6 punkt porządku dziennego:

Informacja dla Sejmu i Senatu o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w okresie styczeń-czerwiec 2014 r. (przewodnictwo Grecji w Radzie Unii Europejskiej) (druk nr 2557) wraz ze stanowiskiem Komisji do Spraw Unii Europejskiej (druk nr 2619).

Poseł Adam Kępiński:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt zaprezentować stanowisko wobec informacji dla Sejmu i Senatu o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w okresie styczeń-czerwiec 2014 r. (przewodnictwo Grecji w Radzie Unii Europejskiej), druki nr 2557 i 2619.

    Jak powiedział minister Artur Nowak-Far, chyba bardzo rzetelnie, ale także może trochę idealizując i wprowadzając taki nastrój patosu, do którego zaraz się odniosę, ta 21. informacja, która jest wymagana ustawą, zawiera szereg istotnych wątków, które prezydencja grecka miała rozwiązać.

    Chyba dobrze się stało, że dyskutujemy o tym półroczu bardzo szybko po zakończeniu tej prezydencji, więc właściwie cały ten dokument nie jest aż tak bardzo historyczny, jak zwykł być.

    Przede wszystkim prezydencja grecka miała za zadanie dokończyć wiele inicjatyw legislacyjnych i udało się to. Prawie 67 dokumentów przyjęto do końca kadencji poprzedniego składu Parlamentu Europejskiego. Mamy dzisiaj już nowe rozdanie po wyborach - do tego też zaraz wrócę. Ta liczba dokumentów rzeczywiście jest imponująca.

    Ta prezydencja miała być także, można powiedzieć, spokojna. Niestety sytuacja międzynarodowa później zdominowała tę prezydencję, ale w samych założeniach prezydencja grecka chciała rozwiązać takie obszary jak: wzrost - praca - spójność, integracja Unii Europejskiej i strefy euro oraz migracje - granice - mobilność.

    W wielu przypadkach to się udało i z punktu widzenia naszego kraju jest to bardzo istotne, dlatego że - zacznę od końca: migracje - granice - mobilność - mieliśmy w Unii Europejskiej do czynienia z nastrojami, które przeczyły pewnemu podstawowemu porządkowi, na którego fundamentach stoi Unia Europejska, mianowicie chodzi o swobodny przepływ osób.

    Udało się, chyba także z sukcesem Polski, przyjąć dyrektywę o tzw. pracowniku delegowanym. Przypomnę, że prawie 200 tys. pracowników - Polska przoduje w tej dziedzinie w Europie - może nadal korzystać z tych praw, a ten sukces wcale nie musiał mieć miejsca, dlatego że nastroje w Europie były skrajnie odwrotne: aby pewne rzeczy ograniczać. Nie dalej jak wczoraj byłem w Holandii, gdzie mamy sporą emigrację zarobkową, mamy także po prostu emigrację, trochę starszą. Panuje taki mit, że Polacy za granicą, jeżeli nie mają pracy, nadużywają wszelkiego rodzaju udogodnień socjalnych Europy, co absolutnie nie ma miejsca. W takim kraju jak Holandia, na którego temat mam wiedzę, są to absolutnie skrajne sytuacje, wręcz promilowe. To takie wtrącenie.

    Także bardzo istotną sprawą dla Polski jest to, że udało nam się nabyć prawo do podjęcia decyzji o przystąpieniu do unii bankowej w dowolnym momencie, kierując się przede wszystkim bezpieczeństwem krajowego sektora bankowego. Moja partia oczywiście postuluje wstąpienie do strefy euro. Dziś nie mamy niestety nawet takiej debaty publicznej. Nie zgodzę się z posłem Gałażewskim mówiącym o tym, że ta dyskusja ma miejsce. Chyba nie ma miejsca. Niestety wciąż jesteśmy w takim miejscu, gdzie nie ma konkretnego terminu, kiedy to wstąpienie do strefy euro mogłoby nastąpić. Przypomnę, że Litwa z początkiem przyszłego roku będzie trzecim państwem nadbałtyckim, które przyjmie tę walutę, a dzisiaj w Europie wydaje się to priorytetem bezpieczeństwa ekonomicznego.

    Istotnym faktem jest także to, że wypracowano polityczny dokument na temat gazu łupkowego i Polska ma pewnego rodzaju swobodę w dysponowaniu tym, co będzie z tym robić. Daje to dobre pole do tego, aby kolejny kształt dyrektywy był po myśli Polski, niczym nieograniczony i pozwalający skorzystać z zasobów i pokładów, jakie są w Polsce. Należy przyjąć także z zadowoleniem nowy projekt polityki klimatyczno-energetycznej do 2030 r., gdzie uwzględniono już dotychczasową redukcję dwutlenku węgla. Przypomnę, że nasz kraj zrobił to dużo wcześniej, niż teraz się tego wymaga. Ten postulat zdaje się zauważony.

    Z dużą satysfakcją można też powiedzieć, że jest polityczne stanowisko dotyczące ograniczenia lub wręcz zakazu upraw GMO. Mój klub także to postuluje.

    Czas leci szybko i nieubłaganie, ale chciałbym wrócić do kwestii Ukrainy. Traktat lizboński reguluje to, że wysoka przedstawiciel Unii Europejskiej powinna stać na czele rodzaju inicjatyw. To półrocze pokazało, że ta funkcja była zupełnie wycofana, żeby nie powiedzieć: zmarginalizowana, i do gry weszły z początku - można było przyjąć to z zadowoleniem - takie państwa jak nasz kraj na czele z ministrem Sikorskim, Francja i Niemcy z ministrem spraw zagranicznych Steinmeierem, ale jakoś się tak wydarzyło, że z tej gry szybko zostaliśmy wypchnięci. Dzisiaj to takie mocarstwa jak Francja czy Niemcy rozdają karty, nie jesteśmy zapraszani do stołu. To po pierwsze. Po drugie, z perspektywy czasu można już ocenić, czy w ogóle założenia naszej polityki względem kryzysu rosyjsko-ukraińskiego były trafione. Mam wielkie wątpliwości, czy będąc w pewnym momencie w takiej awangardzie europejskiej, nie wyszliśmy trochę przed szereg. W tym momencie właśnie zaczyna się konsumowanie takiego kroku. Wszyscy inni, ci, którzy rozdają karty w Europie, są zawsze o jeden krok do tyłu i zdają się na tym wygrywać.

    Tak czy inaczej można powiedzieć, że Polska w czasie tego półrocza była aktywna. Domknięto ramy finansowe 2014-2020, więc jest szansa, że ten sukces, który kroi nam się w perspektywie, mamy szansę osiągnąć. Oczywiście klub Sojuszu Lewicy Demokratycznej poprze tę informację. Dziękuję bardzo za uwagę.