19 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (druk nr 2374).

Poseł Stanisław Żelichowski:

    Bardzo dziękuję.

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie i Panowie Posłowie! Zabierając głos w imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego, chcę na wstępie zaznaczyć, że historia leśnictwa jest ściśle splątana z losami całego narodu. Kolejne zrywy, których nigdy nie brakowało na naszej ziemi, powodowały, że najeźdźcy, zaborcy, niszczyli rozmyślnie lasy. Odbudowa kraju po zniszczeniach, po tych zrywach, wymagała znowu daniny od lasów. To, że mamy dziś najładniejsze lasy w Europie - są wiodące na świecie - jest wynikiem faktu, że Polacy miłość do lasów, szacunek do lasów wysysają z mlekiem matki. Szanujemy to i chwała za to.

    I teraz tak: Czy jest jakieś zagrożenie, czy ktoś zamierza prywatyzować Lasy na dzień dzisiejszy? Myślę, że takiego zagrożenia nie ma. Natomiast czy takie zagrożenie było? Tak, było. Pan minister Szyszko powiedział, że wtedy był premierem Jerzy Buzek, czołowa postać Platformy Obywatelskiej. Tak to było. A kto był wtedy ministrem odpowiedzialnym za lasy? Pan prof. Szyszko. (Poruszenie na sali)

    (Głosy z sali: Ooo...)

    (Głos z sali: Brawo!)

    (Poseł Krystyna Pawłowicz: Którego wyrzucono właśnie dlatego, że bronił lasów.)

    Nie, ale zanim go wyrzucono, projekt rządowy trafił do Sejmu, więc proszę nie mówić, że go wyrzucono przedtem, bo wyrzucono go w trakcie.

    (Poseł Maria Zuba: Po prostu niech pan się dowie. Na kłamstwie nie wolno budować.)

    Ale to jest...

    Wicemarszałek Jerzy Wenderlich:

    Panie ministrze, na chwilę panu przerwę.

    (Poseł Krystyna Pawłowicz: Pan poseł wprowadza w błąd.)

    Poseł Stanisław Żelichowski:

    Czy byłby jakiś lek dla pani profesor, żeby trochę się uspokoiła?

    Wicemarszałek Jerzy Wenderlich:

    Panie pośle Żelichowski, na chwilę panu przerwę.

    (Poseł Krystyna Pawłowicz: Wprowadza w błąd opinię publiczną.)

    Szanowna pani profesor, pan prof. Szyszko nie potrzebuje adwokatów na tej sali.

    (Poseł Krystyna Pawłowicz: Potrzebuje, bo pan poseł wprowadza w błąd.)

    Nie, pani poseł, proszę nie stawiać w takim złym świetle...

    (Poseł Krystyna Pawłowicz: Bardzo lubię pana prof. Szyszko.)

    Nie kwestionuję tego, ale zgodnie z regulaminem pan prof. Szyszko będzie miał prawo ewentualnie do sprostowania, jeśli będzie sobie tego życzył. Trzymajmy się takich regulaminowych, a nie emocjonalnych, form.

    Bardzo proszę, pan minister Żelichowski, a później zobaczymy.

    Poseł Stanisław Żelichowski:

    No, tak. Proszę państwa, to, kto kiedy był ministrem, jest zapisane w dokumentach. Wiecie, daty, kiedy był, kiedy przestał, kiedy wpłynął wniosek, są do sprawdzenia, wszystko mamy na papierze, proszę się nie obawiać. To, co mówię, jest potwierdzone faktami, ale przecież nie tylko o tym mówimy. Zastanawiam się, czy jest taka sprawa, która by nas, Polaków, łączyła. Moglibyśmy podjąć wspólne działanie, żeby nie szukać tylko rowów, które nas dzielą, ale szukać tego, co nas łączy. Taką sprawą mogłyby być na przykład lasy. Teraz próbujemy szukać spraw, pan profesor podał, że złożył wniosek do komisji i komisja nie wyjechała dotychczas w teren. Panie profesorze, jak już pan się za coś bierze, to trzeba to zrobić solidnie. Problem polega na tym, że to nie przewodniczący komisji...

    (Głos z sali: Od tego jest przewodniczący.)

    Proszę nie przeszkadzać.

    To nie przewodniczący komisji decyduje o tym, czy będzie wyjazdowe posiedzenie komisji, ale decyduje o tym Prezydium Sejmu. Aby Prezydium Sejmu mogło zadecydować, trzeba przedstawić scenariusz spotkania: gdzie, co, jak, po co, kiedy. Aby przewodniczący mógł wysłać do Prezydium Sejmu taki wniosek, musi mieć tego typu podkładkę. Skoro wpłynął ogólny wniosek, w ogólnych zarysach, to nie można go skierować do Prezydium Sejmu i kółko się zamyka.

    (Poseł Maria Zuba: Nieudolność.)

