15 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji Rady Europy o cyberprzestępczości dotyczącego penalizacji czynów o charakterze rasistowskim lub ksenofobicznym popełnionych przy użyciu systemów komputerowych, sporządzonego w Strasburgu w dniu 28 stycznia 2003 r. (druki nr 2607 i 2702).

Poseł Tadeusz Iwiński:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Korzystając z wyjątkowej okazji, że mamy tu na sali zarówno ministra sprawiedliwości, jak i jego najważniejszego zastępcę - a przecież nie wiadomo, jaki będzie niedługo nowy skład rządu, bo jest on tylko w umyśle pani marszałek Ewy Kopacz, która niedługo będzie tworzyła nowy rząd, życzę zresztą obu panom, żeby zostali uwzględnieni - chciałbym zapytać o kwestię, którą wielokrotnie w różnych kontekstach poruszaliśmy, mianowicie o to, dlaczego zdarza się tak duże opóźnienie przy ratyfikacji tak ważnych dokumentów. W przypadku konwencji, a siłą rzeczy i protokołu dodatkowego, bo to jest następstwo, takie swoiste consecutio temporum, mamy do czynienia z opóźnieniem 13-letnim, a to już jest duże opóźnienie. I co zrobić? Czy np. w Ministerstwie Sprawiedliwości dokonywany jest przegląd tych konwencji, które Polska zamierza jeszcze ratyfikować, bo przecież, jak mówiłem, nie jestem naiwny, zresztą to nie byłoby celowe, żeby ratyfikować wszystkie konwencje, ale te najistotniejsze z pozostałych, właśnie tę konwencję, która została usunięta z porządku obrad, ale jak obiecywał marszałek Wenderlich, ma znaleźć się w porządku obrad za dwa tygodnie, więc liczymy, że tak będzie. Co z pozostałymi? Nie możemy już zmienić tego, że niektóre ratyfikacje są spóźnione, ale czy resort ma taki rejestr tego, taki katalog i czy ma taką wizję właśnie stopniowego nadrabiania owych opóźnień legislacyjnych? Dziękuję.