2, 3 i 4 punkt porządku dziennego:

  2. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych (druk nr 1766).
  3. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych (druk nr 1767).
  4. Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (druk nr 2252).

Poseł Krystyna Łybacka:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie ministrze, na tym posiedzeniu Sejmu przeważała problematyka osób niepełnosprawnych: z jednej strony kwestia opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, z drugiej strony kwestia rodziców dzieci niepełnosprawnych, ale rozmawiamy o tej problematyce, poruszając tylko jeden aspekt, niezwykle ważny, ale tylko jeden - finansowy. Natomiast pan minister doskonale wie, że jeśli chodzi o tę problematykę, wymaga to kompleksowych, systemowych działań. Podam panu tylko trzy przykłady spraw, które wymagają, według mnie, pilnej korekty.

    Sprawa pierwsza. Wysokość części oświatowej subwencji ogólnej jest zwiększana w każdej sytuacji, kiedy w zespole klasowym są dzieci niepełnosprawne, ale pieniądze te nie są znaczone. One nie trafiają do tych potrzebujących, tylko do jednego dużego zbioru pieniędzy, a więc wymaga to korekty, żeby były one należycie wykorzystane.

    Sprawa druga. Program wczesnego wspomagania jest bardzo dobrym programem, tylko nie ma jednoznacznej wykładni, na jakiej podstawie kwalifikować, które dzieci powinny z tego programu korzystać. Dwukrotnie pisałam interpelację z prośbą o przesłanie informacji o takiej wykładni, ponieważ interpretacja jednostek prowadzących, które próbują oszczędzać, jest bardzo różna.

    Sprawa trzecia jest niezwykle aktualna i w tym zakresie proszę o interwencję. W tej chwili procedujemy - zresztą za moment będziemy to robili - nad nowelizacją ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Na studentów niepełnosprawnych uczelnia otrzymuje zwiększone środki, ale już w przypadku doktorantów, którzy studiują na studiach doktoranckich prowadzonych przez Polską Akademię Nauk, nie ma tego zwiększenia, a problem polega na tym, że dla części osób niepełnosprawnych (Dzwonek) jedyną drogą awansu naukowego jest właśnie Polska Akademia Nauk, gdzie nie trzeba prowadzić zajęć dydaktycznych, a część dysfunkcji tych osób sprawia, że nie mogą ich prowadzić.

    Proszę, aby pana przedstawiciel, który weźmie udział w posiedzeniu komisji, poparł poprawkę, która będzie zgłoszona, żeby stosowne środki na niepełnosprawnych doktorantów - podobnie jak to jest w przypadku uczelni - trafiły do instytutów badawczych Polskiej Akademii Nauk, które prowadzą studia doktoranckie. Dziękuję bardzo. (Oklaski)