14 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o komisyjnym projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego (druki nr 1097 i 2043).

Poseł Bartosz Kownacki:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W zasadzie mógłbym skwitować to swoje wystąpienie w przedmiocie tego punktu jednym zdaniem: Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość również popiera tę zmianę. Dowodzi tego chociażby decyzja komisji kodyfikacyjnej, w której przyjęliśmy tę zmianę jednogłośnie. I tak rzeczywiście jest. Chciałbym jednak, korzystając z tych kilku minut, które mam, oraz obecności posłów, którzy są na sali, zwrócić uwagę na jedną kwestię. Nowelizacja wydaje się słuszna, nawet rozsądna, tak naprawdę dotyczy tylko uzyskania uzasadnienia lub postanowienia o umorzeniu śledztwa lub odmowy wszczęcia śledztwa przez organy kontroli państwowej, nic nadzwyczajnego, ale, Wysoka Izbo, jaki jest dzisiaj standard tworzenia prawa w tym parlamencie, także w tej kadencji?

    Przypomnę, że rok temu przez kilka miesięcy prowadziliśmy ogromną dyskusję na temat gigantycznej nowelizacji Kodeksu postępowania karnego, ogromną. Mogliśmy mieć różne zdanie, jedni byli za, drudzy byli przeciw, i w ramach takiej dużej nowelizacji można było zmieniać Kodeks postępowania karnego. A tu co? Okazuje się, że w tym wypadku komisja - ale takich przypadków odnośnie do Kodeksu postępowania karnego w każdej kadencji jest multum - wpada z jakimś pomysłem, jednostkową zmianą, i nowelizujemy kolejny przepis. I początkowo okazuje się, że ta zmiana to jest nowelizacja art. 49 i art. 325e, a później okazuje się, że część tej zmiany jest w dużej nowelizacji, a część poprawiamy w mniejszej.

    Mogłoby się tak zdarzyć, coś się pomyliło, ktoś gdzieś zapomniał, ale my w tej kadencji parlamentu dokonywaliśmy już jedenastu, jeżeli dobrze policzyłem, nowelizacji Kodeksu postępowania karnego. Te dwa przepisy: art. 49 i art. 325e, w ciągu ostatnich 7 lat były nowelizowane cztery razy. Dwa przepisy, o których mówimy, były nowelizowane cztery razy. To będzie piąta nowelizacja jednego przepisu, bo znowu coś gdzieś komuś się przypomniało, bo ktoś wpadł na świetny pomysł. Podstawową zasadą prawa jego natomiast jasność, przejrzystość, niezmienność i stałość. Stałość i niezmienność tego prawa. Nie może być tak, że komuś przychodzi do głowy jakiś przepis i bach, zmieniamy go, czy to zgłosi jakiś klub parlamentarny, czy zgłosi jakaś instytucja. Wobec tego pytam, gdzie jesteśmy. Gdzie były instytucje państwowe tego parlamentu, Najwyższa Izba Kontroli w tym wypadku, szereg innych organizacji społecznych. Samorządy zawodowe, radcowie prawni walczyli o dostęp do procedury karnej, również wspomnę tutaj, niestety, kolegów adwokatów. Gdzie te wszystkie instytucje były, kiedy dokonywana była ta ogromna nowelizacja Kodeksu postępowania karnego?

    Okej, raz na kadencję, raz na dekadę dokonujemy takiej dużej zmiany, ale tak nie może być, bo to jest kompromitacja dla nas wszystkich, że jeden przepis nowelizowany jest cztery, pięć razy i cały czas mieszany w tym samym barszczu. Ktoś musi się wykazać, musi coś pokazać, a być może wprowadzić dobrą zmianę, ale widać, że państwo dzisiaj nie funkcjonuje w sposób prawidłowy, instytucje państwowe działają wyrywkowo, ad hoc, na potrzeby chwili. Powinniśmy z tym skończyć i mam nadzieję, że również komisja kodyfikacyjna zastanowi się, jak pracować nad kodeksami, żebyśmy na każdym posiedzeniu Sejmu nie nowelizowali czy to Kodeksu karnego, czy Kodeksu postępowania karnego, bo to źle świadczy i o parlamencie, i o stanie państwa dzisiaj. Dziękuję bardzo. (Oklaski)