21 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o lasach (druki nr 2041 i 2078).

Poseł Stanisław Żelichowski:

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Zabierając głos w imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego, chciałbym najpierw, panie ministrze, zgłosić uwagę krytyczną odnośnie do sposobu debatowania nad tym projektem. Projekt przelegiwał przez parę miesięcy w biurze legislacyjnym rządu, w końcu nabrał potężnego przyspieszenia i wiele spraw, które zostały zapisane w uzasadnieniu, jest nieprecyzyjnych. Nieprecyzyjne jest 30% z 10 lat. Gdyby to wszystko dokładnie dopracować, był na to czas, gdyby tym projektem zająć się miesiąc wcześniej, to nie byłoby tego typu dylematów, tego typu demagogii, którą się tu rozlewa. Ta demagogia rozlewa się głównie dlatego, że jeśli są nieprecyzyjne dopisy, to hulaj dusza, piekła nie ma. Tak to zwykle się dzieje.

    Teraz przyglądam się tym wszystkim sprawom, które są tu podane. Jakie tu są wielkie zagrożenia - może zacznę nie od największych. Jest tu podane, że będzie nadmierny wyrąb lasu, żeby te 800 mln wpłacić. A więc, szanowni państwo, chcę przypomnieć, że w Polsce pozyskujemy mniej więcej połowę tego, już nie chcę tu używać terminologii fachowej, co przyrasta. Po wojnie, jeśli chodzi o potwornie zdewastowane polskie lasy, potroiliśmy ich zapas produkcyjny na pniu. Pracowałem - mogę sobie pozwolić na taką osobistą refleksję - w Lasach Państwowych w latach 70. i 80. Wówczas przyrost globalnie w Polsce to było ok. 40 mln m³, dziś doszedł do 70 mln m³. Jeżeli przeto pozyskuje się połowę tego, co przyrasta, to jest to praca kolejnych pokoleń leśników, tego pokolenia również, ale to jest praca zbiorowa, nakładająca się. Chwała za to, że to idzie w takim kierunku. Lasy Państwowe są bardzo dobrze zorganizowaną firmą, więc nie można mówić, że to będą jakieś wielkie wyręby. Oczywiście, pozyskanie będzie większe, bo przyrost będzie się zwiększał, przyrost drewna będzie coraz większy, ale to wcale nie oznacza, że to jest dewastacja lasów, że to czemuś zagraża itd.

    Teraz tak. Skoro tak jest, to z tego, co widzę, niektórzy chcieliby, żeby w Polsce było tak jak za Krzywoustego, żeby każdy miał swoją działkę i o swoją działkę dbał. Co wtedy by się stało? Gdy patrzymy dziś na gospodarkę leśną, to trzeba powiedzieć, że mamy jeden z lepszych przemysłów drzewnych w Europie, w produkcji mebli to jesteśmy chyba w światowej czołówce. Gdyby dzisiaj jedni wycięli drewno i dowieźli drogami leśnymi, drudzy postawili znaki zakazu jazdy po tych drogach, to powstałby potworny zamęt, a kupa ludzi, którzy pracują, mogłaby mieć problemy, więc nie tędy droga. Przyjęto takie, a nie inne rozwiązanie.

    Jeżeli wzorcem jest to, co było za rządów Prawa i Sprawiedliwości, to ja przypomnę, że wówczas, nawet w ostatnim czasie, w 2007 r. na inwestycje w leśnictwie szło jakieś 460 mln, załóżmy, że 500 mln, teraz idzie 1 mld. W związku z tym pytam, dlaczego gdy inwestycje są na poziomie 400 mln, to jest to dla was cudowny rozwój, a gdy idzie na to 1 mld, to jest to zapaść, padają tu też inne słowa.

    Jeżeli chodzi o prywatyzację, bo to też się tu przebija, to ja przypomnę, że jedyny groźny projekt dotyczący prywatyzacji Lasów Państwowych pojawił się w 1999 r., za rządu AWS...

    (Poseł Cezary Olejniczak: I Unii Wolności.)

    Tak. Wtedy powstał projekt poselski, zmierzający do tego, żeby 2200 tys. ha lasów zwrócić w naturze byłym spadkobiercom. Zrobił się potężny zamęt, rząd z ówczesnym ministrem środowiska złożyli inny projekt, prowadzący do tego, żeby ok. 95 mld zł wydać na bony reprywatyzacyjne, które te bony miały kupować również Lasy Państwowe. Nastąpiła wtedy zmiana ustawy o lasach, powstał zapis w dwóch akapitach: zwiększa się wpływy do Lasów Państwowych na fundusz leśny o środki ze sprzedaży lasów, a wydatki o wykup bonów reprywatyzacyjnych.

    Najgorsze było to, że na koniec 1997 r. Lasy Państwowe miały 86 mln strat. Wtedy was to nie raziło. Teraz, kiedy Lasy Państwowe się rozwijają, następuje coraz większy przyrost - i chwała za to - są bliskie klęski.

    Ja chcę powiedzieć tak. Mnie optymizmem napawa to, że na dyrektora Lasów Państwowych daliście praktycznie stażystę leśnego, bo był to człowiek po 3 czy 4 latach pracy w leśnictwie, pełen energii, ale bez doświadczenia życiowego. Dyrektor Wasiak jest jednym z lepszych ekspertów w Europie (Dzwonek), na pewno sobie poradzi. Jest ustawa o lasach, która daje możliwość i pewność corocznego sprawdzenia ich stanu, wszyscy się tym zajmujemy, jeżeli będzie groźnie, to będziemy reagowali. Są uczelnie leśne, są organizacje społeczno-zawodowe leśników. Nie widzę, żeby w tym gronie w tej chwili groziła Lasom Państwowym jakaś zapaść.

    (Głos z sali: ...żeby nie zabierać im pieniędzy.)

    Chcę też złożyć poprawkę, panie marszałku, dotyczącą tego, żeby nie było w Lasach Państwowych sytuacji, w której część załóg czuje się niepewnie, bo została zatrudniona wskutek powołania. Chodzi o zatrudnianie na podstawie Kodeksu pracy. To zapewni spokój załóg. (Oklaski)