4 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo łowieckie (druki nr 1155 i 1967).

Poseł Stanisław Wziątek:

    Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Panie Ministrze! Pozwólcie państwo, że najpierw odniosę się do kilku uwag i pytań, które się pojawiły, a następnie przedstawię konkluzję.

    Rzeczywiście szkody łowieckie to jest problem, który jest bardzo dotkliwy dla tych, którzy niestety je ponoszą. To przede wszystkim są rolnicy, ale także użytkownicy dróg, którzy mają kolizje z wolno żyjącą zwierzyną. Jednak chciałbym jednoznacznie powiedzieć, że w normalnych warunkach, w przypadku normalnych szkód, które są szkodami rolnymi, polnymi, wszystkie koszty ponoszą gospodarze łowisk. Gospodarzem łowisk zwykle są koła łowieckie albo nadleśnictwa, jeżeli dotyczy to określonego terenu, który jest ośrodkiem hodowli zwierzyny Lasów Państwowych.

    Ważne jest też jednoznaczne stwierdzenie, że w Polsce są miejsca, gdzie te szkody są bardzo duże. I tutaj kłóci się z jednej strony potrzeba redukcji określonej populacji zwierzyny, aby eliminować największe szkody, z pewną filozofią prawidłowej gospodarki łowieckiej, a więc takiego odstrzału zwierzyny, który daje gwarancję zachowania populacji, daje gwarancję zachowania szeroko rozumianej różnorodności biologicznej w polskiej przyrodzie. Trzeba po prostu w tym względzie zachować rozsądek.

    Koszty, które szczególnie ponoszą koła łowieckie, są czasami bardzo wysokie. Niestety dochodzi do takich sytuacji, że koła łowieckie nie tylko wypłacają wszystkie te środki, które wygospodarują w trybie normalnego działania gospodarczego, ale niektóre z nich zmuszone są także do tego, żeby zbierać dodatkowe składki po to, aby wypłacić odszkodowania. Takie sytuacje są incydentalne, ale to pokazuje, że rzeczywiście problem istnieje.

    Natomiast chciałbym uspokoić pana posła - Parlamentarny Zespół ds. Kultury i Tradycji Łowiectwa ma zaplanowane, iż jedno ze swoich posiedzeń przeznaczy na szerokie analizy dotyczące szkód łowieckich, a także być może poświęci je nowym rozwiązaniom związanym z tym obszarem. Ja jednakże chciałbym panu posłowi powiedzieć, że nie ma takiego określenia: zwierzyna niczyja - nie ma w Polsce takiego określenia. Zwierzyna w stanie wolnym jest własnością Skarbu Państwa i to jest jednoznaczne stwierdzenie pokazujące, że na mapie Europy i świata wyraźnie odróżniamy się w tym względzie.

    Jeśli mówimy o redukcjach, pan minister był łaskaw wskazać aspekty szkód wyrządzanych przez bobry, to rzeczywiście jest to problem. Bobra nie jest łatwo upolować. Każdy, kto jest myśliwym, ma tego pełną świadomość. To jest powinność myśliwych i rzeczywiście powinniśmy w tym się doskonalić. Jednak, panie ministrze, jest także jeszcze jeden szerszy obszar dotyczący innych zwierząt chronionych, na przykład wilka, którego populacja w niektórych miejscach naszego kraju rośnie. Wilki wyrządzają ogromne szkody nie tylko, jeśli chodzi o zwierzynę wolno żyjącą, ale także zwierzynę w gospodarstwach domowych. Mogę tu wskazać wiele przykładów. A więc chodzi o takie podejście, aby w sytuacjach i w miejscach szczególnego zagrożenia otworzyć się i na to: wprowadzić redukcję osobniczą. Myślę, że to także jest bardzo potrzebne.

    Na zakończenie chciałbym wyraźnie stwierdzić, że wszystkie działania, które prowadzimy jako myśliwi, także jako członkowie Parlamentarnego Zespołu ds. Kultury i Tradycji Łowiectwa, mają służyć zmianie wizerunku myśliwego w Polsce. Naszą powinnością jest to, abyśmy poprzez przekazywanie różnych aspektów naszej działalności byli dobrze rozumiani przez społeczeństwo - że myśliwy to nie tylko ten, który szanuje zwyczaje i tradycję, ale także ten, który szanuje polską przyrodę i prowadzi swoją działalność w poszanowaniu kniei, w poszanowaniu całej zwierzyny ją zamieszkującej. Jestem przekonany, że prawidłowa gospodarka łowiecka to jest umiejętne zrozumienie, czym jest łowiectwo, czym jest polowanie, czym jest redukcja osobnicza, a z drugiej strony - zachowanie biologicznych zasobów przyrody.

    Chciałbym bardzo serdecznie podziękować wszystkim posłom, szczególnie członkom zespołu parlamentarnego, ale także wszystkim tym, którzy zaangażowali się w prace nad tym projektem ustawy, panu posłowi sprawozdawcy, który był przewodniczącym podkomisji - o tym tutaj nie było mowy - która została powołana do przeanalizowania i procedowania tego projektu. Panie pośle Tomaszu Kuleszo, bardzo serdecznie panu dziękuję. Dziękuję państwu, wierząc, że to, co robimy, robimy dla przyszłości polskiego łowiectwa. (Oklaski)