11 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz zmianie ustawy o uposażeniu żołnierzy niezawodowych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 1992).

Poseł Stanisław Wziątek:

    Szanowny Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie i Panowie Posłowie! Panowie Generałowie! Pacjent ma raka, a zastosowano metodę leczenia w postaci operacji plastycznej usuwania zmarszczek. Chciałbym odnieść się do szczegółów tej ustawy, ale one są de facto, patrząc na filozofię funkcjonowania Narodowych Sił Rezerwowych, mało istotne, bo ten projekt ustawy właśnie do filozofii się nie odnosi. Ma pan absolutnie rację, panie ministrze, mówiąc, że po okresie trzyletniego funkcjonowania NSR-u warto zastanowić się nad tym, jakie są słabości i co należy zrobić, żeby je wyeliminować. I tu jest absolutnie pełna zgoda.

    To jest czas, kiedy powinniśmy przeprowadzić analizę, dobrą ocenę i z tej oceny wyciągać wnioski. Proszę powiedzieć nam uczciwie i rzetelnie: Jaka to jest ocena? Państwo mówicie, że chcecie tylko poprawiać, a nie mówicie, że coś źle funkcjonuje. A funkcjonuje źle, bo nie są zrealizowane zakładane cele. Cele, które były założone, nie zostały osiągnięte. Mówię o tym z przykrością, nie dlatego żeby stworzyć problem panu ministrowi, żeby wykazać tylko i wyłącznie słabości. Mówię o tym z troską i naprawdę głęboko przejęty tą sprawą. Oczekiwałem, że będzie szczegółowa analiza, że państwo przeprowadzicie ją uczciwie i powiecie: mamy takie słabości, które odnoszą się zarówno do filozofii, jak i do szczegółów. Szczegóły, te zmarszczki na ustawie eliminujmy. I co do tego będzie pełna zgoda, jestem przekonany.

    Mój klub także będzie się angażował w tę pracę, po to żeby wszystko udoskonalić, żeby zwiększyć atrakcyjność służby, żeby doprowadzić do tego, aby pracodawcy byli zainteresowani tym, żeby funkcjonował, pracował u nich żołnierz Narodowych Sił Rezerwowych, ale także żeby ta służba była atrakcyjna, bo wtedy będzie dawała poczucie pewnej dumy z pełnienia funkcji żołnierza NSR-u, a nie tylko po to, żeby było to przedszkole przed wejściem do zawodowej służby wojskowej, co też nie jest bez znaczenia. Ale to nie może być tylko i wyłącznie jedyny cel.

    Zakładane efekty nie zostały osiągnięte. Nie zostały osiągnięte w obszarze ilościowym, bo jeżeli 37 tys. osób złożyło wnioski o przydział do NSR-u, a mamy w tej chwili 10 tys. żołnierzy NSR-u, 11 tys. przeszło do zawodowej służby wojskowej i w dalszym ciągu mamy 10 tys. wolnych etatów, to oznacza, że w żaden sposób nie osiągamy celu ilościowego.

    Na początku tej kadencji pan minister Siemoniak bardzo rzetelnie stwierdził na posiedzeniu komisji obrony, że NSR powinien funkcjonować jako zwarta formacja. Uważam, że to jest celem naszego działania. To mają być, jeżeli nie gwardia narodowa, to na pewno zintegrowane pododdziały, które będą nam dawały poczucie bezpieczeństwa i możliwości reagowania w sytuacji szczególnego zagrożenia, jeżeli nie funkcjonuje obrona terytorialna. A co my mamy? Mamy rozdziesiątkowane te 10 tys. żołnierzy według poszczególnych elementów potrzeb, które występują w wojsku, bo to, co zostało po eliminowaniu służby zasadniczej, to ogromne braki kadrowe w jednostkach, braki powodujące, że trzeba je uzupełnić. I czym uzupełniacie? Właśnie Narodowymi Siłami Rezerwowymi, poszczególnymi osobami rozrzuconymi po różnych jednostkach, po różnych miejscach, tak że to nie funkcjonuje jako zwarta formacja. To jest słabość, bo NSR to nie uzupełnianie stanów osobowych. To może być wykorzystywane w sytuacji szczególnego zagrożenia, w sytuacji kryzysowej, w sytuacji stanu wojny, ale nie w stanie pokoju. Narodowe Siły Rezerwowe, jeżeli chcemy, aby rzeczywiście były efektywne, muszą być tak zorganizowane, aby dawały nam poczucie bezpieczeństwa, aby były jednostkami zintegrowanymi, aby mogły dawać szansę na to, że w sytuacji zagrożenia będą zaspokajać potrzeby obywateli.

    Chciałbym zwrócić uwagę, panie ministrze, na to, że aktualnie rezerwy mobilizacyjne Narodowych Sił Rezerwowych nie funkcjonują jako rezerwy na wypadek stanu zagrożenia i stanu wojny, tylko zaspokajają codzienne potrzeby aktualnie funkcjonującego wojska. Chciałbym zaproponować: więcej odwagi, panie ministrze. Deklaruję jako przedstawiciel klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej głębokie zaangażowanie się w sprawę. Chciałbym zaproponować więcej zdecydowania w zaprezentowaniu nowej filozofii wobec NSR-u, wyjście zdecydowanie do przodu z nowymi propozycjami. Jeżeli chodzi o szczegóły, to jestem przekonany, że do nich się odniesiemy pozytywnie, ale bez zmiany filozofii nie można mówić osiągnięciu celów, nie można mówić o funkcjonowaniu tych sił jako skutecznych w realizacji zadań państwa. Dziękuję. (Oklaski)