk nr 2483) wraz ze stanowiskiem Komisji Zdrowia (druk nr 2502).

Poseł Przemysław Wipler:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Omawiamy dzisiaj sprawozdanie ministra zdrowia z realizacji ˝Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych˝ w 2013 r. Po lekturze upublicznionego kilka tygodni temu raportu Najwyższej Izby Kontroli jestem przekonany, że ta dyskusja nie może przebiegać kompetentnie. Raport wskazuje na gigantyczne zaniedbania i nieefektywność polskiego państwa, Narodowego Funduszu Zdrowia, jeżeli chodzi o sposób wydatkowania środków na zwalczanie chorób nowotworowych przez polskie państwo i jego jednostki.

    Wystosowałem do Ministerstwa Zdrowia interpelację, w której zawarłem 21 szczegółowych pytań dotyczących problemów poruszonych w raporcie Najwyższej Izby Kontroli. Dostałem kilka dni temu odpowiedź na tę interpelację. W tej odpowiedzi Ministerstwo Zdrowia mówi, że potrzebuje więcej czasu i że odpowiedź na to pytanie dostanę dopiero 20 października. Jeżeli to jest meritum, to są kwestie, które miały być dzisiaj tutaj omawiane, to dlaczego ministerstwo nie potrafi na szczegółowe pytania, które mogłyby paść równie dobrze podczas tej debaty, odpowiedzieć? Dlaczego ministerstwo nie jest w stanie odpowiedzieć na te szczegółowe pytania?

    Przypomnę kilka cytatów z raportu Najwyższej Izby Kontroli dotyczącego działania programu zwalczania chorób nowotworowych w latach 2009-2013: Minister zdrowia ustawowo zobowiązany do wykonywania programu nie zapewnił warunków dla skutecznego osiągnięcia założonych celów. Nie zostały osiągnięte cele programu określone ustawą o ustanowieniu ˝Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych˝. Wartości wskaźników wczesnego wykrywania nowotworów i skuteczności leczenia nadal znacznie odbiegają od średnich europejskich. Przypominam, że mówimy tutaj o programie, na który w latach 2009-2013 wydano ponad miliard złotych, ponad 250 mln zł rocznie. Te sprawa pokazuje, w jaki sposób państwo, zabierając pieniądze obywatelom, zabierając pieniądze pacjentom, zabierając osobom ubezpieczonym bardzo poważne środki, wyręcza ich w sposób rażąco nieudolny, nie zaspokajając potrzeb ubezpieczonych. Przypominam, że pod koniec zeszłego roku pan premier Donald Tusk mówił, jeżeli chodzi o Ministerstwo Zdrowia, że albo pan minister Arłukowicz na wiosnę rozwiąże problem kolejek, zwłaszcza kolejek do lekarzy onkologów, albo przestanie być ministrem zdrowia. Jesteśmy po wakacjach, mamy właściwie jesień, problem nie został rozwiązany, a pan minister nadal jest na stanowisku.

    Liczba patologii, które wykazała Najwyższa Izba Kontroli w raporcie, poraża. Mam pytanie: Co istotnie zmieniło się w tym roku względem okresu, który był badany przez Najwyższą Izbę Kontroli? Czy te środki są wydawane w inny sposób? Cytat z raportu Najwyższej Izby Kontroli: Minister podejmował decyzje o dofinansowaniu leczeń bez rozeznania rynku. To jest cytat. Czy wyobrażacie sobie państwo, że ktoś ma do dyspozycji 250 mln zł i wydaje te pieniądze bez rozeznania rynku? Najwyższa Izba Kontroli negatywnie ocenia skuteczność realizacji ˝Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych˝ z tego powodu, że nie zostały osiągnięte cele programu określone ustawą. Gdy wprowadzano program liczba zachorowań na choroby nowotworowe w ciągu roku wynosiła 125 tys. Obecnie liczba zachorowań w ciągu roku przekracza 140 tys., a według prognoz, chodzi o Krajowy Rejestr Nowotworów, w czasie najbliższych 10 lat może przekroczyć 185 tys.

    Jednocześnie do tych nieefektywności, które są bardzo szczegółowo wymienione przez Najwyższa Izbę Kontroli, chodzi o wydawanie środków bez rozpoznania rynku, udzielanie świadczeń przez osoby nieposiadające kwalifikacji, przeprowadzanie badań przy użyciu niesprawnego i niedostosowanego sprzętu, brak zamieszczania informacji o godzinach i zasadach udzielania świadczeń przez podmioty, które uzyskały finansowanie z wojewódzkich oddziałów Narodowego Funduszu Zdrowia, dochodzą skandaliczne przypadki. Z jednym takim konkretnym przypadkiem się zetknąłem, zostałem o to poproszony. Była dosyć duża akcja w Internecie, chodziło o zbiórkę pieniędzy na chorego Kubusia. U tego chłopca, naprawdę bardzo małego dzieciaka, zdiagnozowano złośliwy nowotwór w gałce ocznej. Na skuteczne leczenie, zdaniem pracowników Narodowego Funduszu Zdrowia, było za późno. Nie udało się uratować oka. Miesiąc później lekarze wykryli nowotwór również w drugim oku. Ostatnią deską ratunku, jeżeli chodzi o tego chłopca, okazało się leczenie za granicą, ponieważ w Polsce nie ma żadnych jednostek, które świadczyłyby potrzebną w tym zakresie pomoc.

    Co w tym momencie zrobili przedstawiciele Narodowego Funduszu Zdrowia, gdy złożono wniosek o sfinansowanie takiego leczenia? Odmówili i wskazali, że nie ma środków w Narodowym Funduszu Zdrowia na leczenie tego bodajże dwuletniego chłopca, ale jednocześnie zaproponowali amputację drugiego oka. Zdarzają się takie sytuacje. To była sytuacja dosyć bulwersująca, na szczęście Polacy są hojni. Polacy, ludzie poruszeni całą tą sprawą, zebrali odpowiednie środki i w chwili obecnej ten chłopiec na szczęście jest w Stanach Zjednoczonych i jest w trakcie leczenia. (Dzwonek) Ten przypadek pokazuje, w jaki sposób to się odbywa. Państwo zabiera pieniądze obywatelom, zabiera pacjentom, wyręcza nas w tym, co moglibyśmy próbować nabyć na wolnym rynku, gdyby nie było tak wysokiego obciążenia pracy, bo pamiętajmy, że składka przeznaczona na Narodowy Fundusz Zdrowia, na finansowanie świadczeń medycznych, stanowi obciążenie pracy. Dlatego będę głosował za odrzuceniem sprawozdania ministra zdrowia z realizacji ˝Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych˝ w 2013 r. Dziękuję.

    Wicemarszałek Marek Kuchciński:

    W tym wypadku, panie pośle, głosowań nie ma, więc jeżeli chciałby pan głosować, musi pan złożyć wniosek o odrzucenie.

    (Poseł Przemysław Wipler: Rozumiem, że w tym momencie wniosek był już zgłoszony.)

    Nie, nie był zgłoszony.

    Poseł Przemysław Wipler:

    Panie Marszałku! Składam zatem wniosek o odrzucenie sprawozdania ministra zdrowia. Dziękuję bardzo.