    Zatem to nie jest zła wola, to nie jest niechęć. Przypomnę jeszcze, że wniosek został złożony w piątek przed dwutygodniową przerwą w Sejmie. Spotykamy się po raz pierwszy po tej dwutygodniowej przerwie, więc trudno zarzucać, że była jakaś zła wola czy niechęć do przyjrzenia się tej sprawie.

    Jeżeli chodzi o sprawę krytyki, która była skierowana pod adresem pana marszałka co do tego, że zapisano tak, a nie inaczej, to przypomnę, że te zapisy są wzięte prawie że literalnie z ustawy o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów naturalnych w rękach państwa, którą pan wychwalał. Z jednej strony pan wychwala tę ustawę, że jest bardzo dobra, z drugiej strony krytykuje pan, że to, co jest napisane w projekcie, jest złe. Trzeba znaleźć jakiś wspólny sposób myślenia, bo to wszystko jakoś się rozmija.

    Budzi duże emocje sprawa - jak powiedziano - zabrania Lasom 1600 tys. zł.

    (Głos z sali: Miliarda sześciuset.)

    1600 mln zł. Przypomnę, że można było podać - nie chcę już nikomu dokuczać - że byli różni ministrowie zajmujący się ochroną środowiska. Można podać wyniki finansowe, jakie uzyskali poszczególni ministrowie. Tak się składa, że aktualnie ten wynik jest dobry, na kontach Lasów Państwowych na koniec ubiegłego roku było około 3 mld zł. W związku z tym w trudnej sytuacji państwo spróbowało zrobić tak, a nie inaczej. To nie zdestabilizuje w żaden sposób Lasów Państwowych.

    (Poseł Maria Zuba: Nie państwo, tylko PO i PSL.)

    Tak jest, Platforma Obywatelska, PSL, dla ścisłości jako koalicja rządząca, podjęły taką decyzję w demokratyczny sposób, więc nie można mówić, że jest jakieś tragiczne zagrożenie dla funkcjonowania Lasów, bo większe zagrożenie było wówczas, kiedy wy rządziliście i Lasy odnotowywały straty. Lasy mają spory zysk i mogą się podzielić ze społeczeństwem. Ja akurat pamiętam, że jak pracowałem w Lasach Państwowych, jak byłem nadleśniczym, to wpływy roczne były na poziomie około 2 mld zł, to było wiele lat temu, za ten rok będzie to 7 mld zł. Stworzyliśmy taki system, że Lasy Państwowe swoje wydatki pokrywają z wpływów, więc ponieważ przekazujemy na rzecz przyszłych pokoleń około 40% tego, co przyrasta, czyli pozyskujemy tylko 60%, to może kiedyś, za parę lat, dojdziemy do takiego momentu, że to będzie 10 mld zł wpływów do budżetu państwa. W którymś momencie trzeba się zastanowić, czy są potrzebne takie wydatki w lasach, żeby te wpływy pokryć, w takim kierunku to zmierza. Więc nie róbmy ludziom wody z mózgu, że jest jakaś wielka groźba prywatyzacji, natomiast umocnienie konstytucyjne roli Lasów Państwowych, bo była próba, żeby je sprywatyzować, byłoby ze wszech miar zasadne. W komisji konstytucyjnej, o co wnoszę również w imieniu swojego klubu, żebyśmy intensywniej pracowali, możemy szczegółach takie zapisy doprecyzować, wszystkie niuanse. Natomiast jeżeli chodzi o ten zapis: chyba że ustawa stanowi inaczej, to przecież lasy stanowią blisko 30% powierzchni kraju, prywatne i państwowe. Był okres, kiedy zapisaliśmy w ustawie, że wszystko, co ma ponad 10 a, jest lasem. Takich powierzchni zostało zalesionych 35 tys. ha, tych małych, do 1 ha, w związku z tym niekiedy budowa dróg, linii telekomunikacji itd. wymaga pewnego ruchu w tym zakresie i w związku z tym nie można uznać, że to będzie jakaś święta krowa, że nic się nie da zrobić.

    Tak że mój klub będzie intensywnie...

    (Poseł Maria Zuba: Ładne rzeczy.)

    Ładne rzeczy, oczywiście, jeżeli się buduje inwestycję liniową, jest 20 a placu w środku, to trudno, żeby ta inwestycja liniowa ten las omijała.

    (Poseł Zbigniew Babalski: Ale teraz tak się robi.)

    Nie, tak się nie robi, panie pośle.

    (Poseł Zbigniew Babalski: Drogi też się buduje.)

    Pan jest z innego drenu.

    W imieniu mojego klubu informuję, że będziemy intensywnie pracowali. Wnoszę o skierowanie projektu do dalszych prac w komisji. Uważamy ten projekt za bardzo potrzebny, wręcz niezbędny. (Oklaski)